เกิดจากความใกล้ชิด

10.0

เขียนโดย nongfin

วันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 15.29 น.

  12 ตอน
  0 วิจารณ์
  13.37K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

12)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          " ขอบคุณครับที่ช่วยดูแล "

          " ความจริงแล้ว ที่คิสตี้ป่วยก็เพราะพี่ พี่ขอโทษนะ "    

เจ้าตัวทำหน้าสำนึกผิด

          " เปล่า พี่โอมไม่ได้ผิดเลย "

          " งั้นวันนี้ ก็ยังไม่ต้องติวก็ได้ รอให้คิสตี้ดีกว่านี้

ก่อนละกัน "

สรุปวันนี้ทั้งวันผมนั่งอยู่เฉยๆส่วนพี่โอมนั่งอ่านหนังสืออยู่ข้างๆ 

ผมนี่ไม่อยากจะเชื่อเลยนะ ว่าพี่โอมจะยอมนั่งอ่านหนังสือ

          [ โอม ]  แน่ะ ไหนบิกว่าดีขึ้นแล้ว ตอนนี้หลับปุ๋ยเชียวนะเพิ่งจะเที่ยงเองผมดึงผมห่มที่อยู่ปลายเท้ามาห่มให้คิสตี้ นึกแล้วขำ อยากรู้นักรึไงว่าพี่ชอบใคร พี่แค่โกหก ความจริงตอนนี้ไม่รู้

ว่าจะชอบใครซะมากกว่า ตอนนี้ผมนั่งมองคิสตี้เอ๋~...คิสตี้ถูกผมล้อว่าน่ารักก็เพราะเจ้าตัวหน้าหวาน แต่พอนั่งดูดีๆ...คิสตี้สวยแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะชู่ว~...อย่าบอกคิสตี้นะ

มิอย่างนั้นโดนฆ่าตายแน่ๆ อะไรว่ะ! คิดอะไรแปลกๆนะเรา

ช่างมันเถอะ   [ โอม ] 

วันจันทร์แสนเรียบง่ายสำหรับทุกคนก็มาถึง

          " พี่โอม! ตื่นได้แล้วครับ ".   นอกจากวันที่ผมไม่สบายผมต้องปลุกพี่โอมทุกวันใช่ไม่มั้ยเนี่ย

          " พี่โอมจะตื่นไม่ตื่นนี่คือการเตือนครั้งสุดท้าย "

          "...Zzz ".    นิ้วกายสิทธิ์ ย้ากกก!

          " 555+ ตื่นแล้วตื่นแล้วพอแล้วพอ! "

พี่โอมดิ้นไปดิ้นมา ให้มันรู้ซะบ้างว่าใครเป็นใคร

          " อรุณสวัสดิ์ คิสตี้ ~ "

          " เปลี่ยนเป็นสายละนะสวัสดิ์ดีกว่ามั้ยครับ "

          " แฮร่... "

          " ถ้าผมไปโรงเรียนสายขึ้นมาละครับ "

          " พี่ก็ไปสายด้วยไง ".   สุดท้ายเราก็มาโรงเรียนสายจนได้แถมซ้ำยังมีอาจารย์ฝ่ายปกครองมายืนรอต้อนรับนักเรียนที่มาสายอีก

          " อะแฮ่ม...ปฏิพัทธ์ ชัยทัศน์ วันนี้มาสายจังเลยนะ ".    อาจารย์ยอดชายผู้มีรูปร่างล่ำสันเหมือนฮิบโปโปเตมัส มีหนวดเคราเหมือนแพะ(ปฏิพัทธ์: คิส , ชัยทัศน์: โอม)

          " เอ่อ...คือผม... "    ตอนนี้ผมยืนตรงเคารพธงชาติและปากเป็นตะคริว

          " เอ่อคือ พวกผมไปพบหญิงท้องแก่ใกล้คลอดเลยพาไปส่งโรงพยาบาลน่ะครับ "     ทำไมพี่โอมถึงโกหกได้น้ำไหลไฟดับอย่างนี้ ผมไม่คิดว่าอาจารย์ยอดชายจะเชื่อหรอกนะ

          " หรอ เป็นพลเมืองดีหน้ายกย่องจริงๆ เข้ามาก่อนสิ เดี๋ยวไม่ทันเรียนคาบแรก "

          "  ครับ/คะ ครับ "     หา! นี่มันหมายความว่าไง อาจารย์ยอดชายเชื่อที่พี่โอมพูดงั้นหรอ เฮ้อ...เพิ่งโฮมรูมเสร็จ

          " คิส ทำไมวันนี้นายมาสายจัง "

          " นั่นดิ "     เวหากับวายุถามทันทีที่ก้นผมแตะเก้าอี้

          " ก็พี่โอมตื่นสายอ่ะ "

          " นี่นายไปนอนบ้านพี่โอมมาหรอ! "   เวหา

      

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา