มาเป็น(เมีย)พี่เหอะ

    ผมตื่นขึ้นมาด้วยความเหนื่อย อ่าวเห้ยทำไมกูเหนื่อยแบบนี้ฟ้ะ ก้นกูก็เจ็บด้วยครับมึง นี้กูเป็นเหี้ย

ไรว่ะเนี้ย อ่าวเห้ยแล้วนี้มือใครฟ่ะ ผมมองไปด้านข้าง

แล้วผมก็ต้องตกใจเมื่อคนข้างๆผมเป็นผู้ชายยยย้ำผู้ชายยยเว้ยย ผมตกใจมากจนถีบไป่คนข้างๆจนตกเตียง จนมันตื่นแล้วมองผมหน้านิ่ง

"นี้ มึงเป็นใครว่ะครับ แล้วผมมาอยู่ที่นี้ได้ไงแล้วทำไม ทำไมผมถึงอยู่ในสภาพนี้ว่ะคับมึง!" ผมมองดูสภาพตัวเองเปื่อยหมอนั้นก็ด้วย อย่าบองน่ะที่ผมเจ็บก้นเป็นเพราะไอ่สัสนี้ ไอ่ห่าน่าปลาทู

"บ็อบบี้ ชื่อพี่" ตูไม่ได้ถามชื่อมึงครับ ย้ำตูไม่ได้ถามเข้าใจน่ะเหี้ยย

"ผมมาอยู่ที่นี้ได้ไงห่ะ!!" ผมรับไม่ได้จริงๆน่ะกลับสภาพในตอนนี้มันเป็นอะไรที่ทุเรสที่สุดอ่ะ ><

เกิดมาไม่เคยซวยอะไรขนาดนี้ เฮ้อออ

"แล้วคิดว่าไงอะครับ"ไอ่ห่านั้นมองผมแบบแปลกๆอ่ะน่ามันหื่นอ่ะ น่ากลัวจุงเบยยยยย =='

"ไม่รู้ไม่ชี้ จำไม่ได้"ใครก็ได้ช่วยกูด้วยยย ตายๆๆๆกูไม่อยากจะคิดเรืีองเมื่อคืนเลยจริงๆๆตลอดเลยกูถ้าเมาที่ไรกูต้องทำอะไรพิเลนๆสัสนิแต่กูไม่คิดเลยจริงๆๆน่ะว่ามันจะเป็นแบบนี้อ่ะ เพลียจุง

"เป็นอะไรหรือป่าว ไม่สบายหรอน่าซีดเชียว"มึงยังจะถามกูอีกหรอ ที่กูเป็นแบบนี้ก็เพราะมึงป่ะสัสสส

พูดแล้วเจ็บใจฝุดๆๆๆ

"ปะ ป่าวครับบ"ผมตอบแบบปัดๆไปขี้เกียดคุยกับมัน

พูดแล้วก็เจ็บก้น ~TT ~