รักวุ่นวายของพี่เลี้ยงจำเป็น

เมื่อฮิซาเมะพูดจบเค้าก็เดินเข้าบ้านไปอย่างรวดเร็ว ชั้นเลยเดินตามไปแต่ไม่เจอ แต่คนที่ชั้นเจอคือ

คุณน้า!!

'' หวัดดีค่ะ.. '' ชั้นกล่าวทักทายออกไปตามมารยาท

'' จ๊ะ ไม่ได้เจอกันนานเลยน่ะ โตขึ้นมากเลยนี่ยูกินะ '' ^^

'' คะ ค่ะ '' ^^;

'' งั้นเชิญทางนี้เลยจ๊ะ '' คุณน้าเดินไป และชั้นจึงเดินตามไป

'' เชิญนั่งจ๊ะ '' คุณน้าพาชั้นมาที่ห้องรับแขก

'' ค่ะ ''

'' คือเทอรู้แล้วใช่มั๊ย ว่าชั้นอยากจะขอให้เทอช่วยดูแล ฮิซาเมะน่ะ '' 

'' ค่ะ..! '' แต่ตอนอยู่ตรงหน้าประดูชั้นก็รู้สึกว่าอยากรู้เเล้วหล่ะ  - -;

'' อืม..เด็กคนนั้นน่ะ ไม่เคยยอมเปิดใจให้ใครแม้แต่ชั้นเอง ''

'' เอ่อ ทำไมหรอค่ะ? '' O.O?

'' คงเป็นเพราะเสียสิ่งสำคัญมากไปหล่ะมั่ง? '' '' ชั้นเองก็ไม่รู้เหมือนกัน '' - -;

'' หรอค่ะ.. '' ทำไมชั้นรู้ว่าอยากดูแลเค้าจังน่ะ เค้าคงเจ็บปวดหน้าดูเลย

'' เอาหล่ะ นี้ก็เย็นเเล้วน่ะ เทอไปห้องของเทอเถอะ ชั้นเอาของเทอเข้าห้องให้หมดเเล้ว ''

'' ค่ะ '' เเต่ชั้นรู้สึกว่าทำไมพวกเค้าถึงเข้าห้องชั้นได้น่ะ ทั้งๆที่ล็อกประตูแล้วแท้ๆ - -;?

ชั้นเดินเข้าห้องของตัวเองไป ของทุกอย่างถูกจัดเป็นระเบียบไว้ เเละโทศัพท์ของชั้นวางอยู่บนโต๊ะ

ชั้นรีบไปดู และสิ่งที่ชั้นเห็นก็คือ สายไม่ได้รับ 83 สาย!! จาก..อากิระ!!

ชั้นเห็นเเล้วเพลียใจมากเลย ทั้งวันนี้เหนือยมากเลยน่ะเนี้ย! ชั้นเดินไปทางที่นอนเเล้วทิ้งตัวลงนอน

'' ฟุ๊บ! '' แต่ชั้นรู้สึกได้ว่าทำไมมีอะไรนอนอยู่บนที่นอนชั้น ชั้นเอาผ้าห่มออกเเละที่นอนอยู่ก็คือ

ฮิซาเมะ!! หมอนั้นมาอยู่นี้ได้ไง! แถมยังมองชั้นด้วยแล้วก็ยิ้ม ชั้นรีบลุกขึ้นเเต่กลับถูกมือของ

ฮิซาเมะดึงไว้ เค้าดึงชั้นลงไปนอนบนที่นอนกับเค้า แถมยังกอดชั้นอีก >////< อะไรกันเนี้ย!

'' พี่สาวผิดเองน่ะที่มานอนกับผมน่ะ '' เค้าพูดเหมือนกำลังสนุกอยู่ เเต่นี่ชั้นผิดหรอ!!

'' นี้ปล่อยชั้นได้เเล้ว!! '' ชั้นพูดออกไปอย่างนั้นแต่เค้ากลับทำสิ่งตรงข้าม เค้ากอดชั้นเเน่นกว่าเดิมอีก >////< อะไรเนี้ย

'' นี้-'' ชั้นพูดไม่ทันเส็ดเค้าก็พูดเเทรกขึ้นมา

'' พี่สาวน่ะเป็นของผมน่ะ..เป็นของผม..คนเดี๋ยว.. '' เค้าพูดเเล้วก็กอดชั้นเเน่นกว่าเก่า

'' นี้..ปล่อยชั้นน่ะ '' >///< ชั้นจะตายอยู่แล้ว!!

และ...เค้าก็ทำสิ่งที่ไม่ค้าดคิดขึ้น

'' งั้บ! '' เค้ากัดคอชั้น...อ๊ายทำบ้าอะไรเนี้ย!!

'' นี้นาย!! '' ชั้นพูดไม่ทันจบ เค้าก็ลุกขึ้นออกจากเตียง >////< 

'' นี้ถือว่าพี่สาวน่ะ เป็นของผมแล้วยังไงหล่ะ ''  :P อะไรหล่ะนั้น เจ้าเด็กนี้!!!

'' วันนี้พอแค่นี้ดีกว่า '' '' ไว้มาเล่นกันใหม่น่ะ พี่สาว '' เค้าพูดพร้อมกับเปิดประตูเดินออกจากห้องไป

'' นี้มันอะไรกันเนี้ย !! '' ชั้นพูดด้วยความอายความตกใจความโกรธ มันเป็นอารมย์ที่บอกไม่ถูกเลย

นี่้มัน บ้าอะไรกันเนี้ย เเถมรอยกัดยังไม่หายไปเลย>/////< ' นี้ถือว่าพี่สาวน่ะ เป็นของผมแล้วยังไงหล่ะ ' ทำไมชั้นต้องนึกถึงคำพูดของหมอนั้นด้วยเนี้ย ชั้นไม่ใช่สิ่งของน่ะย่ะ!!

'' อีตาบ้า ฮิซาเมะ!!! '' เสียงของชั้นที่ตะโกนดังลั่นทั้งบ้านเลย >/////<

นี่แค่วันแรกก็เป็นซะขนาดนี้เเล้ว...เเล้ววันต่อไปชั้นจะไม่ตายกันพอดีหรอ!!