Crows Honey รักนี้ต้องจับกด YAOI
เขียนโดย 
pingpongnaraku
วันที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 11.37 น.
แก้ไขเมื่อ 20 เมษายน พ.ศ. 2558 22.53 น. โดย เจ้าของนิยาย
11) Suck
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความกริ๊งงงงง!!
"อือ...สัส...ปิดนาฬิกาดิ้"
"กี่โมงแล้วเนี่ย"
ผมลืมตาขึ้นมาครึ่งนึงแล้วเอามือไปปิดปุ่มนาฬิกาปลุกจริงๆกะจะเขวี้ยงให้แตกเลยนะแต่แม่งเสือกเป็นของไอ้เวรนี่ไง
"มึงจะไปไหน?"
ไอ้เวรโครวผู้สลึมสลือพูดอย่างงัวเงียพร้อมกับเอาขามันมาพาดบนท้องผม
"ทำงาน"ผมจ้องหน้ามัน"สัส เอาขามึงออกไปเลย"
"กุไม่ให้ไป"
"อย่ามาห้ามกุ"ผมใช้พลังตีนถีบแม่งตกเตียงก่อนจะวิ่งไปอาบน้ำ
อยู่มาตั้งนานก็เพิ่งจะรู้ว่าที่หอคอยนี้แม่งมีบันไดลับลงไปชั้นล่างด้วยปล่อยให้แม่งจับโยนลงข้างล่างจนชินละ T^T
"ประธานนักเรียนอย่างพวกกุดีกว่าพวกแม่งตั้งเยอะ แล้วมึงจะเสียใจ"
ผมยักไหล่แบบไม่ใส่ใจก่อนจะเดินลงไปตามบันไดบนของหอคอย เหนื่อยชิบหาย แต่ยังไงก็ยังดีกว่าให้ไอ้เวรนั่นอุ้มละวะ
"เจ็ดโมงครึ่ง"
จริงๆรุ่นพี่หนองโพแสนสวยบอกให้ผมมาตอนแปดโมงก็ได้ แต่แหม ผมก็อยากมาเช้าเพื่อเจอรุ่นพี่นะครับ
สนามหญ้าหน้าตึกเขียวขจี ท้องฟ้าสดใส แดดอ่อนๆกับลมเย็น มันทำให้ผมเดินไปนอนมองท้องฟ้าจนได้ อากาศน่านอนชะมัด
"ไอ้หมา...โง่''
ตุ้บ!!
"เฮ้ย!รุ่นพี่"
ผมตกใจสุดๆเมื่อไอ้รุ่นพี่เตี้ยนี่เดินหน้าซีดมาทางผมก่อนจะล้มหน้าทิ่มพื้นไปเฉยๆ
เป็นลมแดดหรอวะ อืม...ตายยังวะ
"เฮ้ยๆไหวมั้ยเนี่ย หน้าซีดสัส"
ผมดึงแม่งขึ้นมาจากพื้นก่อนจะลากมันไปหลบแดดที่ใต้ตึก เด็กชะมัด ส่วนผมก็ต้องนั่งข้างๆคนป่วยแล้วเอาสมุดพัดหน้ามัน
"หิว...น้ำ''
"ถ้าน้ำเปล่าละก็ผมมีนะรุ่นพี่แดกมั้ย"ผมค้นของในกระเป๋าก่อนจะยื่นขวดน้ำให้หมอนี่
"น้ำเลือด...ต่างหากละไอ้โง่"
หมอนี่ด่าผมก่อนจะกระชากคอเสื้อผมเข้าไปใกล้ก่อนจะก้มหน้าลงไปเลียที่ต้นคอผม
"อื้ออ..จะทำอะไรเนี่ย จักจี้"
"ขอเลือดหน่อยสิ"
"ผมให้นิดเดียวนะ''
"อย่างกไปเลยน่า!''
คนตัวเล็กจอมหยิ่งเลียที่ต้นคอของหมาป่าตัวสูงก่อนจะค่อยๆฝังเขี้ยวลงไปบนต้นคอขาวๆของคนตัวสูงแล้วค่อยๆดูดเลือดอย่างช้าๆ
"อึก!''
จะว่ายังไงดีละ คนตัวเล็กพอได้ลิ้มรสเลือดของหมาป่าสีขาวแล้วเหมือนจะควบคุมตัวเองไม่ได้เลย
เหมือนยิ่งกัดก็ยิ่งต้องการมากขึ้น มากขึ้น
"อื้อ..รุ่นพี่"
ไม่รู้ว่าเพราะดื่มเลือดของคนตัวสูงมากเกินไปหรือเปล่าคนตัวเล็กถึงมองใบหน้าอวดดีของคนตัวสูงว่าเซ็กซี่ น่าหลงไหล จนโดนสัญชาติญาณดิบครอบงำ
"อื้อ oxo"
คนตัวเล็กดันคนตัวสูงติดกำแพงก่อนจะประกบริมฝีปากเปื้อนเลือดไปที่คนตัวสูงอย่างอ่อนโยนก่อนจะจูบร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆส่วนคนตัวสูงที่ตอนแรกก็ขัดขืนแต่เหมือนถูกดูดเลือดเยอะเกินไปจึงไม่มีแรงขัดขืน
"ฮ้าา.."
คนตัวเล็กถอนจูบออกก่อนจะดูดเลือดที่ต้นคอของคนตัวสูงต่อพอรู้สึกตัวอีกทีคนตัวสูงก็สลบไปแล้วเพราะเสียเลือดมาก
"เฮ้ยยย!ไอ้หมาโง่อย่าตายนะเว้ย''
อาา...เสียเลือดไปเยอะใช่ย่อยนะเนี่ย ครั้งแรกเลยนะที่โดนกัดคอแบบจริงจังจนหน้ามืดเนี่ย อ่า เหมือนจะจำได้ลางๆว่าไอ้รุ่นพี่มันจ..จูบผม ไม่หรอก!ไม่ๆไม่มีทาง
"ถ้าจะดูดขนาดนี้ฆ่าผมดีกว่ามั้ยวะ"ผมพูดเสียงเบาๆ
ผมมองไอ้รุ่นพี่เตี้ยที่ตอนนี้มันติดผ้าก๊อตที่ต้นคอผม...ตอนแรกนึกว่าจะโดนฆ่าทิ้งซะแล้ววะ
"ขอโทษนะเว้ยที่ดูดเลือดนายเยอะไป"
"อย่าคิดมากเลยเจ้าหนู คิดว่าพี่บริจาคเลือดเสียให้น้องแล้วกันนะ''//ยักไหล่
"แก!!อย่ามาดูถูกความสูงฉันนะเว้ยยย"
ไอ้รุ่นพี่โซลโวยวายแล้วถีบผมลอยไปที่หน้าประตูทางเข้ามหาลัยเลยครับ คนเจ็บนะเว้ยยย!!
"อึ้ก!!"วิวแจ่ม...ทำไมมีกางเกงในลายแตงโมอยู่ตรงระดับสายตาผมละเนี่ย
"ระ โรคจิต...อุ้บ!"
"อย่ากรี้ดนะสาวน้อย"
ผมรีบลุกขึ้นยืนแล้วเอามือปิดปากปีศาจสามตาไว้แน่น ใครจะโรคจิตถึงขนาดนี่จะมานอนรอมองกางเกงในผู้หญิงวะ
"ระ โรคจิต ฉันจะฟ้อง ผอ.ให้ไล่นายออก"
"ก็ไม่ได้เกลียดที่โดนด่าว่าโรคจิตหรอกนะ"//ยิ้มหวาน
ยัยคุณหนูขี้วีนนี่แม่งน่ารำคาญวะ - -
"นั่นมันเป็นอุบัติเหตุต่างหากละ...ยัยโง่"
"กรี้ดดด!กล้าดียังไงมาด่าฉัน พวกพ่อแม่ไม่สั่งสอน อุ๊บ ลืมไปว่านายไม่มีแม่นี่นา"
รุ่นพี่เตี้ยนิ่งไปพักนึงจนผมเริ่มกลัว"ลองพูดใหม่สิพ่อจะยิงทิ้งจริงๆแน่"
หมอนี่ทำสิ่งที่ผมคิดไว้ไม่ถึงคือหยิบปืนมาจ่อที่หัวของยัยนี่
"ถ้ากล้าก็ยิงสิ แม่ไม่เคยสอนสินะว่าอย่าจ่อปืนใส่หัวคนอื่น"
"เฮ้ย!จะมากไปแล้วนะ"
เมื่อเห็นรุ่นพี่เตี้ยกำมือแน่นผมจึงง้างมือจะตบปากยัยนี่แต่ก็ถูกมือใครไม่รู้ชิงตบแทนผมซะงั้น
เพี๊ยะ!!
"ส่วนพ่อแม่เธอก็ไม่เคยสอนสินะว่าอย่าไปพูดเรื่องปมด้อยของคนอื่นนะ!!"
"โครว!!"
"คะคุณโครว..ฉะฉันไม่ได้ทำอะไรผิดนะคะ"
ยัยนี่เป็นแฟนคลับของไอ้เวรนี่หรอวะ ได้ข่าวว่าไอ้เวรโครวไม่ถูกกับรุ่นพี่เตี้ยแต่ทำไมถึงปกป้องละ?
"ฉันไล่เธอออก!"โครวพูดนิ่งๆ
"เหอะ!ลองไล่ฉันออกสิ ฉันจะให้ท่านพ่อเลิกบริจาคเงินให้ทางมหาลัย"
"ไอ้รุ่นพี่..บอกเหตุผลที่ยัยนี่สมควรโดนไล่ออกสิ''
"ฉันไม่มีเวลามาฟังเรื่องไร้สา...โอ้ยย!!"
ลูกธนูพุ่งมาจากบนตึกก่อนจะปักลงไปที่ข้อเท้าของยัยนี่จนเลือดอาบ
"โดนแค่นี้ยังน้อยไปนะยัยคนน่ารังเกียจ"
ผมมองรุ่นพี่เอลฟ์คนสวยที่เดินถือหน้าไม้มาด้วย หน้าตาจริงจังยังสวยเลย
"เหตุผลที่สมควรโดนไล่ออกงั้นหรอ"
รุ่นพี่เตี้ยยิ้มก่อนจะดีดนิ้วเสียงดัง และ จอสีขาวขนาดใหญ่ที่ฉายสีรกรรมยัยนี่ก็ลอยเต็มไปทั่วมหาลัยเลย
ผมมองแล้วเหยียดยิ้มบางๆวีดีโอแรกกยัยนี่กับพรรคพวกก็ไปปล้นร้านเพชร สูบบุหรี่ที่ดาดฟ้ามหาลัย ขายยาเสพติดในมหาลัย ทำร้ายร่างกายคนที่อ่อนแอกว่า
"แย่จัง สมควรแล้ว"
"น่ารังเกียจ"
"ตายๆไปซะ"
ผมได้ยินคำสาปส่งยัยนี่ออกจากปากของพวกนิสิตในมหาลัยแล้วสมเพศยัยนี่มาก...ทำตัวเอง
"อย่าได้คิดจะมีเรื่องกับพวกฉันเชียวละ"
หลังจากเรื่องวุ่นวายวันนี้จบลงผมก็นอนแผ่กลางเตียง...วันนี้เหนื่อยชะมัด
"คอไปโดนอะไรมา?"
"อ้ะ!ไม่มีอะไร"ผมเอามือปิดคอตัวเองแน่น ใครจะไปบอกวะว่าให้เลือดแวมไพร์มา
"เอา-มือ-ออก"
-----ว้ากกก!ไอ้เวรนี่นะนอนคร่อมตัวผม ชะชิบหาย ออกไปจากตัวกู!!----
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
