พลิกแผ่นดินหารัก

"เฮ้อ  เมื่อไหร่จะถึงที่ที่ใช่" การที่คนอารมณ์ดีสดใสอย่างต้นน้ำมาเดินบ่นไม่รู้จักเหนื่อย นั้นไม่ใช่เรื่องดีเลยสักนิดเดียว     เธอเดินบ่นๆๆๆๆๆแล้วก็บ่นไปตลอดทางที่ไร้จุดหมาย   ตอนนี้เธอไม่สามารถย้อนกลับไปยังบ้านของเพื่อนสนิทที่จากมาได้แล้ว  เพราะเธอจำทางไม่ได้น่ะสิ!!!

ในระหว่างที่เธอกำลังเบื่อหน่าย ไร้จุดหมายปลายทางในอนาคต   "ระวัง!!!" แล้วชายหนุ่มคนหนึ่งก็ชี้ไปที่ลำธาร  "อ๊ายยยย  เกือบไปแล้ว" ต้นน้ำกรีดร้อง เธอรอดจากกระแสน้ำไหลเชี่ยวไปอย่างหวุดหวิด

"เป็นอะไรมั้ย" ชายหนุ่มนามว่าปฐพีรีบวิ่งมาใกล้เธอ  แต่เธอกลับกล่าวคำขอบคุณก่อนที่จะกางมือขึ้นมาไขว้กันเป็นรูปกากบาทเพื่อกันไม่ให้ชายหนุ่มเข้ามาใกล้

"เอ๊ะ!" ปฐพีชะงักทันทีเมื่อเห็นท่าทางของคนตรงหน้า

"ขอบคุณที่ช่วยฉันเอาไว้  แต่อย่าเข้าใกล้ฉันมากกว่านี้ดีกว่า" ต้นน้ำทำเสียงไม่เป็นมิตรสักเท่าไหร่นัก  ทั้งๆที่ปกติเธอเป็นคนที่ชอบทำความรู้จักคนเยอะๆ   แต่คนคนนี้เธอรู้สึกว่าไม่ค่อยจะถูกชะตาสักเท่าไหร่

"เสียงอะไรน่ะ!" ชายหนุ่มเอามือมาจุ๊ปากตัวเองเพื่อแสดงว่าให้เธอเงียบเสียงก่อน   ต้นน้ำจึงเลิกพูดต่อก่อนจะตั้งใจฟังเสียงที่มาตามสายลม

ทั้งคู่ค่อยๆขยับไปหลังต้นไม้ใหญ่พร้อมๆกันแล้วแอบดูไปที่ต้นเสียง    คนตัดต้นไม้ ผิดกฎหมายนี่!!!