Dance Party งานเต้นรำ

  ณ โรงเรียนสอนเต้นรำแห่งหนึ่งใจกลางเมืองกรุงมีครูสอนสองคน ชื่อครูมิ้นและครูมดครูทั้งสองคนเป็นพี่น้องกันและได้มาสอนเต้นรำที่เดียวกัน โรงเรียนสอนเต้นแห่งนี้แหละที่ทำให้มิ้นได้พบกับคนคนหนึ่งที่ทำให้เขาได้รู้ว่าความรักและพรมลิขิตมีจริง หลายวันต่อมามีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาจิ้มลิ้มมาสมัครเรียนเต้นรำอายุประมาณ8ขวบกว่าๆ มิ้นไม่ได้คิดอะไรจึงรับเข้าเรียนพร้อมกับบอกว่าเริ่มเรียนวันนี้เลย ถึงเวลาเลิกเรียนมิ้นได้ออกมาส่งนักเรียนที่ข้างนอกห้องเรียนเพราะจะได้ให้ผู้ปกครองมารับนักเรียนพอผ่านไปสักพักก็เหลือนักเรียนอยู่หนึ่งคนที่เหลืออยู่ในขณะนั้นมิ้นได้ยินเสียงรถจอดอยู่หน้าโรงเรียนและมีหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งเดินเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับพูดว่า"ผมมารับหลานสาวครับ" มิ้นพูดว่า "น้องนั่งอยู่ด้านในค่ะ เดี๋ยวดิฉันพาไปค่ะ" พอมิ้นพาเขาเข้าไปน้องของเขาก็วิ่งเข้ามากอดอาของเขา หลานของเขาพูดว่า "คุณอาค่ะนี่คือครูมิ้น ครูมิ้นสอนหนูเต้นรำค่ะ" "ครูมิ้นค่ะนี่คืออานิกค่ะ" นิกพูด "ยินดีที่ได้รู้จักน่ะครับ" มิ้นพูด"เช่นกันค่ะ" แล้วนิกก็จูงมือหลานสาวของเขากลับไปที่รถและขับรถออกไป มิ้นได้รู้จักกับเขาครั้งแรกแต่ความรู้สึกเหมือนกับมิ้นเคยเจอเขามาแล้วแต่มิ้นก็คงคิดไปเองแหละ และมิ้นก็กลับไปเอากระเป๋าและปิดประตูโรงเรียนแล้วเดินออกจากโรงเรียนไป ระหว่างเดินทางกลับมีคนเปิดกระจกรถแล้วพูดว่า "ให้ผมไปส่งที่บ้านไหมครับ" เสียงของนิกพูดขึ้นมามิ้นก็บอกว่า"ไม่เป็นไรค่ะบ้านฉันอยู่ใกล้ๆนี่เอง" เสียงของนิกพูดขึ้นอานิกพูดขึ้นอีกว่า "ไม่เป็นไรครับให้ผมไปส่งเถอะผมจะได้รู้จักบ้านคุณเวลาฉุกเฉินอะไรจะได้ไปถูก" มิ้นบอกอีกว่า"โอเคค่ะ" มิ้นเปิดประตูแล้วขึ้นไปบนรถแล้วก็บอกทางนิกไปแล้วก็บอกว่า"ขอบคุณนะค่ะที่มาส่ง" นิกพูดว่า"ไม่เป็นไรครับ" และนิกก็ขับรถออกไป มิ้นเดินเข้าบ้านด้วยใบหน้าที่ยิ้มแป้นพอเดินเข้าไปในบ้านพ่อและแม่ของเขาถามว่า ทำไมถึงยิ้มหน้าบานขนาดนี้ละ ใครทำส่งขนมจีบมาให้ลูกสาวแม่ละเนี่ย มิ้นก็บอกว่า ไม่ได้ส่งขนมจีบหรอกค่ะแม่อาของเด็กนักเรียนที่โรงเรียนน่ะค่ะเขาอาสาขับรถมาส่ง แม่ก็พูดขึ้นว่า แหมมมม!!ไม่เห็นต้องยิ้มขนาดนี้เลยน่ะ มิ้นก็ไม่ได้พูดอะไรแล้วก็เดินขึ้นไปบนห้อง มิ้นนั่งเขียนสมุดจดพร้อมบอกว่า  "วันนี้มิ้นได้เจอกับคนคนหนึ่งที่ไม่เคยรู้จักกันแต่เหมือนเคยรู้จักกันมาก่อนแต่ก็นึกไม่ออกเหมือนกันว่าเขาเป็นใครแต่ทำไมมิ้นถึงรู้สึกผูกพันกับเขาขนาดนี้" มิ้นก็เดินออกไปนอกหนพระจันทร์หน้าต่างพร้อมกับมองพระจันทร์แล้วพูดว่าอยากให้เขาคนนั้นมานั่งมองพระจันทร์ดวงเดียวกันกับฉันบ้างจัง ภาวนาให้ฉันได้เจอกับเขาคนนั้นเร็วๆ มิ้นนั่งมองพระจันทร์สักพักแล้วก็เผลอหลับไป ในคืนนั้นมิ้นได้อธิฐานกับพระจันทร์ในคืนพระจันทร์เต็มดวง คำอธิฐานของมิ้นในคืนนั้นทำให้มิ้นได้เจอกับคนคนนั้นจริงๆแล้วหละ ต่อไปมิ้นก็ได้เจอกับเขาจริงเแล้วมิ้นภาวนากับพระจันทร์มานานแสนนานตอนนี้มิ้นคงได้เจอจริงๆๆแล้วสิเนี่ย