Fic Inazuma Angel & Evil

การลงโทษ

     ร่างเล็กลุกขึ้นมากลางดึกเพราะรู้สึกอึดอัด นอนไม่สบายตัวและเมื่อลืมตาขึ้นมาพบกับร่างสูงที่นอนไม่ห่มผ้าแต่นอนกอดร่างบางและสั่นเทา ร่างเล็กก็วิเคราะห์ว่าเมื่อคืนนี้เขานอนก่อนโกเอนจิ แต่ดันไม่ห่มผ้าเพราะรู้สึกร้อนแล้วโกเอนจิก็เอาผ้าห่มมาห่มให้แล้วลืมห่มให้ตัวเอง

     "ขอบใจนะโกเอนจิ.." ร่างเล็กเอ่ยกับเจ้าของร่างสูงถึงแม้จะรู้ว่าร่างสูงจะไม่รับรู้....แต่เป็นอย่างนั้นจริงๆหรอ?..

     "หวาาาา!!!" ร่างเล็กร้องเสียงหลงเพราะร่างสูงตื่นมาแล้วดึงร่างบางให้มาคร่อมตนเอง ทำเอาร่างเล็กหน้าแดงไปเลย ร่างสูงมองหน้าร่างเล็กด้วยใบหน้าค่อนข้างเจ้าเลห์ ร่างบางก็ทำหน้าตาไม่ถูกหน้าเหวอๆแดงๆนี่มันยั่วยวนเสียจริง

     "จะให้ฉันเริ่มกินนายจากตรงไหนก่อนดี...." ร่างสูงว่าพลางเลียปากตัวเอง ร่างเล็กนิ่งงันไม่มีสัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียกกรุณาติดต่ออีกครั้งนึงค่ะ Sorry this number...ถุ้ยยยย!!

     "น..นาย..ว่ายังไงนะ..." เพราะตัวเองเพิ่งตื่นเลยคิดว่าตัวเองหูฝาดไปแต่มันก็ไม่น่าใช่ เพราะร่างสูงตอนนี้เหมือนกำลังครุ่นคิดในเรื่องที่พูดไปเมื่อกี้

     "งั้น...เริ่มจาก...ตรงนี้ละกัน....." ร่างสูงตวัดตัวจากฝ่ายถูกคร่อมเป็นขึ้นคร่อมเสียเองจากนั้นก็ประทับรอยไปที่ซอกคอของร่างเล็กจากนั้นก็กดจูบแรงๆ ทำให้ร่างเล็กครางเบาๆ

     "โกเอนจิ..อย่า..เดี๋ยว..ป..เป็นรอยย.." ร่างเล็กพยายามเตือนร่างสูงว่าตนเองไม่เล่นแต่ไม่เป็นผล ร่างสูงค่อยๆถอนจูบออกแล้วเลียริมปีปากตนเองอีกครั้ง

     "หวานดี...." ร่างสูงพูดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พวงแก้มของร่างเล็กขึ้นสีระเรื่อหอบหายใจรวยริน

     "อ..น..นายทำแบบนี้ทำไม..มันแค่อารมณ์ชั่ววูบใช่ไหม?!" ร่างเล็กเอ่ยขึ้น

     "ลงโทษ..ที่เมื่อคืนนายไม่ยอมห่มผ้า.." ร่างสูงหน้าแดง

     "แล้วใครใช้ให้นายมาห่มให้ล่ะ?!" ร่างเล็กทั้งเขินทั้งเคือง ป่านนี้คอนี่มีรอยแดงๆเป็นจ้ำๆแล้วมั้งนั่น!! (มีจริงค่ะคุณลูก คุณแม่ส่องคุณลูกอยู่ -.,-)

     "ก็...กลัวเป็นหวัดนี่..." ร่างสูงกล่าวจบ ร่างเล็กก็หน้าแดงกว่าเดิมอีก นี่แหละเสน่ห์ของร่างเล็ก

     "อ..อืม..งั้นก็ขอบคุณ" ร่างเล็กหัวใจเต้นระส่ำไม่เป็นจังหวะ..ความหมายของความรู้สึกนี่มันอะไรกัน?...

     "งั้นฉันนอนละ..ขอโทษด้วยละ..."

     "ครอก..." ร่างเล็กผลอยหลับไประหว่างห้วงความคิด ร่างสูงยิ้มน้อยๆก่อนจุมพิตที่หน้าผากร่่งเล็กเบาๆ

.....ฉันนี่ตั้งแต่มาอยู่กับนายฉันพูดเยอะขึ้นนะ และฉันเองก็หลงรักนายเข้าให้แล้วสิ.......