ชมรม We will help you

เอาล่ะจากตอนที่แล้วที่ฮันนี่แย่งบทเราไปเราจะมาแย่งบทของฮันนี่กันบ้าง(นักเขียน)

"ยัยนักเขียนบ้าอย่ามาแย่งบทฉันสิ"

"ฮันนี่ทะเลาะกับนักเขียนบทสะงั้น"

"เธอก็รู้ว่าฮันนี่บ้า"

"เอ่อคือนะครับนี้ใช่ชมรมสำหรับช่วยเหลือคนใช่ไหมครับคือผมอยากจะมาเข้าชมรมนะครับ"

"ได้เลยค่ะ/ครับ"

ในที่สุดก็มีคนเข้าชมรมมาอีกจนได้ดีใจจิงๆ

"ครับงั้นผมขอเป็นหัวหน้าชมรมนะครับ"

"ได้ค่ะ/ครับ หา!?เป็นหัวหน้าชมรม"

"นายจะบ้าเหรอนี้ฉันเป็นหัวหน้านะ"

"ครับผมทราบว่าคุณฮันนี่เป็นหัวหน้านะครับแต่ผมไม่เห็นว่าคุณจะรับผิดชอบอะไรไม่ได้เลยสะนิผมจึงอยากจะเป็นแทนนะครับ"

"ฉันก็เห็นด้วยกับสิ่งที่เค้าพูดนะ"

"หา!"

"ผมก็เห็นด้วยเช่นกันครับ"

ทำไมกันทำไมทุกคนถึงคิดว่าเราเป้นแบบนั้นล่ะเราไม่มีความรับผิดชอบขนาดนั้นเลยเหรอใจร้ายใจร้ายที่สุดเลยทุกคน

"แต่ว่าถึงฮันนี่จะไม่มีความเป็นผู้นำก็ตามแต่เราก็ชอบที่จะให้ฮันนี่เป็นหัวหน้าชมรมดีกว่าคนที่มาขอเป็นหน้าด้านๆนะ"

"ออ..ผมรู้แล้วล่ะคุณคือริชาร์ทคนที่ชอบทำตัวเป็นผู้นำจนไม่มีเพื่อนนิที่คุณจะเข้าชมรมก็เพราะอยากมีเพื่อนสินะ"

ทุกคนถึงจะเห็นเราไม่มีความเป็นผู้นำแต่อยากอยู่เรามากกว่าดีจิงๆต้องโทษยัยนักเขียนที่สร้างฉันขึ้นมาโดยไม่มีอะไรดีสะอย่างเลยนะ

เฮ้ยๆอย่าโทษฉันสิ(นักเขียน)

"แม้พวกคุณเนี้ยพูดแทงใจดำผมเลยนะใช่ครับเป็นเพราะผมชอบทำนิสัยเสียออกไปทุกทีเลยผมเลยคิดว่าถ้าผมเข้าชมรมนี้จะได้ช่วยคนอื่นและอาจมีคนชอบผมและอยากเป็นเพื่อนกับผมขึ้นบ้าง"

"เหตุผลเหมือนกับฮันนี่เลยนะจิงไหมฮัน....เฮ้ย!ร้องไห้เลยเหรอ"

"อือๆฉันเข้าใจนายนะมาสิเข้าชมรมได้เลยนะ"

"ขอบคุณครับ"

"ยินดีต้อบรับนะครับ"

(เอาล่ะตอนนี้ก็แค่นี้ก่อนล่ะกันเนอะ)