สาวโรคจิต
เขียนโดย 
นางฟ้าน้อยแสนสวย
วันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 22.40 น.
แก้ไขเมื่อ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2558 19.38 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) สาวร้าย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เห้ยแกนี่นังพลอยมันหายไปไหนเนี่ย?" บิ้นถามด้วยความสงสัยเป็นอย่างมาก
"นั่นดินี่สามวันแล้วนะมันยังไม่โผล่หัวมาอีก" จุ๊บแจงพูด
"ลองไปหามันที่บ้านดีมะเผื่อมันไม่สบายไรเงี้ย" บิ้นตอบ
"ก็ดีนะ.." จากนั้นทั้งสองคนจึงปีนกำแพงโรงเรียนและเดินเข้าไปในป่าหลังโรงเรียน
"เห็นหมี สิบสีวัน"
"มาค่ะ!!"
"วิรุณ ดมอุนจิ"
"มาครับ!!"
"ศรันยา.."
"มาค่ะ.."
"แหมลืมไปเลยนะเนี่ยว่ามีเธออยู่ในห้องด้วย"
"หรอคะ? เห็นแล้วนี่คะว่ายังอยู่พูดต่อไปสิคะคนอื่นเขารอขานครูอยู่ค่ะ"
"หูยยยยย!"
"นี่เธอ!กล้ามาตีฝีปากกับฉันใช่ไหม?!"
"หนูไม่กล้าหรอกค่ะเชื้อโรคติดปากกันพอดี"
"นี่แก!"
"เรียกชื่อสิคะ ผอ. มาเห็นเดี๋ยววเขารู้เรื่องที่ของที่อาจาร์ยชอบฉีดหรอกนะคะ"
ไกด์พูดจบอาจาร์ยก็หน้าถอดสีเลยทีเดียวและตามมาด้วยเสียงของเหล่านักเรียนที่ซุบซิบนินทากันใหญ่
พักเที่ยง...
"เห้ยแกๆขึ้นมาเร็วๆ" จุ๊บแจงยื่นแขนลงไปให้บิ้นจับ
"ฮึบบบบ!! ลดน้ำหนักมั่งนะแกเดี๋ยวกลายเป็นกระเทยควายพอดีหรอก!"
"โอ้ยย! นี่แกอย่าบ่นมากได้ปะ!เดี๋ยวคนก็มาเห็นพอดีหรอก!" บิ้นตอบ
"ตึกๆๆๆ"
"เสียงเดินนี่หว่า..จุ๊ๆ!" จุ๊บแจงให้สัญญาณบิ้นว่าอันตรายกำลังจะมา
"แหม...พอดีเลยนะฉากเด็ดด้วยนะเนี่ย...แช๊ะ!"
ไกด์พูดพร้อมยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูป
"ลบเดี๋ยวนี้เลยนะถ้าแกไม่อยากเจ็บตัว" จุ๊บแจงพูด
"ฉันว่าแกมากกว่ามั้งเงียบซะถ้าไม่อยากเจ็บตัว" ไกด์พูดจบและหยิบจอบขึ้นมา
"แกจะทำอะไร?" บิ้นตอบ
"ฉันก็จะให้แกร่วงไปข้างล่างไงจ่ะอีจุ๊บแจง!!"
ไกด์เอาจอบดันไปที่ท้องจุ๊บแจงอย่างแรงก่อนที่จะค่อยๆร่วงลงไปจากบนกำแพงและจากนั้นก็...
"อั่กกกกก!!"
จุ๊บแจงร่วงลงไปจนเข่าไปกระแทกหน้าของบิ้นอย่างแรงจนเลือดกลบปาก
"บ๊ายบายยยย"
"ฉันมีเรื่องที่จะต้องเคลียร์กับเธอแล้วล่ะศรันยา!"
"อะไรหรอคะอาจาร์ย?" ไกด์ตอบอย่างยั่วโมโห
"เธอรู้เรื่องยาได้ยังไง!!"
"ก็หนูเห็นนี่คะว่าอาจาร์ยดูดไอซ์พอดีเลยนี่คะ"
"งั้นเธอก็ต้องตายแล้วล่ะ!!"
พูดจบอาจาร์ยก็วิ่งและกระแทกเข้าที่ท้องของไกด์จากนั้นจึงขึ้นค่อมและบีบคอเธอ
"อั่กกกกก!" ไกด์พยามตะเกียกตะกายและดิ้นรนอย่างแรง
"เป็นไงล่ะชอบสาระแนเรื่องคนอื่นมันก็ต้องเป็นแบบนี้!!"
"จึกกกก!!"
ไกด์เอาเข็มฉีดยาที่มียาไอซ์ปริมาณมากอยู่ในนั้นก่อนที่จะฉีดเข้าไปที่ต้นคอของอาจาร์ย
"แฮ่กๆๆ! ฉันคิดไว้แล้วเชียวว่าแกต้องทำแบบนี้..."
"กะ..แก.ฉะ...!!"
จากนั้นอาจาร์ยก็ล้มลงและดิ้นอย่างทุรนทุร้ายตาเหลือกและน้ำลายไหลออกมาเป็นจำนวนมาก
"อ๊า! ฮ่าๆๆๆๆ!!" ไกด์หัวเราะออกมาอย่างสะใจสุดๆ
"ฉันบอกแกแล้วใช่มั้ย! ว่าอย่าให้ฉันต้องพูดต้องทำ!"
จากนั้นไกด์จึงออกไปจากห้องเรียนปล่อยให้ศพของอาจาร์ยนอนตายอย่างอนาถ
โปรดติดตามตอนต่อไป...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
