I'm sorry รักนี้ไม่ได้ตั้งใจ

ฮือๆสามคนนั้นทิ้งเราไว้อีกเเล้วเศร้าToTตอนนี้เหลือเเต่ชั้นกับคนตัวสูงๆจะทำไงดีไม่รู้ว่าต้องพูดว่าไง

ผ่านไป6นาที ความเงียบกิน

"........"

"........"เเละในที่สุด"พี่เสียใจนะเนี่ยที่จำไม่ได้"เราเคยรู้จักกันด้วยหรอ

"เออ.... คือว่า"

"นัตสิมิลืมพี่ชายตัวเองได้ยังไง"คนตัวสูงๆทำหน้าเศร้า เดี๋ยวนะพี่ชายเราคือ"พี่นัตสึเมะ"

ชั้นเอามือปิดปากเพราะเป็นคนเดียวที่ีช้้นโหยหา เเละคนตัวสูงก็ยิ้มให้ชั้นอย่างอ่อนโยน

จู่ๆน้ำตาก็ไหลมาอาบเเก้มทั้งสองข้างของชั้นจนหยุดไม่ได้ชั้นโผเข้ากอดพี่นัตสึเมะเนื่องจากคิดถึงมากๆพี่เค้าดูตกใจนิดๆเเต่ก็กอดตอบเเชะ~~เสียงเหมือนมีคนเเอบถ่ายรูป ชั้นกับพี่นัตสึเมะตกใจนิดๆเเละพยามมองหาคนถ่ายเเต่ก็ไม่พบ พี่นัตสึเมะมองหน้าชั้นเเละเช็ดน้ำตาให้เเล้วพูดว่า

"เเย่หน่อยนะอยู่กับพี่หน่ะ"ชั้นเอียงคอมองพี่นัตสึเมะด้วยความสงสัยเเละถามว่า"ยังไงหรอค่ะ"

"ก็ไอนัตมันเป็นหนุ่มฮอตยังไงหล่ะมีหวังพรุ่งนี้ขึ้นบอร์ดชัว"เสียงนี้มันอิโตกิเออลืมไปเลยว่า

พี่นัตสึเมะเค้าฮอตที่สุดในโรงเรียน"เออ...คือขอตัวพานัตสึมิไปพักก่อนนะค่ะ"เเงๆมิกิเธอมาขัด

จังหวะทำไมย่ะอิโตกิด้วยชิ กำลังฟินอยู่เเล้วเชียว "อ๋อ...ครับเชิญครับ"พี่นัตสึเมะตอบเเละหันมา

ยิ้มให้ชั้นนิดๆ"ปะ...ไปกันได้ระ...รึยังมิกิ"ชั้นถามมิกิ"อะ..อืมไปกันเถอะ"ยัยมิกิพูดเสร็จก็รีบ

ดึงมือชั้นหรือลากลงไปข้างล่างอย่างไว 

"อันเเน่ๆเมื่อกี้ทำไรกันย่ะ"ยัยมิกิหันมาถามหรือล้อกันเเน่เนี่ย- -

"เมื่อกี้หรอ...ไม่มีไรนี่นา"หลบสายตา