Crows Honey รักนี้ต้องจับกด YAOI
เขียนโดย 
pingpongnaraku
วันที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 11.37 น.
แก้ไขเมื่อ 20 เมษายน พ.ศ. 2558 22.53 น. โดย เจ้าของนิยาย
23) สองยก NC
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความอา...ปวดหัวชะมัด จำได้ว่าเมื่อวานกินเห็ดแปลกๆเข้าไปหลังจากนั้นก็จำห่าอะไรไม่ได้เลย
"ฟี้!"
อึก...หน้าใกล้ชะมัด หน้าตอนนอนแม่งอย่างหล่อแต่นิสัยส้นตีน แต่ก็ไม่แปลกใจหรอกนะที่ไอ้เวรนี่จะมีคนชอบมันเยอะ
"อืม...ปวดฉี่อีกแล้วหรอ?''
"ปะปวดฉี่บ้านมึงสิ!"เชี่ย...ถามห่าอะไรเนี่ย
"กลับเป็นปกติก็ดีแล้ว"โครวยิ้มมุมปาก"เมื่อวานมึงสุดยอดมากเลยนะ"
"สุดยอดเรื่องอะไรวะ?แล้วทำไมกูจำห่าอะไรไม่ได้เลยละ"ผมโวยวาย
"อย่าเสียงดังน่า...จะนอน"
"ตื่นเว้ย!วันนี้มีเรียนไม่ใช่หรอ"
"หึ!นอกจากความจำเสื่อมแล้วยังโง่อีกนะ"
"ห๊าาา!มึงว่าใครโง่วะ"
"ด่ามึงยังไงละ"โครวยิ้มมุมปากแล้วรวบตัวผมมากอดแน่น"วันนี้วันเสาร์...ไอ้โง่"
"เชี่ย!ปล่อยกู มากอดกูทำไมเนี่ย"
"กูว่า...บางทีกูอาจจะชอบมึง"
"ห้ะ!มึงหัวไปกระแทกอะไรมาหรื---"
อีกก!!ไอ้เวรนี่บีบคางผมแล้วจูบผมเบาๆ
"อะ อะ อะไรของมึงเนี่ย!!"
"ล้อเล่นเฉยๆจริงจังไปได้"
"ฆวย!!"ผมชูนิ้วกลางใส่มันแล้วรีบลุกขึ้นไปอาบน้ำทันที
เชี่ยยย!!ทำไมตั้งแต่กูมาที่นี่มีแต่เรื่องให้เสียตัววะ อ้ากกกกกกก!! พออาบน้ำเสร็จกะจะหนีไปเที่ยวข้างนอกหน่อยแต่กลับถูกไอ้เวรนี่บังคับให้เรียนกับมัน
"มึงรู้ใช่มั้ยว่าเดือนหน้าจะสอบกลางภาคนะ"
"ห้ะ แน่นอนก็รู้สิวะ"//ยืนห่างกับมันสามเมตร
"ถ้ามึงจะยืนห่างกับกูขนาดนั้นนะ - - "โครวจิ้ปากแล้วเอาหนังสือฟาดหัวผม
"แล้วจะสอนเรื่องอะไร"ผมถอนหายใจแล้วยอมนั่งแต่โดยดี
"กุญแจย่อยของโซโลม่อน หรือ เลเมเกทัน"
ผมก็ไม่เข้าใจนะว่าเป็นปีศาจแล้วทำไมต้องมาเรียนวิชาปีศาจวิทยาด้วยถ้าเป็นวิชาอื่นยังพอถนัด
"ในฐานะที่มึงเป็นกรรมการรักษาระเบียบมึงต้องทำเกรดให้ดี เอาละไหนลองไล่ลำดับยศปีศาจสิ"
อ่า...ลำดับยศงั้นหรอ...เคยอ่านแต่ผ่านๆอะ
"อืม...พอน รูค บิชอพ ไนท์ คิง ควีน"
เพี๊ยะ!!//เสียงโดนเอาม้วนชีทหนาปึกตีหัว
"เอาดีๆอย่าเล่น"
"โอ้ย คร้าบๆ"ผมเอามือลูบหัวแล้วนึก"คิง ประมุข เจ้าชาย ดยุค มาร์คควิช เค้าท์ อัศวิน"
"แล้วคิงจะถูกผนึกด้วยอะไร?"
ถ้าเป็นราชาก็ต้องทองสินะ"ทองคำ"
"แล้วชื่อปีศาจระดับคิงละ"
"จำไม่ได้อะ"
"อะไรกันเรื่องแค่นี้ยังจำไม่ได้อีกหรอ โง่ชะมัด!"
หลังจากโดนด่าไอ้เวรนี่ก็ให้ผมนั่งอ่านหนังสือหนึ่งชั่วโมง...ทำไมมันจำยากจังเลยวะ โอ้ยยย!!
"ไหนไล่มาสิ!"
"ปีศาจระดับคิงมี ไพมอน เบเลซ พรูซอน อ่า ส่วนประมุขก็มี ซามิกินา อามอน อ่าเอ่อ..."
"สมองแกมีแต่ขี้เลื่อยหรือไงวะ - -"
ไอ้เวรนี่ด่าผมอีกรอบก่อนจะถอนหายใจแล้วรับมือถือพร้อมกับถอนหายใจอีกรอบ
"ฉันต้องไปงานครบรอบห้าร้อยปีที่โรงเรียนคิงแทนพ่อนะ แกอ่านไปก่อนแล้วกัน"
โครวเอาชีทมาเคาะหัวผมเบาๆก่อนจะแต่งตัวแล้วบินทะยานขึ้นไปบนฟ้า
.....1ชม.ผ่านไป.....
ง่วงชะมัด...ไม่มีอะไรสนุกๆให้ทำเลยต้องมานั่งจำหนังสือยากๆนี่อีก นอนสักหน่อยแล้วกัน
"เฮ้...ป..ปอง"
"อือ..."ทำไมเหมือนมีคนเรียกเลยนะ
"ตื่นได้แล้วคุณหมาป่าขี้เซา''
ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมาช้าๆอา....ภาพหลอนไอ้บ้าเกรย์นั่งไขว่ห้างบนโต๊ะทำงานผมหรอ
"ฝันหรอเนี่--"
พอผมขยับปากพูดไอ้เวรนั่นก็ดึงผมเข้าไปจูบอย่างแนบแน่น อื้อ!มะ มันสอดลิ้นเข้ามาด้วย...อึก
"แฮ่ก...แฮ่ก ไอ้เกย์โรคจิต!!"
"ถ้าโวยวายอีกจูบนะ"
"เหี้ย!"ผมด่ามันแล้วรีบเอามือปิดปากตัวเอง
"ฉันเอาข้าวมาให้"
เกรย์ยิ้มแล้วยื่นกล่องข้าวให้ผม...กะหรี่!ผมชอบกะหรี่ เอ้ย!แกงกะหรี่ที่สุดเลย
ผมรับข้าวมาแล้วรีบโซ้ยทันที อร่อย...แล้วทำไมมันต้องยิ้มเจ้าเล่ห์ด้วยวะ
"อ่านเลเมเกทันอยู่หรอ เรื่องนี้สนุกนะฉันสอนวิธีจำให้เอามั้ย''
"ผมลังเลสักพักก่อนจะตอบตกลง...ไอ้บ้านี่สอนเข้าใจง่ายกว่าไอ้กาเวรนั่นอีกแฮะ"
ทำไมจู่ๆร่างกายถึงร้อนเหมือนเป็นไข้แบบนี้นะ รู้สึกหวิวๆที่ท้องน้อยแปลกๆ
"ทำไมหน้าแดงละ ไม่สบายหรอ?"
ทันทีที่ไอ้บ้านี่เอามือมาสัมผัสหน้าผากส่วนล่างของผมก็ตื่นขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล หัวใจเต้นแรงขึ้น
อาการแบบนี้เหมือนเมื่อตอนนั้นเลย...หรือว่า
"มึงใส่อะไรลงไปในข้าววะ!"ผมลุกขึ้นยืนแล้วมองหน้ามัน
"หืม?ก็แค่.."เกรย์แลบลิ้นแล้วเลียหูผม"ก็แค่ยาปลุก..เซ็กซ์"
เกรย์ยิ้มบางๆแล้วนั่งลงบนเก้าอี้ก่อนจะดึงผมมานั่งบนตักมัน
"ปะ ปล่อย"
อะ...เหมือนจะเริ่มเสียการควบคุมทีละน้อยแล้วสิ...มันตั้งขึ้นมาแล้ว...ร้อน
ผมพยายามอดกลั้นโดยการถูขาตัวเองไปมาบนตักของไอ้บ้านี่...อย่านะต้องคุมมันให้ได้สิ
"อื้ออ...อย่า"
ร่างบางโวยวายเมื่อร่างสูงเอามือสอดเข้ามาในเสื้อยืดตนแล้วลูบไล้หน้าท้องที่มีซิกแพกเล็กน้อย
ร่างสูงถอดเสื้อร่างบางออกก่อนจะจับร่างบางนั่งประชันหน้ากับตัวเองก่อนจะใช้ปากและลิ้นขบกัดยอดอกสีหวานของร่างบางที่พยายามดิ้นอยู่บนตัว
"อื้ออ!ปะ ปล่อยกู"
ร่างบางไม่รู้ตัวเลยว่าการที่ขยับตัวไปมาบนตัวร่างสูงมันทำให้ร่างสูงมีอารมณ์ขึ้นมา
"อ้ะ!อะไรแข็งๆทิ่มก้นกู"
ร่างสูงถอดกางเกงของร่างบางออกจนหมดอย่างง่ายดายและเอามือจับส่วนอ่อนไหวของร่างบางและขยับขึ้นลงช้าๆ
"อื้อ อ๊ะ อา...''
เมื่อไร้ทางขัดขืนก็ต้องปล่อยไปตามเลย...อา จะถึงแล้วอีกนิดเดียว
ส่วนล่างทีได้รับสัมผัสร้อนๆก็มีน้ำสีขาวพุ่งทะลักออกมาเต็มมือของคนร่างสูง จะเสร็จแล้ว อีกนิดเดียว
"อื้อ...เร็วเข้า"
หมอนั่นยิ้มมุมปากและปล่อยให้ผมอารมณ์ค้างอยู่อย่างงั้น
"อย่าหยุดสิ....เร็วๆ''
ร่างบางที่อึดอัดเต็มที่เพราะต้องการปลดปล่อยดึงคนร่างสูงเข้ามาจูบอย่างดูดดื่มและไล่จูบขบกัดซอกคอของร่างสูงจนร่างสูงยิ้มออกมาอย่างพอใจ
"เสี้ยนหรอไง"
ร่างสูงปลดกางเกงของตนออกมาแล้วยกสะโพกของคนร่างบางขึ้นก่อนจะใส่ถุงยางก่อนจะกระแทกแก่นกายเข้าไป
"โอ๊ย!อะ อะ อะ"
ร่างสูงค่อยๆกระแทกแก่นกายช้าๆท่ามกลางเสียงคลางแสนสุขสมของคนข้างบนตัวและร่างบางก็ตอบสนองเป็นอย่างดี
"อื้มๆเร็วเข้าอีก...อาาา"
เพราะผลของยาทำให้ร่างบางเสียการควบคุมอย่างสมบูรณ์เพราะได้รับยาเป็นจำนวนมาก
ร่างบางกระตุกเล็กน้อยก่อนจะปล่อยน้ำสีขาวบนหน้าท้องคนร่างสูง
"อา...กระแทกเข้ามาอีก..แรงๆ"
คนร่างสูงแลบลิ้นแล้วใส่ถุงยางอันใหม่ก่อนจะจับร่างบางให้ยืนขึ้นก่อนจะดันตัวร่างบางนอนราบติดโต๊ะแล้วจับแยกขาร่างบางให้แยกออกก่อนจะกระแทกแก่นกายเข้าไปแรงๆจนร่างบางกัดปากตัวเองจนห้อเลือด
"อื้อ...อ๋า อ๋า...แรงอีก"
น้ำสีขาวขุ่นรอบที่สองของร่างสูงถูกฉีดเข้าไปในช่องทางรักสีขาวของคนร่างบาง
ร่างบางได้ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นลงบนโต๊ะเรียนในปริมาณมากและน้ำสีขาวขุ่นที่เหลือก็ได้ย้อยเต็มหว่างขาของร่างบาง
อา...ทั้งๆที่ปล่อยออกไปเยอะขนาดนั้นแล้วทำไมยังมีอารมณ์อยู่อีกนะ
"ยังมีอารมณ์อยู่อีกหรอไง"
ร่างสูงดูดคอร่างบางจนแดงไปหมดก่อนจะใช้นิ้วสอดเข้าสอดออกที่ด้านหลังของร่างบางจนร่างบางทนไม่ไหวจนต้องเอามือรูดขึ้นรูดลงของตัวเอง
"อ้ะ!มันใกล้มาแล้ว ฉันกลับก่อนละ...ที่เหลือก็จัดการเองนะ"
ร่างสูงถอนนิ้วออกก่อนจะเรียกประตูเวทย์ออกมาแล้วกระโจนเข้าไปในนั้นและโปรยยิ้มหวานให้ร่างบางส่งท้าย
"อึก อื้อ...อื้อ"
รางบางนอนคุดคู้บนพื้นก่อนจะบิดเร้าร่างกายไปมาอย่างรุ่มร้อน
"เฮ้ย!เกิดอะไรขึ้น...หรือว่าไอ้เวรนั่น"
"...."
ร่างบางที่ไม่มีสติเหลืออยู่ยันตัวลุกขึ้นอย่างโซเซก่อนจะจับตัวของโครวแล้วดันโครวติดผนัง
"มึง...มีสติหน่อยสิ...อึก"
ร่างบางที่เป้าหมายต้องการอย่างเดียวได้จูบคนร่างสูงอย่างดูดดื่มแล้วเอามือไปปลดกางเกงของคนร่างสูง
"...อึดอัด....อยากเอาออก"
"อึก!"ร่างสูงกัดปากตัวเองแน่นก่อนจะยิ้มออกมาบางๆก่อนจะอุ้มร่างบางพาดบ่าแล้วโยนลงเตียง
"อา...เร็วเข้า"ร่างบางบิดไปมาบนเตียงอย่างเจ็บปวด
"ทั้งๆที่อดทนมาตลอดแท้ๆ"ร่างสูงยิ้มหวาน
---------ตัด-----------เจอกันตอนหน้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
