Hate or love ยอมรักฉันสะดีๆนะตัวแสบ

เพราะโลกนี้มันน่ากลัว ผมเลยไม่คิดที่จะจริงจังกับมัน แต่ถ้ามีสิ่งที่หอมหวานและอ่อนโยน ผมก็ไม่คิดจะปล่อยสิ่งที่หอมหวานนั้นไปเหมือนกัน

[ Black : Talk]

                ผมไม่คิดว่าจะมีสิ่งนั้นอยู่ในโลกของผมหรอก ตั้งแต่ผมเคยสัมผัสกับสิ่งเหล่านั้นผมเคยหลงว่ามันคือสิ่งที่แท้จริงแต่แล้วผมก็คิดผิดมันเป็นสิ่งที่ทำร้ายผมจนผมให้ตายทั้งเป็นจนมาตอนนี้ผมก็คิดว่ามันคงไม่มีอีกต่อไป

ท่ามกลางเสียงดังอย่างนี้มีผมที่นั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่คนเดียว เชื่อไหมในที่แบบนี้ผมสามารถคิดสิ่งที่ไม่ใครอย่าคิดกันหรอก แทนที่จะมีความสุขกับในทีที่มีสีสันอย่างนี้ แต่กับมานั่งคิดอดีตแย่ๆ ร่างกายผมมีผู้หญิงมาผูกพันตลอดเวลาแต่หัวใจผมไม่เคยผูกมัดไว้กับใคร ผมก็แค่รักสนุกไปวันๆเอง ผมลืมแนะนำตัวเองเลย ผมชื่อ แบล็ค ใครๆก็บอกว่าชื่อผมเหมาะกับตัวผมดี ผมก็คิดอย่างนั้นแหละ บ้านผมมีฐานะแต่ผมเลือกที่จะใช้ชีวิตด้วยตัวผมเอง ผมเป็นลูกครึ่งครับ ลูกครึ่งรัฐเซีย ผมย้ายมาอยู่เมืองไทยกับแม่ เรียนอยู่ที่มหาลัยแพทเทิตบิช ผมอยู่ปี 2 ชีวิตของผมก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ ชอบทำสิ่งที่อยากทำ

“ เห้ยย แบล็ค ทำไมนั่งหน้าบูดอย่างนั้นละ”

เพื่อนผมเองครับที่ทักแบบนี้ มันชื่อนิกส์ คาสโนวาตัวพ่อเลยครับ เห็นอย่างนี้มันก็มีดีนะครับแต่ไม่ค่อยเอาออกมาโชว์

“ผู้หญิงนั่งข้างๆนี้ยัง ไม่พอใจหรอนายท่าน”

คนนี้ก็เพื่อนผมอีกแหละครับ ปากมันนี้แก้ไม่ได้หรอกครับ มันชื่อไนท์ เป็นพวกที่ชอบแซวผมตลอดเวลากวนผมด้วยครับ เปลี่ยนผู้หญิงเป็นของเล่น

“หุบปากของพวกแกไปเลยนะ”

ที่ตอบไปแบบนี้ผมไม่ได้ลำคานหรอกนะครับ ถ้าผมตอบดีมันคงกวนผมไม่เลิกแน่เลยละ

“ เออนี่ แกรู้เปล่าว่าผู้หญิงห้องฉันนะ คนที่พวกแกเคยบอกดูป้าๆอะ ตอนนี้นะสวยพอๆกับพริ้ตตี้เลย อะไรทำให้ป้าเขาเปลี่ยนก็ไม่รู้”

ไม่รู้นะว่ามันโกหกพวกผมรึเปล่า แต่คนที่มันพูดถึงนะชื่อน้ำหวาน ครั้งแรกที่ผมเจอผมยังคิดเลยว่าเธอหลงมาจากยุคไหนทำไมดูโบราณ แต่เธอก็ดูธรรมชาติแต่ผมก็ไม่ติดใจอะไรเธอหรอกนะ เพราะดูจืดชืด

“แกจำผิดคนเปล่าไอ้แม็ค” ผมถามมันให้มันคิดทลทวนว่าที่เห็นนะ จริงรึเปล่า

“ใช่ๆ แกอาจมองว่าคนนั้นหน้าเหมือนน้ำหวานก็ได้นะ”

ไอ้ไนท์ที่นั่งจู้จี้กับผู้หญิงของมันหันมาพูด มันเห็นด้วยกับผมครับที่น้ำหวานจะเปลี่ยนตัวเอง

“โธ่ ฉันจะโกหกพวกแกทำไม ? แต่ก็นะไม่เชื่อก็ตามใจ” มันตอบกลับอย่างถอดใจที่จะทำให้ผมกับไนท์เชื่อมัน

“ถ้ามันจริงว่างๆฉันจะแวะไปดูละกัน” ไอ้ไนท์พูดขึ้นเพราะเห็นว่า แม็คมันพูดเรื่องน้ำหวานทั้งๆที่คนอย่างมันไม่ค่อยพูดถึงผู้หญิงที่จืดชืดอย่างนั้นหรอก และอีกอย่างพวกผมก็เจอเธอบ่อยเหมือนกันแต่ไม่สนใจแค่นั้นเอง แต่วันนี้มันกลับเอามาพูดแสดงว่ามันอาจจะจริงหรือไม่จริง ?

“ฉันว่าไม่ต้องแวะไปหรอก เพราะตอนนี้พวกแกได้เห็นแน่” มันพูดกลับยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เหมือนกับว่าน้ำหวานมาอยู่ที่ผับแห่งนี้งั้นแหละ คำพูดของมันทำให้ผมขมวดคิ้วพร้อมกับไอ้ไนท์เลยละ มันจริงหรอที่ยัยนั้นจะมาอยู่ที่นี้แต่ผมก็อยากเห็นและว่าจะเปลี่ยนไปแค่ไหน จังหวะนั้นเอง….

“เฮ้ !! น้ำหวาน อยู่ทางนี้ๆ !!” ไอ้แม็คตะโกนเรียก ทำให้ผมกับไนท์หันไปมองแล้วพบกับน้ำหวาน ซึ่งมันทำให้ผมกับไนท์ อึ้งกันไปเลยที่เดียว แต่ผมก็ไม่แสดงอะไรออกมามากแค่นั้นเอง จริงหรอเนี้ย น้ำหวาน ทำไมถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้ เธอเปลี่ยนเพราะใครกัน มันทำให้ผมสงสัยสุดๆ

“อ้าวแม็ค ไง ^^” ร่างบางหันหลังมาและก็ตอบกลับพร้อมยิ้มให้ โอ้ววว ไม่อยากเชื่อว่าจะน่าสนใจขนาดนี้ แต่งตัวได้เปรี้ยวสุดๆแต่น้ำเสียงก็มีมารยาทจริงๆ ผมคิดอยู่ในใจ

“เฮ้ยย น้ำหวานทำไมสวยขึ้นอย่างนี้ !!” ไอ้ไนท์ที่เห็นก็รีบถามทันที มันคงอยากรู้จริงๆ แหละ สายตามันนี้ดูหื่นชะมัด แต่มันก็ห้ามไม่ได้หรอก ในเมื่อเธอออกจะเซ็กซี่ขนาดนี้ ผู้ชายคนไหนก็ต้องเลียวหลัง

“ฮ่ะๆ ไนท์ก็พูดเกินไป มันก็ไม่มีหรอกแค่อยากเปลี่ยนตัวเอง ^^” เหตุผลแค่นั้นจริงๆหรอ ที่ทำให้เธอเปลี่ยนใจอย่างง่ายดาย ผมก็อยากจะทักเธอนะ แต่ต้องฟอร์มให้ดูดีแค่นั้นแหละ เดี๋ยวพวกนั้นแซวผมอีก

“น้ำหวาน มาคนเดียวหรออ”

ไอ้แม็คถามขึ้นขณะที่น้ำหวานขำแก้เขิน ทำไมเธอดูบริสุทธิ์อย่างนี้ละ ผมไม่อย่าเชื่อสายตาตัวเองเท่าไร

“อ้อ มากับเพื่อนนะแต่เพื่อนกลับไปแล้ว เราก็กำลังจะกลับเหมือนกัน”

เธอเคยเป็นป้าแก่ๆมาก่อนก็คงไม่อยากอยู่ที่นี้นานหรอกมั้ง แต่ตอนนี้ก็เปลี่ยนตัวเองแล้วนี่น้า

“อ้อ แล้วกลับยังไงละ ?”

ไนท์กับแม็คก็รุมถามกัน ผมก็นั่งจิบเบียร์เงียบอย่างเดียวแหละ เพราะผมก็ไม่ได้ชอบเข้าหาผู้หญิงสักเท่าไร ส่วนใหญ่เสนอตัวให้ผมก่อนกันทั้งนั้น

“ขึ้นรถแท็กซีนะ ^^”

เธอตอบกลับอย่างตรงไปตรงมา ผมว่าเธอคงเปลี่ยนไปแค่การแต่งตัวละมั้ง นิสัยคงไม่เปลี่ยนไปมาก

“คอนโดหวานอยู่ใกล้กับไอ้แบล็คนี่น่า กลับพร้อมไอ้แบล็คก็ได้ ทางผ่านอยู่แล้ว ” มันพูดโยนมาให้ผม แต่ผมก็ยังเงียบ รอดูคำตอบจากคนตัวเล็ก

“ไม่เป็นไรหรอก เพื่อนนายคงลำบาก” นั้นไง ผมว่าแล้วว่ายังไงเธอก็ต้องปฏิเสธ แต่ผมก็เป็นห่วงเหมือนกันนะว่าจะเกิดอันตรายกับเธอ เป็นเพราะเธอเป็นผู้หญิงและมันก็ดึกแล้วด้วย

“ไม่ลำบากไรนี่ ฉันจะไปส่งอีกอย่างกลับเองมันคงอันตราย” ผมพูดขึ้นในขณะที่เงยขึ้นไปสบตากับเธอ พอสบตาทำไมหัวใจผมมันถึงเต้นเร็วละ

“ถ้านายสะดวกก็ไปสิ” เธอตอบกลับน้ำเสียงเรียบเฉย ที่พูดกับผมพูดเฉยชาที่กับพวกนั้นเสียงหวานเลยนะเหอะ

“แหม่ ยอมง่ายจังนะครับนายท่าน” เสียงแม็คมันกระแอมพูดขึ้น ทำให้ผมส่งสายตาดุไปให้มันว่าอย่าแซวเดี๋ยวเจอดี ที่ว่าเจอดีนี้คือ ทำให้รถไฟชนกันไง มันจะได้วุ่นวายกวนประสาทมัน

“เดินทางปลอดภัยนะครับ น้ำหวานคนสวย” เสียงไอ้ไนท์ดังขึ้น ทำเป็นหยอดใส่เธอ เหอะเสือผู้หญิงกันจริง และผมก็ลุกขึ้นเดินออกมาอยู่ข้างๆเธอ

“ตามมาสิ” ผมบอกเธอแค่นั้น แต่มันทำให้ตัวเล็กที่อยู่ข้างหน้าผมรู้สึกไม่พอใจ อาจจะเป็นเพราะผมดูหยิ่งก็ได้นะ มันเลยทำให้เธอไม่พอใจนะ พอเดินออกมาจากโต๊ะ ก็เริ่มเดินผ่านผู้คนทำให้ ร่างเล็กถูกเสียดสีกับพวกผู้หื่นที่มันตั้งใจจะถูไถกับเธอ ผมเห็นแบบนั้นก็ดึงเอวเธอมากอดทำให้เจ้าของร่างตกใจ

“ฉันเดินเองนาย ไม่ต้องมากอดเอวฉันก็ได้ ไอ้บ้า !!” ตัวเล็กตะคอกใส่ผม ผมก็ส่งสายตาดุใส่ตัวเล็ก แล้วกระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้น

“อยากให้ผู้ชายถูไถเนื้อตัวนักหรอ !!?” ผมก็ไม่พอใจเหมือนกันที่เธอไม่ระวังตัว อย่าว่าผมว่าแตะต้องเธอเลยนะ ผมก็แค่ไม่อยากให้ร่างกายผู้ชายถูไถมากเกิน ทำไมผมทำแบบนี้ ผมสนใจเธอนะสิ ก็ไม่อยากยอมรับว่าต้องมาสนใจยัยป้ามาก่อนนี่น่า

“มือนายเป็นหนวดปลาหมึกรึไง ติดหนึบเป็นบ้า !!” เธอไม่ปฏิเสธว่าไม่มีคนมาถูกตัวเธอ แต่คงไม่ชอบให้ผมรัดแน่นขนาดนี้แต่ผมก็ไม่ได้ตอบกลับอะไร พอเดินออกมาถึงรถผมผมก็สะบัดเธอออกทำให้เจ้าตัวเซเลย เพราะคงไม่ทันตั้งตัวแต่ผมก็แกล้งทำเป็นไม่สนใจ

“ขึ้นรถสิยัยป้า จะรอให้ใครตัดริบบิ้นฮ่ะ !?” ผมพูดขณะที่ผมเปิดประตูของผมเอง พอผมหันไปตอบเธออย่างนั้น เธอก็สบัดผมแถมแสดงหน้าไม่พอใจสุดๆด้วย เดินมาเปิดประตูฝั่งตรงข้ามผมทันที เหอะแค่นี้ทำเป็นไม่พอใจยัยบ้า ต้องให้เป็นไอ้แม็ครึไงถึงจะทำตัวดี