เด็กคนนี้...คือลูกของนายนะ!!!

INTO

SN club 22:00 P.M.

เสียงเพลงบีชอัดหนักๆที่ดีเจบรรจงเล่นให้อย่างมันส์หยด นักท่องราตรีต่างก็ลุกขึ้นมาโยกย้ายส่ายสะโพกตามจังหวะบนฟลอร์ หนึ่งในนั้นมีผู้ชายที่ไม่เตี้ยไป ผิวขาวจัด ตาคมแต่ดูหวาน จมูกโด่งรับกับริมฝีปากบางเชียบสีกุหลาบ ผมซอยสั้นสีดำ ใบหน้าแดงก่ำเพราะดื่มแอลกอฮอร์ไปมากพอสมควร ผู้ชายคนนี้ยังคงวาดลวดลายอยู่บนฟลอร์เต้นอย่างสนุกสนานไปกับเพื่อนฝูง ที่มากันเป็นกลุ่มใหญ่ๆ

" บาสๆ มึงเมาแล้วนะโว้ย กลับบ้านเหอะ " เซจิเพื่องร่วมก๊วนของผู้ชายคนนี้สะกิดเรียก บาสที่ทำกำลังเต้นเพลินๆชักสีหน้าหงุดหงิด มองไปที่เพื่อนตัวเองก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงยานๆ อยากกลับก็กลับไปคนเดียวสิเฟ้ย!!! คนกำลังสนุก

" มึงก้อออกลับปายยยคนเดียวววดิว้าาาาาาา!!~~ "

" กวนตีนหล่ะ มึงกรุณารีบขยับตีนออกมาจากฟลอร์เดี๋ยวนี้ " เซจิไม่สนคำถ้วงจากปากบางๆนั่นแล้วลากบาสที่ขัดขืนสุดใจแต่ก็ลากออกมาจากฟลอร์ได้จนสำเร็จ บาสสะบัดแขนออกจากการเกาะกุมของเซจิเพื่อนสนิทที่ตามเขามาเรียนมหาลัยที่กรุงเทพ บาสเด็กมหาลัยปี 3 คณะบริหาร สาขาการทัวร์ และที่เขามาเที่ยวไนท์คลับในวันนี้ก็เป็นการฉลองให้รุ่นพี่ปี 4 ที่จะจบไป บาสกำลังเดินออกไปจากคลับด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิดสุดๆจนไม่ได้ดูทางข้างหน้า ทำให้เขาชนเข้ากับผู้ชายที่กำลังเดินเข้ามาในผับจนไปนั่งกองกับพื้น ผู้ชายคนนั้นตกใจเล็กน้อยและยื่นมือไปตรงหน้าบาส

" โทษทีนะ หนุ่มน้อย ^^ "

บาสสำรวจใบหน้าของคนตรงหน้าอย่างพินิจพิเคราะห์ เป็นผู้ชายที่ตัวสูงมากกว่าเขา ดูจากสายเขาน่าจะสูงสัก 185 แต่บาสสูงแค่ 175 ใบหน้าเรียวคมดูหล่อเข้ม ดวงตาที่คมอย่างกับเหยี่ยว นัยตาสีนิล จมูกโด่งอย่างกับคนตะวันตก ริมฝีปากบางสีแดงน่าสัมผัสนั่นอีก อิจฉา...ความคิดนี้ผุดขึ้นมาในหัวของบาส บาสปัดมือคนตรงหน้าออกแล้วยืนขึ้นด้วยตัวเอง ผู้ชายคนนี้ไม่ได้มาแค่คนเดียว แต่มาอีกหลายคนเหมือนที่เขามาเที่ยวฉลองกับเพื่อน

" พันไมล์กูจองห้องวีไอพีได้แล้วนะโว้ย เอ่อ...แล้วนั่นใครว่ะ " ผู้ชายที่เข้ามาใหม่ตะโกนเสียงดังพลางกอดคอคนที่ชื่อพันไมล์ พันไมล์งั้นเหรอ...หึ! ชื่อก็ดูดีนี่

" เอ่อขอโทษครับ พอดีเพื่อนผมมันเมา ไอ้บาสกลับบ้าน!!! " เซจิเข้ามาช่วยไว้อีกตามเคย เขาลากบาสออกมาจากคลับและเป็นจังหวะเดียวกับที่พันไมล์และบาสสับตากัน

เซจิลากบาสออกมาจากคลับได้สำเร็จ แต่ตัวบาสก็ดื้อพอตัวที่จะเดินกลับเข้าไปในคลับอีกครั้ง แต่ดีที่เซจิจับข้อมือไว้ได้ทัน พลางมองบาสด้วยสายตาที่หงุดหงิดพอตัว

" กลับบ้าน!! ไป เดี๋ยวกูไปส่ง "

" กูม่ายกลาบบบบ ขอกูเต้นหน่อยยยยย "

ไอ้เวรเอ้ย!! เซจิสบถในใจก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าตัวเองที่สั่นครืดๆอย่างบ้าครั่ง ใครโทรมาตอนนี้วะ!! เซจิถอยห่างออกจากบาสเพื่อไปคุยโทรศัพท์ บาสก็สบโอกาสนี้เดินกลับเข้าไปในคลับอีกครั้ง

อีกด้านหนึ่งของห้องวีไอพี...

เสียงเฮฮาสนุกสนานดังลั่นห้องวีไอพีที่จองเอาไว้ พันไมล์ยิ้มสนุกสนานให้กับเพื่อนๆของเขา ที่รวมหัวกันจัดงานสละโสดให้หนุ่มนักธุรกิจไฟแรงอย่างเขาที่กำลังจะมีภรรยาแสนสวยในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า มือเรียวยาวกระดกเหล้าเข้าปากอย่างไม่ขาดสาย

" จะแต่งงานแล้วนะเพื่อน อิจฉาชะมัด " คิโด้เพื่อนสนิทของพันไมล์ว่าพลางกอดคอเพื่อนตัวเอง

" หึ มันถึงวัยแล้วต่างหาก แกก็ 29 ไปแล้วนะ ไม่คิดจะหาเมียหน่อยเหรอ " พันไมล์ตอบกลับคิโด้แบบล้อๆ ก่อนจะหยิบบุหรี่จากกระเป๋าเสื้อตัวเองมาสูบ

" ฮ่าๆๆ คงอีกนานเลยว่ะพวก กูยังไม่เจอคนที่ใช่ " แล้วก็แย่งบุหรี่จากปากพันไมล์ไปสูบเอง

ในที่สุดค่ำคืนแห่งความสุขก็ใกล้เวลาจะหมดลง พันไมล์เดินลงจากชั้นสองพร้อมกับพรรคพวกแต่ แล้วสายตาอันคมเชียบของเขา ก็เผลอไปมองผู้ชายที่เคยชนเขาไปก่อนหน้านี้ อืม...ชื่อ...บาสสินะ พันไมล์จับตามองบาสทุกท่วงท่า ยิ่งเห็นเจ้าตัววาดลวดลายท่าเต้นอยู่บนฟลอร์นั่น มันเหมือนกับ...กำลังเชิญชวน? ใช่ เด็กคนนั้นต้องเชิญชวนเขาแน่ๆ

" เฮ้!! พันไมล์จะไปไหนน่ะ "

" มึงกลับไปก่อนเลย!!! " พันไมล์ว่าจบก็เดินไปปะปนกับผู้คนที่สนุกสนานอยู่บนฟลอร์ โดยสายตาของเขายังคงจับจ้องร่างกายของบาสตาไม่กระพิบ บาสไม่ที่ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังถูกจับตามองก็เต้นอย่างมันส์ไปกับพวกเพื่อนๆในคณะ เพราะเริ่มดึกมาก คนบนฟลอร์ก็เริ่มซาลง ทำให้พันไมล์เข้าประชิดถึงตัวบาสได้ มือใหญ่โอบรอบเอวบางๆของบาสแน่น บาสถึงกับสะดุ้งแต่ก็ไม่ได้ปัดป้องอะไร อาจจะเพราะด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอร์ด้วยก็เป็นได้

" ไปต่อกับฉันไหม "

" เอาสิ อยากกลับบบบบ้านนนน " บาสตอบโดยหารู้ไม่ว่า คนที่มาคุยด้วยไม่ใช่เซจิ พันไมล์พาร่างของบาสขึ้นรถของตัวเอง ก่อนจะขับไปที่คอนโดของตัวเอง

เมื่อพามาถึงห้องพัก พันไมล์พยุงบาสไปนอนบนเตียงในห้องนอนของตัวเอง บาสเองก็นั่งอยู่บนเตียงของพันไมล์ด้วยสติที่ไม่ค่อยสมประกอบเท่าไร พลางไล่สายตาไปรอบห้องเหมือนกับสงสัยว่าทำไมห้องของเพื่อนสนิทถึงเปลี่ยนไป ทั้งที่คนที่พามาที่นี่ไม่ใช่เซจิ พันไมล์มองเด็กน้อยที่ทำหน้าเหมือนสงสัยอะไรบางอย่างแบบเอ็นดู และที่เขากล้าทำแบบนี้อาจจะเพราะในร่างกายของเขามีแอลกอฮอร์มาสูบฉีดอยู่ภายในก็เป็นได้ เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นเป็นระยะอยู่บนโต๊ะเขียนหนังสือ ทำให้พันไมลต้องผละจากร่างบางที่ยังคงนั่งหน้าอึนอยู่บนเตียงไปรับโทรศัพท์

" ครับว่าไง ที่รัก "

( พันไมล์อยู่ไหนค่ะ นี่ก็ดึกแล้วนะ )

" ผมมาค้างที่คอนโดน่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมกลับไป "

( ค่ะ ฝันดีนะค่ะที่รัก ^^ )

" ครับ ฝันดีครับ " เมื่อคุยจบพันไมล์ก็วางสายวิสกี้ว่าที่ภรรยาของเขาไป

หลังจากนั้นพันไมล์ก็เดินกลับไปหาบาสก่อนจะจับใบหน้าโค้งมนให้เชิดขึ้น เขาสบกับดวงตาหวานช่ำของบาสอย่างหลงใหล ริมฝีปากบางเผยอขึ้นเหมือนต้องการที่จะให้เขาลิ้มลองรสหวานช่ำจากริมฝีปากของคนตรงหน้า พันไมล์กดริมฝีปากตัวเองเข้ากับริมฝีปากของคนตรงหน้า พร้อมกับบดขยี้จูบอย่างลึกซึ้ง รสขมซ่าของเตกีล่าติดอยู่ที่ปลายลิ้นของบาส มันยิ่งเพิ่มความร้อนแรงให้ทวีคูณขึ้น มือเรียวยาวของพันไมล์เอื้อมมือไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของบาสแล้วจัดการการถอดมันออกให้ไปนอนกองอยู่กับพื้น ก่อนจะไล้ริมฝีปากมาซุกอยู่ตรงซอกคอขาวๆของบาสและจัดการการสร้างรอยกลีบกุหลาบไว้เป็นหย่อมๆ บาสนอนราบไปกับที่นอนตามแรงดันของคนที่คร่อมเขาอยู่

" น่ารักจังนะ " พันไมล์กระซิบอย่างแผ่วเบาที่ข้างหูของบาส และจัดการกางเกงของบาสให้ไปนอนแอ่งแม้งเป็นเพื่อนเสื้อเชิ้ตตัวเมื่อกี้ เค้าโครงร่างกายที่ประจักอยู่ตรงหน้าของพันไมล์ มันช่างน่าหลงใหลยากที่จะถอนตัว มันช่างน่าครอบครอง มันช่างน่าสัมผัสและน่าทะนุทะนอมไปในตัว มือพันไมล์ไล่สัมผัสไปทั่วร่างของบาส ค่ำคืนแห่งวันวาน มีผู้ชายสองคนที่พึ่งจะรู้จักกันกลับกำลังบรรเลงเพลงรักกันอย่างเร่าร้อน เหมือนมันจะมีแค่วันนี้...ที่เขาสองคนจะมีความสุขกัน โดยหารู่ไม่ว่า...หายนะอันยิ่งใหญ่ที่ยังคงเป็นปัญหาของสังคมในปัจจุบันกำลังจะเกิดขึ้นกับพวกเขาทั้งสองคน