Your heart ขอได้มั้ยหัวใจของนาย

ในเวลาพักกลางวัน....

  เห้ออออแค่เรียนคาบเช้าผมก็จะตายอยู่แล้วแถมเพื่อนก็ยังไม่รู้จักใครอีก TOT(เว้นอีตาไลโอเนลละกัน)

"ไมโลหิวยังง ปะไปกินข้าวกัน" อ้ากกกกกชวนกินข้าวไปดีไหมเนี้ยยยย 

"ไป...ก็ได้" โอ้ยยย

"เฮ้ยยยยไลโอเนล!" อ่าวนั้นริวนี่ผมยิ้มทักริว "อ่าวไมโลอยู่ห้องเดียวกับไลโอเนลหรอ" 

"อ่อใช่ แล้วริวอยู่ห้องไหนอ่ะ"

"เราอยู่ห้อง 1 อ่ะ" โอ้!ห้อง 1 ริวถ้าจะเรียนเก่งแหะ

"ริว!แล้วกีตาร์อยู่ห้องไหนอ่ะ"

"เราอยู่ห้อง 10" 

"=0=โผล่มาจากไหนเนี้ย.....เราว่าพวกเราไปกินข้าวเถอะหิว" ผมบอกความจริงพวกเขาทั้งสามก็หัวเราะกัน น่าตลกตรงไหนก็คนมันหิว ริวกับกีตาร์เดินนำไป เหลือผมเดินคู่กับไลโอเนล

"ไมโล"

"ว่า?"

"ที่หลังให้แทนตัวเองว่าเค้านะ แทนว่าเค้ามันน่ารักกว่านะ^^" 

"อ่ออืม... .//." โอ้ยยยยเขินเว้ยชมแค่นี้ทำไมผมต้องเขินด้วยยยย

กริ้งงงง

เสียงหมดเวลาคาบกลางวันอ่าาาาอิ่มจังเลยยยยยย แต่ว่าคาบต่อไปอะไรน้าาาา O_O โอ้ไม่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คาบต่อไปพละ!!

ณ คาบพละ

"เอาละนักเรียนทุกคนวันนี้ครูให้เล่นอะไรก็ได้เพราะเป็นคาบเรียนแรกของเรา!" ครูบึกบันพูดก่อนที่แต่ละคนจะแยกย้ายกันไปเล่น ส่วนผมหรอขอนั่งเฉยๆ ดีกว่า กีฬากับผมไม่ใช่ของคู่กัน ผมนั้งลงตรงข้ามกับสนามบอล เห้อออออ เบื่อจังเลยยยย เอะนั้นไลโอเนลนี้ เขากำลังเล่นบอลกับเพื่อนๆอย่างสนุก น่าอิจฉาจัง อ่ะเขามองมาด้วย ตึก ตึก ตึก 

"ไมโล! ระวัง!" หะระวัง ระวังไร ฟิ้ววววว ตึบ! ผมรู้สึกว่าไลโอเนลวิ่งมาหาผม แล้วโลกของผมก็ดับลงไป เกิดไรขึ้นนะ