ลำนำพิภพมนตรา

  ...บนโลกใบนี้ยังมีอีกมิติที่เราคาดไม่ถึงอยู่...

...มิติที่ไม่น่าเชื่อว่ามีอยู่จริง...

...มิติที่เต็มไปด้วยผู้ใช้มนตรา...

...และเต็มไปด้วยปีศาจมากมาย...

...มิติที่ถูกขนานนามว่า...

'อัลเชเนีย'

 

  ท่ามกลางกองไฟที่ลุกโชนทั่วทั้งพระราชวังยามรัตติกาล เหล่าข้าทาสบริวารต่างพากันวิ่งชุลมุนเพื่อหาหนทางเอาตัวรอดจากกองไฟที่กำลังลุกโชนอยู่ในขณะนี้ แต่กลับมีสองร่างที่ยังอยู่ท่ามกลางกองเพลิงที่โหมกระหน่ำ 

 

  ร่างหนึ่งเป็นบุรุษร่างสูงที่กำลังประคองกอดอีกร่างหนึ่ง ซึ่งร่างที่อยู่ภายในอ้อมกอดนั้นเป็นสตรีครรภ์แก่ใกล้คลอด ซึ่งชายหนุ่มพยายามใช้พลังทั้งหมดที่มีปกป้องร่างบางของหญิงสาวผู้เป็นที่รักจากความร้อนของเปลวเพลิง ท่ามกลางเสียงร้องอ้อนวอนของหญิงสาว

 

  "ได้โปรดเถิดท่านเดมอส ข้าไม่ไหวแล้ว ท่านรีบหนีไปเถอะ"

 

  ร่างของสตรีในอ้อมกอดพูด เมื่อรู้ว่าตนเองไปไม่ไหวแล้ว กองเพลิงบริเวณรอบๆเริ่มลุกโชนเพิ่มขึ้น คล้ายกับจะหมายเอาชีวิตของคนทั้งสอง

  

  "ไม่! เทียร่า ข้าจะไม่ทิ้งเจ้าไว้ เจ้ากับลูกต้องปลอดภัย"

 

  ชายหนุ่มพูดพร้อมกับกอดร่างบางให้แน่นขึ้น คล้ายกับไม่อยากให้หญิงผู้เป็นที่รักต้องจากไป น้ำใสๆ เริ่มคลอเต็มนัยน์ตาสีนิลของชายหนุ่ม น้ำตาที่ชาตินี้บุรุษให้เขาจะไม่หลั่งให้ใคร แต่ครั้งนี้ เขาคงต้องปล่อยมา น้ำตาแห่งความอ่อนแอ น้ำตาแห่งความกลัว กลัวว่าจะต้องสูญเสียผู้หญิงตรงหน้าไปตลอดกาล

 

  "หึ...บุรุษอย่างท่านไม่คู่ควรกับน้ำตาหรอก ทิ้งข้าไว้ที่นี่เถอะ"

 

  รอยยิ้มที่สดใสของหญิงสาวผู้มีนามว่า 'เทียร่า' คลี่ให้กับชายหนุ่มผู้เป็นที่รัก รอยยิ้มของเธอทำให้หัวใจของเขากระตุกวูบ เขาไม่อยากเห็นรอยยิ้มนั้น รอยยิ้มที่เขาจะได้เห็นเป็นครั้งสุดท้าย เขาไม่อยากจะเห็นมัน!!

 

  "แต่เจ้ากับลูก...เจ้ากับลูกจะต้องปลอดภัย!!"

 

  "ข้าไม่ไหวแล้วท่าน ข้าคงอยู่ไม่พ้นราตรีนี้ ข้าฝากลูกด้วย...เดมอส..."

  

  เทียร่าพูด พร้อมกับฉีกรอยยิ้มให้ชายที่รักเป็นครั้งสุดท้าย เมื่อเห็นว่าอาคมของเกราะป้องกันเริ่มจะเสื่อมลง เดมอสเริ่มกระชับกอดเทียร่าให้แน่นขึ้น ราวกับว่าไม่อยากให้เธอหายไป หญฺิงสาวกอดตอบชายหนุ่ม ก่อนจะใช้แรงเฮือกสุดท้ายคว้าดาบที่เหน็บอยู่ข้างหลังชายหนุ่มออกมา แล้วพุ่งคมดาบแทงเข้าที่หน้าอกข้างซ้าย!!

 

  ฉึก!!...

 

  นี่คงจะเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่จะทำให้เขาทิ้งเธอไป วิธีที่จะทำให้เขามีชีวิตรอด ใช่! เธออยากให้เดมอสรอด!!

 

  "เทียร่า!! นี่เจ้าทำอะไรลงไป!!..."

 

  เดมอสตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ เทียร่าใช้ดาบของเขาปลิดชีพตัวเธอเอง!!

 

  "ข้าทำดีที่สุดแล้ว...ท่านนำลูกของเราไป ไม่ต้องห่วงข้า..."

 

  เทียร่าเริ่มหมดแรง หญิงสาวกุมมือของชายหนุ่มมาไว้แนบอก ก่อนจะพูดคำที่เขาไม่อยากจะได้ยินในตอนนี้...

 

  "ท่านเดมอส...การได้รู้จักท่าน...ถือเป็นโชคดีของข้า...ฝากลูกของเราด้วย...ข้าคงไม่มีโอกาสทำหน้าที่แม่ที่ดีได้..."

 

  หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนลง ก่อนจะคลี่รอยยิ้มให้บุรุษหนุ่มตรงหน้าเป็นครั้งสุดท้าย

 

  "เด...มอส...ข้า...รัก...ท่าน..."

 

  เทียร่าพูดพร้อมกับเปลือกตาที่ปิดลงทับนัยน์ตาสีฟ้าอ่อนคู่สวยลง เธอกำลังหลับ...หลับไปตลอดกาล...

 

  "เทียร่า!!..."

 

  ชายหนุ่มปล่อยน้ำตาที่มีทั้งหมดออกมา น้ำตาแห่งการสูญเสีย เทียร่าจากไปแล้ว...จากไปตลอดกาล...

 

  "เทียร่า..."

 

  เขาค่อยๆเช็ดน้ำตา ก่อนจะหยิบดาบสีเงินที่เปื้อนเลือดของหญิงอันเป็นที่รักยกขึ้นมาดูด้วยแววตาที่ปวดใจ ก่อนที่เขาจะใช้ดาบเล่มนี้ผ่าท้องของเทียร่านำทารกน้อยออกมา ถึงแม้เขาจะไม่อยากทำอย่างนี้ แต่นี้คือความปรารถนาครั้งสุดท้ายของเธอ เขาจำเป็นต้องทำ!!

 

  เดมอสมองเด็กทารกน้อยเพศชายในอ้อมกอดของเขา เด็กทารกน้อยที่เกิดจากความรักของเขาและเทียร่า ชายหนุ่มค่อยๆอุ้มเด็กน้อยที่หลับตาพริ้มลุกขึ้น ก่อนจะมองร่างหญิงสาวผู้เป็นที่รักเป็นครั้งสุดท้าย

 

  "ข้าก็รักเจ้า...เทียร่า..."

 

  ชายหนุ่มพูดกับร่างบางเบาๆ ก่อนที่จะสลายเกราะป้องกันเพลิงที่กำลังลุกโชนอยู่ตอนนี้

 

  "ข้าจะไม่ทำให้การตายของเจ้าต้องสูญเปล่า เทียร่า!!"

 

  เดมอสพูดด้วยสายตาที่มุ่งมั่น ก่อนจะเดินฝ่ากองเพลิงออกไปพร้อมกับทารกน้อย

 

  "มันอยู่นั้น!! ท่านเทเรฟ..."

 

  เสียงของใครบางคนตะโกนเรียกใครอีกคน ทำให้เดมอสต้องหันไปมอง

 

  'พวกมันรู้ตัวแล้ว!!'

 

  เดมอสพยายามหาที่หลบซ่อน แต่ก็ไม่เป็นผล เมื่อบริเวณรอบๆถูกปกคลุมไปด้วยเปลวเพลิง

 

  "หึๆๆๆ...เจ้าไม่มีทางหนีข้าพ้นหรอก เดมอส :)"

  

  เสียงนี้มัน!... ถึงแม้เดมอสจะไม่เห็นว่าใครเป็นคนพูด แต่เขาก็มั่นใจว่าคนพูดคือ...

 

  ...เทเรฟ!!...พี่ชายแท้ๆของเทียร่า

 

  "เจ้า! เจ้ารู้มั้ยว่าเทียร่าต้องตายก็เพราะเจ้า!!" เดมอสพูดพร้อมกับอุ้มทารกน้อยให้แน่นขึ้น 

 

  "หึ...น้องนอกคอกที่ไปหลงรักมังกรอย่างเทียร่า มันก็สมควรตายแล้ว!! ฮ่าๆๆๆๆ"

 

  เสียงนั้นยังคงหัวเราะด้วยความสะใจ แต่เสียงนั้นทำให้เดมอสกลับแค้นมากขึ้น!! เขาน่าจะฉุกใจคิดให้เร็วกว่านี้ว่าคนที่วางเพลิงปราสาทคือ 'เทเรฟ' พี่ชายแท้ๆของเทียร่า ที่สำคัญเทเรฟเป็นนักล่ามังกรที่ใช้เวทย์อัคคี!!

 

  "เจ้า!! ตายซะเถอะ!!"

 

  เดมอสพูดพร้อบกับกลายร่าง ร่างที่เขาไม่เคยคิดว่าจะได้ใช้มันอีก ร่างของชายหนุ่มเริ่มขยายใหญ่ขึ้น ทุกส่วนของร่างกายถูกปกคลุมไปด้วยเกร็ดสีดำที่แข็งแรง แผงคอถูกปกคลุมไปด้วยแผ่นหินที่แข็งแรง หางเริ่มยาวขึ้นเรื่อยๆ ปีกสีดำขนาดใหญ่เริ่มงอกขึ้น เขากำลังกลายเป็นมังกร!!

 

  แต่เดมอสก็ยังคงอุ้มทารกน้อยไว้ เพื่อป้องกันอันตรายที่จะเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ! เดมอสค่อยๆกระพือปีกเพื่อที่จะฆ่าเทเรฟ ถึงแม้จะไม่เห็นตัวก็เถอะ!

 

  "หึ...ในที่สุดก็คืนร่างแล้วสินะ จ้าวแห่งมังกร เดมอส อาราเชเรีย!! พวกเราจัดการ!!"

 

  สิ้นเสียงของเทเรฟ ตาข่ายขนาดใหญ่ก็เข้าคลุมร่างของเดมอส มังกรหนุ่มพยายามหาทางออก แต่ก็ต้องหมดหวังเมื่อรู้ว่าตาข่ายนี้คือ ตาข่ายอาคม!! ตาข่ายที่ไม่มีศาตราวุธชนิดใดทำร้ายได้

 

  "ในที่สุดเจ้าก็ติดกับข้า เดมอส"

 

  เสียงนั้นยังคงพูดอย่างสมเพชในอีกฝ่าย ก่อนที่เปลวเพลิงจะลุกโชนขึ้นท่วมร่างมังกรของเดมอส!! มังกรหนุ่มค่อยๆล้มลง ก่อนที่สายตาเฉียบคมของเขาจะไปปะทะกับร่างหนึ่งที่เดินฝ่าเปลวเพลิงออกมา

 

  "เท...เรฟ..."

 

  เดมอสพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนแรงเนื่องจากทนความร้อนของไฟเวทย์ไม่ไหว ร่างสูงของบุรุษผมยาวสีเขียวอ่อน นัยน์ตาสีฟ้าน้ำทะเล เดินตรงเข้ามาด้วยสีหน้าเยาะเย้ย

 

  "หึ... นี่นะหรือ จักรพรรดิมังกร ช่างน่าสมเพชสิ้นดี"

 

  เทเรฟมองอีกฝ่ายด้วยแววตาเย็นชา ก่อนที่สายตาของเขาจะไปสบกับร่างของทารกน้อยในมือร่างมังกรของเดมอส ที่บัดนี้ทารกน้อยผู้นั้นนได้ลืมตาขึ้นแล้ว ทารกน้อยผู้มีนัยน์ตาสีเพลิงดั่งเช่นเปลวเพลิงที่ลุกโชนในขณะนี้ เด็กน้อยที่เป็นลูกของเทียร่า...

 

  ...เด็กทารกที่เป็นหลานของเขา...

 

  "ส่งเด็กนั่นมาให้ข้า"

 

  ชายหนุ่มผู้ใช้เวทย์อัคคีพูด ก่อนจะค่อยๆเดินเข้าไปประจัญหน้ากับเดมอส

 

  "ข้าไม่ส่งเด็กให้เจ้าหรอก!!"

 

  เดมอสพูดก่อนจะก้มลงไปมองทารกน้อยที่กำลังลืมตาจ้องมองเขา ผู้ซึ่งเป็นพ่อด้วยแววตาที่บริสุทธิ์ ถึงแม้เดมอสจะอยู่ในร่างมังกร แต่ทารกน้อยผู้นี้ก็ไม่หวั่นกลัว เทเรฟค่อยกระตุกรอยยิ้มที่มุมปากเมื่อได้ยินคำตอบที่ปฏิเสธ

 

  "เจ้าไม่มีสิทธิ์ขัดคำสั่งข้า!!"

 

  เทเรฟที่เปรียบเสมือนผู้ถือไพ่เหนือกว่าพูด ก่อนที่จะใช้พลังจากตาข่ายมนตราทำให้เดมอสรู้สึกเจ็บปวด ก่อนที่สติของมังกรหนุ่มจะดับวูบไปเพราะแผลกายที่เจ็บปวดเพราะความร้อนจากไฟเวทย์และแผลใจจากการสูญเสียหญิงคนรัก...

 

  "ท่านเทเรฟ เราจะทำยังไงกับเด็กคนนี้ดีขอรับ"

 

  ลูกสมุนของเทเรฟคนหนึ่งกล่าว คำพูดของลูกสมุนคนนั้นทำให้เทเรฟหันไปมองเด็กทารกน้อยผู้มีนัยน์ตาสีเพลิงคนนั้นอีกครั้ง ก่อนที่ริมฝีปากสวยได้รูปของชายหนุ่มผมสีเขียวอ่อนจะค่อยๆพูดคำที่เฉียบขาดและดุดันว่า...

 

  "จง...ฆ่า...มัน...ซะ!!"

 

 

  ++To be continued++