นายคนนี้ผู้ชายของฉันย่ะ!!

เช้าวันรุ่งขึ้นฉันโดนรบกวนแต่เช้าจากโทรศัพท์แสนน่ารำคาญ...

“”ฉันรู้แล้วนี่ฉันรีบที่สุดแล้วนะเนี่ย!” ” ฉันกล่าวพร้อมๆกับใช้มือสางผมแล้วมัดอย่างลวกๆ

(ฉันจะถึงหน้าบ้านเธออยู่แล้ว ว้าว~อยากเจอพ่อแม่เธอจัง อ้อ แล้วก็พี่ชายเธอด้วย) พาสเตอร์กล่าวอย่างอารมณ์ดี

“”อย่ามานะ!หยุดรอฉันอยู่ตรงนั้นแหละ”” จะให้หมอนี่โผล่หน้ามาแถวบ้านฉันได้ยังไงละ พี่เพชรไม่เท่าไหร่แต่ฉันกลัวว่าเวคินจะเห็นนะสิ

(ใกล้แล้วๆ) เขาทำหูทวนลม ฉันจึงรีบวิ่งออกจากบ้านอย่างรวดเร็วไม่สนใจเหล่าบอดีการ์ดและแม่บ้านที่ต่างพากันตกอกตกใจ

“”แฮกๆๆๆ”” ฉันยืนหอบอยู่ตรงหน้าของพาสเตอร์ เขายืนยิ้มอย่างภาคภูมิใจ ดีนะที่ตรงนี้อยู่ไกจากแถวบ้านฉัน ฉันวิ่งอย่างไม่คิดชีวิตเลย

“”นายหลอกฉันนี่!นายไม่ได้เดินมาเลยต่างหาก”” ฉันบ่นอย่างหัวเสียเมื่อรู้ตัวว่าหลงกลเข้าแล้ว

“”ก็เธอหัวอ่อนเองนี่””

“”นายมันแย่ที่สุด...” ”

“”ไปเถอะๆๆ ฉันเห็นคนเยอะแยะอยู่ตรงป้ายรถเมล์นะ น่าสนุกเนาะ”” พาสเตอร์กล่าวด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นที่จะได้ขึ้นรถเมล์ ฉันเอามือปาดเหงื่อที่ไหล่ละแก้มแล้วเดินตามคนอารมณ์ดีไป



ฉันรู้สึกรำคาญกับสายตาของสาวๆโรงเรียนอื่นที่จ้องมองมาทางฉันกับพาสเตอร์ เออ... จริงแล้วคนพวกนั้นมองพาสเตอร์มากกว่า ฉันเคยรู้สึกแบบนี้มาแล้วครั้งหนึ่งตอนมายืนรอรถเมล์ที่นี่กับเวคิน สาวๆก็ต่างพากันกรี๊ดกับหน้าตาและท่าทางที่สง่าของเขาจนฉันหมั่นไส้ แต่เวคินก็หันไปตวาดสาวๆพวกนั้นจนไม่มีใครกล้าจะสบตาเขาอีกเลย - -+ แต่พาสเตอร์กลับทำหน้าตายิ้มแย้ม ^.^ต่างจากเวคินจึงทำให้สาวๆปลื้มไปตามๆกัน

“”นายดังไหม”” ฉันถามขึ้น

“”ฮืม?หมายความว่าไงละ”” พาสเตอร์ยิ้มอย่างสดใสตามเดิม ดูยังไงเขาก็ไม่น่าจะใช่หัวหน้าแก๊งเลือดเย็นนั่นเลย

“”ก็หมายถึงว่า... นายนะดังในหมู่แก๊งอื่นๆไหม””

“”ทำไมละ กลัวว่ายืนอยู่ข้างๆฉันแล้วจะมีคนมาทำร้ายเธอเหรอ””

“”เปล่า...” ”

“”ถ้ากลัวเรื่องนั่นนะหายห่วงเลย รับรองว่าตราบใดที่ฉันอยู่กับเธอไม่มีใครกล้าที่จะมองเธอหรอก”” นี่นายไม่ได้ฟังคำตอบฉันเหรอพาสเตอร์- -

“”ฉันหมายถึงว่า ถ้านายดังคนอื่นๆจะต้องรู้จักนายสินะ””

“”ไม่หรอก ฉันเพิ่งจะกลับมาอยู่ที่ไทยได้ไม่นานนี้เอง ก่อนวันที่ฉันจะไปโรงเรียน2-3วันเอง”” ใช่เลยแฮะ!ข้อมูลตรงกับที่เมษาบอกเด๊ะ

“”อืม””

“”แต่นายก็ดังพอตัวเลยนี่นะ””

“”ฮาฮาฮา ชมกันเกินไปแล้ว”” พาสเตอร์หัวเราะร่วน จะว่าไปนายก็หลงตัวเหมือนกันนะเนี่ย

“”ไปๆรถมาแล้ว”” ฉันบอกเมื่อรถประจำทางกำลังจะเข้าเทียบป้ายรถเมล์ โชคดีวันนี้ที่รถเมล์ไม่ค่อยจะมีคน อาจจะเพราะว่ายังเช้าอยู่ละมั้ง? ฉันเลือกนั่งเบาะหลังสุดที่ไม่ค่อยจะมีคน พาสเตอร์นั่งลงข้างๆฉันแต่แล้วก็...