นายคนนี้ผู้ชายของฉันย่ะ!!

“”ฮาฮาฮา  สนุกจังเลยเนาะคริสตัล” ” ลูซีมาอยู่ที่บ้านของผมหลายวันแล้ว  โชคดีที่เมื่อคืนวันที่ผมจะหนีผมพาคริสตัลกลับเข้าบ้านเธอได้อย่างปลอดภัยโดยที่คนในบ้านเธอยังไม่รู้...  แต่ไอลูซีนี่สิกลับมาสร้างความวุ่นวายให้เต็มประดาเลย  แถมยังชอบเกาะแกะกับเมียคนอื่นอีก

“”ยัยนี่กอดปล่อยให้เขากอดอยู่นั่นแหละ””  ในเมื่อทำอะไรลูซีไม่ได้ผมก็หันมาเอาเรื่องยัยคริสตัลแทน  ผมกระชากเธอออกมาจากอ้อมกอดของลูซีที่กำลังหัวเราะอย่างบ้าคลั่งกับการ์ตูนต่อสู้ไร้สาระอยู่  มันไม่น่าจะยึดครองแถบใต้แล้วเป็นใหญ่ได้เลยน่ะ...

“”อะไรเหรอ””  ยัยคริสตัลทำหน้าบ๋องแบ๊วจนผมชักจะอดใจไม่ไหวสะแล้วสิ  แต่พอผมจะทำตามใจคิดไอบ้าลูซีก็ขัดจังหวะเข้าสะนี่...

“”อ๊ากๆๆดูนี่สิมันต้องตายแน่ๆเลยว่าไหม” ” ลูซีล็อกคอคริสตัลแล้วลากเธอไปอยู่ข้างๆ  บังอาจมากไอนี่ - -#

“”เห็นฉันเป็นตุ๊กตายางกันรึไงเนี่ย””  คริสตัลแหว  ที่เธอมาอยู่ที่นี่ได้อีกครั้งก็เพราะว่าลูซีมาหรอก  ไม่อย่างนั้นพี่ชายไร้สาระของเธอคงไม่ยอมให้เธอมาเหยียบบ้านผมแน่ๆ

“”ฉันกลับบ้านก่อนนะ... แล้วไว้เจอกันใหม่นะพี่ลูซี” ”  ฉันโบกมือให้ทั้งพี่ลูซีแล้วก็เวคินที่ยืนกอดอกทำหน้าบึ่งอยู่  ผิดจากพี่ลูซีที่ร่าเริงได้ทั้งวัน

“”แล้วพรุ่งนี้มาใหม่นะ  รักคริสตัลที่ซู๊ด!! ””  ไม่ว่าเปล่ายังอ้าแขนแล้วเดินมากอดฉันอีก  แต่ว่าเวคินรีบดึงพี่ลูซีให้ออกห่างจากฉันอย่างรวดเร็ว

“ขี้”หวงจังเลยนะเวคิน””  พี่ลุซีบ่นอุบและเดินตามเวคินเข้าไปในบ้าน  ฉันมองตามสองพี่น้องที่หายเข้าไปก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านอย่างร่าเริง

“”อารมณ์ดีจังเลยนะ””  พี่เพชรเข้ามาทัก

“”อื้ม!” ” ฉันตอบแล้วยิ้มหวานให้พี่ชาย

 ” “...พี่ไปหาพี่ลูซีมารึยังอะ””   ฉันถามขึ้น

“”ยัง  เคลียงานให้เสร็จก่อนแล้วจะไปหา” ”

“”อ้อ...อืม” ”ฉันพยักหน้า

“”แกคงไม่ลืมไปหรอกนะเรื่องของแกกับพาสเตอร์นะ””    พี่เพชรจงใจจะย้ำเรื่องนี้ให้เข้าไปในสมองของฉันเลยรึไง

“”ลืมไม่ลงหรอก””  ฉันตอบสั้นๆก่อนจะเดินขึ้นไปบนห้อง