[BlackDevil] Strike One's Mind รักสะดุดใจเพื่อน(ไม่)สนิท

  [Ton Talk Section 4]

ณ.St.John Maytaylor School

วันนี้พวกเราสี่คนก็มาอยู่ที่ St.John Maytaylor School นะครับวันนี้ก็เป็นวันซ้อมวันที่4แล้ว การซ้อมเป็นไปอย่างทุลักทุเทเป็นอย่างสูง ยกเว้นโฮมรันที่ทำตามบทตัวประกอบได้อย่างคล่องแคล่ว ก็แหงละครับเคยเล่นละครการกุศลมาตั้งหลายครั้ง ถ้าโฮมรันเล่นบทนางเอกจะเพอร์เฟคกว่านี้นะผมว่า

"เอาละหนูๆทุกคน ซีนที่ห้าเป็นฉากที่ตัวประกอบก็คือโฮมรันกับเชนมางานเลี้ยงแล้วต้องเต้นรำนะ" ทั้งโฮมรันและเชนก็พยักหน้าแล้วประจำที่เพื่อรอสัญญาณจากอาจารย์เซฟเฟ่น
"เอาละ ซีนห้ารอบหนึ่งบทโฮมรัน คัตหนึ่ง เทคหนึ่ง แอคชั่น!!!" แล้วโฮมรันก็เดินมาจากข้างๆเวทีมาจนถึงกลางเวที

"ฉันไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมต้องมางานเลี้ยงนี่ด้วยนะ เฮ้อ'!!" โฮมรันพูดไปตามบทแล้วแสดงอารมณ์ตามบทที่อาจารย์เซฟเฟ่นได้เขียนเอาไว้อย่างแม่นยำ ทำให้นักแสดงทุกคนที่อยู่ข้างล่างกับอาจารย์เซฟเฟ่นอึ้งไปตามๆกัน
"แล้วฉันต้องเต้นรำคู่กับใครละเนี่ย??"
โฮมรันทำหน้าสงสัยแล้วมองซ้ายมองขวาเพื่อที่จะหาคู่เต้นรำของตัวเอง แต่แล้วเสียงอาจารย์เซฟเฟ่นก็พูดออกมาอย่างเสียงดัง
"คัต!!!! แสดงได้เพอร์เฟคมากๆจ้ะโฮมรัน สมแล้วที่เคยแสดงมาหลายครั้ง" โฮมรันไม่ได้ตอบอะไรได้แต่ยิ้มบางๆเป็นคำตอบให้กับอาจารย์เซฟเฟ่น
"ต่อไปเชน เชนเนี่ยพอเดินออกมาแล้วเห็นโฮมรันกำลังมองหาใครสักคน เชนเข้าไปทักทายแล้วถามโฮมรันว่าใช่ชื่อ 'เอริน่า' หรือเปล่าโฮมรันก็จะตอบว่าใช่แล้วก็บอกไปเลยว่าเชนหนะเป็นคู่เต้นรำของโฮมรัน ก็คือ เอริน่า' โอเคนะ" เชนพยักหน้ารับแล้วก็วิ่งไปที่ข้างๆเวทีอีกฝั่งนึงเพื่อ
เตรียมตัวในการแสดง
"ซีนห้ารอบสองบทของเชน คัตหนึ่ง เทคหนึ่ง แอคชั่น!!!" พอเริ่มการแสดงเชนก็ค่อยๆเดินออกมาจากข้างๆเวทีแล้วก็เดินไปหาโฮมรันซึ่งกำลังทำหน้าที่บทที่ตนเองกำลังทำอยู่

"ขอโทษนะครับ" แล้วเชนก็เอ่ยทักโฮมรันซึ่งอยู่ในบท 'เอริน่า' แล้วก็โน้มก้มหน้าเล็กน้อยอย่างสุภาพ ส่วนโฮมรันก็ก้มหน้าเพื่อเป็นเชิงทักทายอย่างสุภาพเช่นกัน
"นี่ใช่...คุณเอริน่าหรือเปล่าครับ??" แล้วเชนก็เริ่มถามทันที เป็นไปตามบทเป๊ะ ผมว่านะในบรรดานักแสดงทุกคนคงมีโฮมรันกับเชนนี่แหละที่ตีอารมณ์และการพูดได้แตกมาก ถ้าได้เป็นดารานะ ดังแน่ๆ

"ดูดิทิวลิป สองคนนั้นหนะเหมาะสมกันมาเลยเนอะ นี่แค่แสดงละครเองนะเนี่ย" เสียงผู้หญิงข้างๆผมที่เอ่ยขึ้นมากำลังคุยกับทิวลิป ซึ่งได้บทนางเอกจากสตางค์ไป
"นั่นสินะ..."ทิวลิปพูดออกมาแค่นั้นแล้วทั้งสองคนต่างก็เงียบเพื่อที่จะดูโฮมรันกับเชนแสดงต่อ

"อ๋อ...ใช่ค่ะ มีอะไรกับดิฉันหรือเปล่าค่ะ??" คำพูดอย่างสุภาพและนุ่มนวลของโฮมรันทำให้อาจารย์เซฟเฟ่นซึ่งเป็นผู้กำกับนั้นยิ้มออกมาด้วยความพอใจในการแสดงของโฮมรันและก็เชน
"ไม่มีอะไรมากหรอกครับ ผมแค่อยากจะบอกกับคุณเอริน่าว่า ผมเป็นคู่เต้นรำของคุณหนะครับ"
"คัต!!!!" อาจารย์เซฟเฟ่นพูด 'คัต' ออกมาได้อย่างปราบปลื้มก่อนที่จะให้ทีมงานไปซับหน้าแล้วเอาน้ำไปให้ แล้วอาจารย์เค้าก็ขึ้นไปหาโฮมรันกับเชนแล้วยกนิ้วให้ทั้งสองคน
"ทำไมสองคนนั้นถึงเล่นได้ดีอย่างงี้เนี่ย?? แค่เทคเดียวก็ผ่านฉลุยเลยอ่ะ ต่างกับพวกเราตั้งหลายเทคกว่าจะผ่าน"
"ก็แหงละสิ ไอ้เชนก็เคยเล่นละครการกุศลมาหลายครั้งแล้วนี่ ส่วนผู้หญิงที่มาจาก St.John CrnterDalia School ก็เล่นละครการกุศลมาหลายเรื่องเหมือนกันนี่ที่ไม่แปลกหรอกที่ทั้งสองคนจะตีบทแตกได้ขนาดนั้น" เสียงผู้ชายจาก St.John Maytaylor School กำลังคุยกับเพื่อนๆของโรงเรียนตนเอง แต่เอิร์ธดูเหมือนจะไม่สนใจในสิ่งที่พวกเค้าพูดกัน

"ต่อไปโฮมรันกับเชนต้องเต้นรำกันนะจ้ะ ไหนลองเต้นรำแบบยังไม่มีดนตรีก่อนเอาแค่ซอฟๆ" โฮมรันกับเชนต่างกันก็พยักหน้าแล้วก็หันหน้าเข้าหากันแล้วก็ตั้งท่าเพื่อที่จะเต้นรำกัน
"เอาละ...เริ่มเลย" พออาจารย์เซฟเฟ่นให้สัญญาณทั้งโฮมรันกับเชนก็ละเลงปลายเท้าแล้วก็เริ่มการเต้นรำโดยที่ไม่มีดนตรี ทุกคนอ้าปากหวอไปกันตามๆกัน เพราะว่า...ทั้งสองคนมีความสามารถในด้านเหมือนๆกัน ทั้งทักษะในการแสดงและทักษะในการเต้น คือแบบ...เพอร์เฟ็คไปหมด
"โฮมรันกับเชนหยุดได้" พออาจารย์เซฟเฟ่นพูดแบบนั้นทำให้โฮมรันกับเชนหยุดเต้นทันทีแล้วอาจารย์เซฟเฟ่นก็กวักมือให้โฮมรันกับเชนลงมา

"เอาละ...ต่อไปเป็นการแสดงคู่ของ พระเอกกับนางเอกของเราบ้างละ"คำพูดของอาจารย์เซฟเฟ่นทำให้ทิวลิปหน้าเหวอเลย ดะ...เดี๋ยวนะบทตัวประกอบยังไม่จบนี่นาเหลือแค่ฉากเต้นรำแค่นั้นก็จบแล้วนี่...แล้วทำไม??
"อาจารย์ค่ะ บทตัวประกอบยังไม่จบนี่ค่ะอาจารย์" ทิวลิปประท้วงทันทีที่อาจารย์เซฟเฟ่นพูดบแบบนั้น
"ก็อย่างที่อาจารย์บอก คือโฮมรันกับเชนต่างก็เคยเล่นละครการกุศลมาหลายครั้งแล้วเหมือนจะนับไม่ถ้วนด้วย อาจารย์เลยใหโฮมรันกับเชนไม่ต้องเล่น แล้วก็ปลดใหโฮมรันกับเชนเป็นตัวละครหลักโดยที่ไม่ได้เป็นตัวประกอบอีกต่อไป แล้วอาจารย์ก็กะจะใหโฮมรันกับเชนซ้อมกันเองโดยที่ไม่มีอาจารย์คอยคลุม" โห!!! นี่ถือว่าเป็นสิทธิพิเศษมากๆเลยทีเดียวนะเนี่ย
"แล้วอาจารย์ไม่กลัวว่าโฮมรันกับเชนทำเรื่องเสียหรอครับ??" ออมสินเอ่ยถามอีกคนนึง
"เพราะว่าอาจารย์ไว้ใจโฮมรันกับเชนไงละ เพราะว่าบทของสองคนนี้ก็มีไม่เยอะมากนักอาจารย์ก็เลยจะให้สองคนนี้ไปซ้อมกันเองจะดีกว่า แต่ก็ไม่ใช่ตัวประกอบแล้วอะนะ แต่คนอื่นๆต้องอยู่ในความอบรมการแสดงอย่างใกล้ชิดโดยมีอาจารย์เซฟเฟ่นผู้ใจดีคนนี้คอยคลุมไงละจ้ะ" อาจารย์เซฟเฟ่นยิ้มร่าเริงก่อนที่จะหันไปบอกทีมงานให้เอาน้ำมาให้โฮมรันกับเชนแล้วก็หันมาเรียกให้เอิร์ธกับทิวลิปประจำที่ของตัวเองเพื่อที่จะแสดงซีนต่อไป

"สำหรับซีนที่จะเล่นต่อไปนี้..." แล้วอาจารย์เซฟเฟ่นก็เข้าโหมดจริงจังตามเดิม เวลาอาจารย์จริงจังนี่จริงจังมากๆครับ
"เป็นซีนที่เอิร์ธกับทิวลิปต้องมีฉากโรแมนติกและก็เลิฟซีน...เอาละ ทีมงานทุกคน นักแสดงทุกคน ประจำที่!!!" อาจารย์เซฟเฟ่นวิ่งไปนั่งก่อนที่จะให้สัญญาณให้เอิร์ธกับทิวลิป
"ซีนหกฉากโรแมนติกและเลิฟซีนบทของเอิร์ธกับทิวลิป คัตหนึ่ง เทคหนึ่ง แอคชั่น!!!" อาจารย์เซฟเฟ่นถือโทรโข่งขนาดเล็กเพื่อเป็นสัญญาณให้กับเอิร์ธและทิวลิป
เวลาโฮมรันกับเชนไม่ใช้โทรโข่ง แต่พอมาถึงเอิร์ธกับทิวลิปถึงกับต้องใช้ทันที ด้านของผมกับด้านของโฮมรันแตกต่างกันอย่างมาก ด้านพวกผมนี่ผวากันเป็นอย่างมาก เพราะว่าพวกผมไม่เคยเล่นละครการกุศลมาก่อน เลยไม่รู้ว่าต้องควบคุมอารมณ์และความรู้สึกที่ต้องถ่ายทอดออกมายังไงบ้าง แต่ส่วนของโฮมรันก็กำลังคุยกับเชนอย่างสบายใจเฉิบเพราะว่าพวกเค้าทำได้ดีมากทั้งการควบคุมอารมณ์และความรู้สึกที่ออกมาทำให้ทั้งโฮมรันและเชนแสดงได้อย่างสมบูรณ์แบบ เฮ้อ!!! ดีจัง ให้ไปซ้อมกันเองด้วย

"คัต!!! เอิร์ธเล่นได้ดีแล้วแต่ทิวลิปเหมือนจะเกร็งๆนะ เริ่มใหม่" อาจารย์เซฟเฟ่นถือโทรโข่งขนาดเล็กแล้วพูดกับทั้งสองคนที่อยู่บนเวที
"ซีนหกฉากโรแมนติกและเลิฟซีนบทของเอิร์ธกับทิวลิป คัตสอง เทคสอง แอคชั่น!!!" เฮ้อ!! ผมว่านะ วันนี้ต้องเลิกดึกเหมือนเมื่อวานแน่ๆเลย