Destined with Love เหตุบังเอิญที่เจอเธอ

1 : ปฐมบท

   สายลมยามเย็นเริ่มพัดผ่านเข้ามาในเวลาเกือบๆ 5 โมงเย็นเป็นการจบ 1 วันสำหรับการเปิดภาคเรียนแรกของโรงเรียนมัธยมเอกชนชื่อดังของกรุงเทพที่ค่าเทอมแพงลิบลิ่วแต่การเรียนก็จัดได้ว่ามาตรฐานสูงลิบลิ่วจากการจ้างชาวต่างชาติมาสอนภาษาโดยตรงรวมทั้งอาจารย์เลข ฟิสิกส์ เคมี ชีวะ ที่เป็นถึงระดับด็อกเตอร์จบนอกมาทั้งนั้น นักเรียนบางคนเข้ามาเรียนได้เพราะฐานะที่ร่ำรวยแต่ก็ใช่ว่าจะอยู่ได้ตลอดไป ชีวิตของเด็กมัธยมก็มีคำว่า ‘รีไทน์’ เช่นกันไม่ต่างจากเด็กมหาลัย พวกที่มีแต่เงินแต่ไม่คิดเรียนโรงเรียนแห่งนี้ก็คงไม่เอาไว้ให้เสียชื่อ แต่เขาอาจจะชอบเหล่า ‘เด็กทุน’ ที่มีความสามารถชิงทุนมาที่นี่ได้มากกว่าพวกคุณหนูผู้ร่ำรวยที่ไม่ได้ทำคุณประโยชน์ให้แก่โรงเรียนนี้ ‘โรงเรียนเซนต์คาเวล’

“นี่....เธอคนนั้นนะยืนทำอะไรอยู่หรอ” เด็กสาว 2 คนเดินมาที่น้ำพุกลางโรงเรียนพลางถามเด็กผู้หญิงอีกคนหนึ่งที่เอาแต่ยืนนิ่งอยู่คนเดียว

“ออ คือ..ฉันจำทางกลับหอไม่ได้นะ…” หญิงสาวพูดพลางใช้มือลูบเส้นผมสีน้ำตาลเข้มด้วยความอาย โรงเรียนก็ไม่ได้ใหญ่เท่าบ้านที่แสนจะร่ำรวยของเธอเลยสักนิดแต่ก็ยังจำทางไม่ได้ !

“มากับพวกเราสิ พวกเรากำลังจะกลับหอพอดี” เด็กคนหนึ่งพูดขึ้น

“ออ ! ฉันจำเธอได้แล้ว เด็กใหม่ที่พึ่งย้ายกลับมาจากอเมริกาใช่มั้ยพึ่งย้ายมาเทอมนี้เอง” เด็กอีกคนพูดขึ้น

“อื้อ ฉันชื่อ คุณหนู เพราะพึ่งย้ายมากลางๆเลยหาเพื่อนไม่ได้นะ แหะๆ” เด็กสาวพูดยิ้มอย่างไม่รู้สึกอายที่จะพูดออกไปว่าไม่มีใครคบก็ว่าได้ (55555)

“ฉันชื่อ เหมือนฝัน คนผมสั้นๆสีดำคนนี้ชื่อ นามิ ” เหมือนฝัน เด็กสาวที่ดูสุภาพอ่อนหวานแนะนำตัวเออย่างเรียบง่ายพร้อมส่งรอยยิ้มให้ เธอคนนี้ไม่ใช่นักเรียนธรรมดาแต่มีดีกรีเป็นถึงดรัมเมเยอร์ประจำโรงเรียนเลย ถ้าไม่ติดว่าอยู่แค่เกรด 11 ป่านี้คงไม่พ้นตำแหน่งดาวโรงเรียนแน่ๆ

“จ๊ะ งั้นช่วยนำทางหน่อยนะฉันยังไม่ได้ดูเลขห้องตัวเองเลยด้วยซ้ำ”

“ทางนี้เลย !” นามิพูดด้วยความมั่นใจพร้อมชี้ตรงไปข้างหน้า แม้เหมือนฝันกับนามิจะนิสัยต่างกันสุดๆแต่พวกเธอก็เป็นคู่เพื่อนซี้ที่น่ารักเลยทีเดียวมีคนไม่มากที่เล้าเข้ามาทัก ‘คุณหนู’ คนนี้

“นี่ ! เธอทั้ง 3 คนนะ ! มาช้าแบบนี้จะมีห้องเหลือมั้ยเนี่ย !” คนดูแลหอต่อว่า 3 สามที่เอะอะเสียงดังเดินมาแบบสบายๆ

“ขอโทษด้วยคะมิส” เหมือนฝันที่เหมือนนางฟ้ามาโปรดออกรับหน้าแทนพร้อมก้มหัวลงเพื่อเป็นการขอโทษ

“งั้นเธอไปอยู่ห้องเดียวกันเลยละกัน เพราะกฎของที่นี่มาก่อนได้ก่อน !”

“ค่า~” นามิตอบรับอย่างเต็มใจอย่างงี้พวกเขาทั้ง 3 คนคงสนิทกันขึ้นอีกมันดีแล้วละที่พวกเธอมาเย็นๆแบบนี้ เพราะถึงได้ห้องไหนเธอก็ไม่เกียงหรอกเพราะค่าเทอมจ่ายเท่ากันห้องพักก็เหมือนกันทุกชั้น อะไรจะดีไปกว่าได้นอนกับเพื่อนสนิท

“คุณหนูไปอาบน้ำสิ พวกเราอาบเสร็จกันตั้งนานแล้วนะ” เหมือนฝันพูดขึ้นเมื่อเพื่อนใหม่ของเธอยังคงมัวแต่เล่นกับโทรศัพท์ตัวเองจนเกือบจะ 2 ทุ่มแล้ว

“ออ จริงด้วยสิโทษนะ” คุณหนูพูดพร้อมค่อยวิ่งไปหยิบเสื้อผ้าแล้วเข้าห้องน้ำไปทันทีและแน่นอนว่าไม่ลืมที่จะพกโทรศัพท์ไปด้วยถ้าหายขึ้นมาเธอคงมีชีวิตอยู่ต่อไม่ได้แน่

  ไม่นานเกิน 5 นาทีคุณหนูก็ออกมาพร้อมชุดนอนที่เป็นผ้านุ่มๆแลดูใส่สบายก็คงแหงละลูกคุณหนูอย่าง ‘คุณหนู’ มีแต่ของแบรนแนมทั้งนั้นแหละ

“คุณหนูเนี่ย เป็นลูกคุณหนูสินะ  พูดแบบนี้แล้วตลกจัง” นามิพูดขึ้นพร้อมนั่งลงบนเตียงที่เรียงติดกัน 3 เตียง

“ไม่เชิง ครอบครัวของฉันนะเป็นพวกหน้าใหม่ที่เพิ่งประสบความสำเร็จไม่นานนี้เอง” คุณหนูตอบ

“ดีจังเลยนะ เธอคงมีชีวิตที่สวยหรูเหมือนเจ้าหญิงแน่เลย” เหมือนฝันพูดด้วยสายตาล่องลอยพร้อมลูกที่ผมสีน้ำตาลเข้มของคุณหนูเบาๆ

“ไม่เชิงเหมือนกัน ป๋าของฉันค่อยข้างปล่อยนะ ไม่งั้นคงไม่ถีบมาอยู่หอแบบนี้หรอกทั้งที่บ้านก็ใกล้ๆแท้ๆ”

“มาอยู่กับเพื่อนก็ดีแล้วละน้า~” นามิตอบแบบสบายๆเช่นเคย

“ดูนี่สิ ! ท่านลิเวียได้ลงหน้าปกอีกแล้วนะ >< “ เหมือนฝันทำท่าดีใจจนหลุดออกมาพร้อมใบหน้าที่แดงก่ำเธอคงชอบคนที่ชื่อ ‘ลิเวีย’ มากๆ

“แน่ละสิ เขาแท่จะตาย” นามิเสริม

“ลิเวีย นี่ใครหรอ ?”

“นี่เธออยู่ในกรุงเทพจริงรึเปล่า ส่วนใหญ่พวกวัยรุ่นที่รู้จักกันทั้งนั้นแหละ” เหมือนฝันขยายความ

“เขายิ่งใหญ่ขนาดนั้นเลยหรอ ?” คุณหนู

“งั้นฉันจะอธิบายเอง เหมือนฝันเธอเงียบไปเลย” นามิพูดด้วยสีหน้าจริงจังพร้อมพูดต่อ “ โรงเรียนเราเนี่ยเป็น 3 โรงเรียนติดกันใช่มั้ย”

“ใช่”

“นั่นก็คือ โรงเรียนโรงเรียนเซนต์มาเรีย  โรงเรียนเซนต์กาเบรียน และโรงเรียนเซนต์คาเวล   ของเรานั่นเอง ทั้ง 3 โรงเรียนมีคนก่อตั้งที่เป็นพี่น้องกันเลยอยู่ร่วมกันมาตลอดทำงานอะไรก็ประสานงานกันตลอดและนั่นหมายถึง ทุกโรงเรียนต้องมี ‘ตัวแทน’ ของนักเรียนทั้งหมดอย่างประธานนักเรียนยังไงละ”

“ฉันเล่าต่อเอง” เหมือนฝันบอกพร้อมยิ้มให้คุณหนูที่ทำหน้าอยากรู้จนใจจะขาด “ประธานนักเรียนของโรงเรียนเราคือ ท่านลิเวีย คาเวล นามสกุลเดียวกับชื่อโรงเรียนเพราะเขาเป็นลูกของเจ้าของคนก่อนนะ ส่วนของโรงเรียนเซนต์กาเบรียนก็ ท่านเจมส์ และโรงเรียนเซนต์มาเรีย คือ ท่านพิตต้า”

“แต่ฉันไม่ค่อยชอบ ยัยพิตต้าเลย -*- “นามิพูดแล้วทำหน้าย่น

“ทำไมละ ?”

“ก็เหมือนว่ามีข่าวกำลังกุ๊กกิ๊กกับท่านลิเวียนะ แต่ก็แค่ข่าวซุบซิบในนิตยสารละนะ BK Special หัดอ่านมั่งก็ดีนะ เป็นนิตยสารที่ได้รับความนิยมในหมู่วัยรุ่นมากเลยนะ”

“ไหนขอดูหน่อยสิ” คุณหนูพูดพร้อมรับนิตยสารมาดู ถ้าจะพูดตามตรง ‘ลิเวีย’ ก็ดูดีในระดับหนึ่งและมีเสน่ห์มากกว่านักเรียนคนอื่นเหมือนลักษณะ ‘ผู้นำ’

“อ้าวๆ คุณหนูหลงเสน่ห์ท่านลิเวียแล้วหรอ -0- “ นามิแซว

“เปล่าหรอก แค่คิดว่าก็ดูดีนะ…”

** 1 ตอนอาจจะสั้นไปหน่อยนะคะเพราะใช้ขนาด 18 จำนวน 3 หน้าครึ่ง ขอบคุณที่เข้ามาอ่านคะ  

**นิยายเรื่องนี้เคยลงไปแล้วรอบหนึ่งแล้วลบ คราวนี้จะพยายามลงให้จบคะ