Dear my love

Pin Part

 

“แอม!! ช่วย....อุ๊บ!!”

 

          ฉันเอามือมาปิดปากพี่ปลายทันทีที่ได้สติกลับคืนมาหลังจากที่ลวนลามพี่ปลายไปตามอารมณ์โมโหของตัวเองฉันเลยดึงเสื้อกล้ามของพี่ปลายลงมาปิดหน้าอกสวยนั่นเหมือนเดิม ฉันขยับตัวออกห่างพี่ปลายให้สัญญาณว่าพี่ปลายลุกขึ้นได้แล้ว

 

“หนูขอโทษ พี่เจ็บไหมอารมณ์มันพาไปเอง” ในขณะที่ฉันกำลังจะแก้มัดตรงข้อมือพี่ปลายอยู่นั้น....

 

แกร๊ก!! ตึง!! พี่แอมเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับธารตอนนี้ทั้งคู่กำลังตกตะลึงในท่าทางที่ก้ำกึ่งว่าฉันกำลังจะมัดหรือจะแก้มัดอยู่กันแน่แต่พี่แอมได้สังเกตุเห็นบริเวณเสื้อพี่ปลายที่โดนฉันกระชากกระดุมเลยสรุปได้ว่า ฉันกำลังมักพี่ปลายพี่แอมเลยเดินมาหาฉันแล้ว...

 

เพี้ย!! พี่แอมตบหน้าฉันอย่างไม่ยั้งแรง

 

“ยัยเด็กเหลือขอ! ตอนที่แกแกล้งฉันไม่บ่นเลยซักคำ ฉันไม่โกรธแกเลยด้วยซ้ำแต่ทำไมแกถึงมาทำแบบนี้!!”

 

เพี้ย!! พี่แอมตบหน้าฉันซ้ำอีกครั้ง แต่ฉันจะไม่ตอบโต้และก้มหน้ารับผิด

 

“ฉันอุตส่าไม่เอาเรื่องแกแล้วแต่แกมาทำกับฉันแบบนี้ฉันยกโทษให้ไม่ได้!! ต่อไปนี้ฉันไล่แกออก!!”

 

          เมื่อธารแก้มัดให้พี่ปลายเสร็จเรียบร้อยแล้ว พี่ปลายก็เข้ามาห้ามพี่แอมไม่ให้ทำร้ายร่างกายฉันไปมากกว่านี้ ฉันรู้ว่าพี่แอมต้องโกรธฉันแน่เพราะถ้าฉันมาเห็นแฟนของฉันอยู่กับศัตรูหัวใจแล้วกำลังอยู่ในสภาพนั้นฉันคงฟิวขาดไม่แพ้กัน ฉันเลยยอมก้มหน้ารับคำด่าของพี่แอมก่อนจะขอโทษขอโพยแล้วเดินออกมาพร้อมธาร

 

          ที่วันนี้ธารมาที่ร้านเป็นเพราะโดยปรกติแล้วฉันไม่ค่อยอยากจะกลับบ้านหลังนั้นเอาซะเลย ยิ้มจอมปลอมนั่นฉันไม่อยากเห็น เพราะแม่ของฉันได้พ่อเลี้ยงที่รวยล้นฟ้ามาแต่งงานด้วย พี่ปลายคงจะรักพี่แอมจริงๆสินะ ฉันไม่สามารถสู้เขาได้เลย ทั้งๆที่เมื่อก่อนฉันไม่เคยชอบในใบหน้าที่มีเค้าโครงหน้าของพ่อฉันเลย

 

//ห้องนอนธาร

 

          ฉันมาอยู่ที่บ้านยัยธารจนเกือบจะเป็นครอบครัวเดียวกันอยู่แล้วบางทีฉันก็เกรงใจพี่อายเวลามาขอค้างที่บ้าน แต่พี่อายชอบบอกว่าถ้าจะมาก็มาได้ เพราะพ่อกับแม่ยัยธารก็ไม่อยู่แล้วมาอยู่เป็นน้องสาวพี่อีกคนก็ดีบ้านจะได้ไม่เงียบฉันเลยค่อยๆปรับตัวถูก

 

ตุ๊บ! ยัยธารโยนผ้าเช็ดตัวมาที่หน้าฉัน

 

“อะไรเนี่ยยัยธาร”

“แกไปอาบน้ำได้ละ ยัยเน่า”

“บอกดีๆก็ได้น่า -*-”

 

          อะไรกันยัยบ้านี่ พอมาถึงบ้านก็ไม่พูดอะไรฉันหน้าแดงจากการถูกตบก็ไม่ถามไถ่อะไรมั่งเลยเพื่อนประสาไรวะ โอ้ยยย หงุดหงิด อาบน้ำให้หายหัวร้อนก่อนดีกว่าตอนนี้หน้าฉันบวมไปหมด พอฉันเดินออกมาจากห้องน้ำยัยธารก็นั่งรอฉันอย่างราชินีผู้หยิ่งผยองซะจนฉันต้องส่ายหน้า ฉันเลยเดินไปใส่เสื้อเชิ้ดกับกางเกงขาสั้นของฉันที่ฉันชอบใส่ประจำ เพราะฉันไม่ชอบใส่เสื้อผ้าตอนนอนให้มันรกรุงรังอะไรมากนัก

 

“แกโกรธเราอยู่ใช่ไหมธาร”

“ดูออกด้วยเหรอ”

“ก็แสดงออกทางหน้าซะขนาดนั้น” ฉันพูดไปพลางเดินไปหน้าโต๊ะกระจกแล้วเป่าผมให้แห้ง แต่ยัยธารก็ลูกมาแล้วแย่งไดรเป่าผมมาเป่าผมให้ฉันแทน

“ฉันรู้ว่าแกไม่ใช่คนแบบนั้นปิ่น”

“ก็ดี”

“แต่แกต้องเตรียมคำอธิบายไว้ให้ฉันฟังด้วย”

“ค่ะแม่” ยัยธารโบกหัวฉันไปทีนึงแต่ฉันก็ไม่กล้าหือเพราะฉันรู้ดีว่าต่อให้ฉันพยายามมากแค่ไหนฉันก็สู้ยัยธารไม่ได้อยู่ดี

 

          ก็ยัยนี่เก่งทุกเรื่องเลย เรื่องเรียนก็เก่งทำเค้กก็อร่อยทำอาหารทีนี้อร่อยจนไม่อยากลดความอ้วนเลยทีเดียว ครั้งแรกที่ฉันรู้จักกับยัยนี่คือฉันชอบไปลอกการบ้านบ่อยๆแล้วมีอยู่วันหนึ่งฉันเกือบโดนลอบกัดแต่ยัยนี่เข้ามาช่วยไว้พอดี คิดเอาละกัน 10รุม2แถมยังมีอาวุธอีก เหอะๆ ยัยธารนี่ละทำเอาซะไม่กล้ามาหืออีกเลย แต่จะว่าไปลองถามดูดีกว่าว่าทำไมถึงต้องมายุ่งกับฉันด้วยเพราะฉันก็ไม่ใช่คนดีอะไรนักแถมจะหาเรื่องยุ่งๆมาให้ซะปล่าวๆ อย่างเช่นวันนี้เป็นต้น

 

“ธาร ทำไมแกถึงมาคบฉันเป็นเพื่อนวะ ทั้งๆที่ทุกๆคนหมั่นใส้ฉันแท้ๆ”

“อะ ฉันเป่าผมให้เสร็จละ เล่ามาว่าทำไมแกถึงไปอยู่สภาพนั้นกับพี่ปลาย”

“แต่แกยังไม่ตอบคำถามฉั-”

“หยุด! ตอบคำถามฉันมาก่อน”

“อ.... จ... จ๊ะๆ” ฉันหันหน้าไปหายัยธารก็พบว่า ยัยนี่สวมวิญญาณยมทูตพร้อมลงโทษฉันและซัดฉันได้ตลอดเวลา ฉันเลยพยายามรีบๆเล่าเหตุการณ์ให้ยัยธารฟังก่อนที่นางจะลงโทษฉัน

เพี้ย!! พอฉันเล่าจบยัยธารก็เหวี่ยงมือเต็มวงสวิงแล้วตบมาที่หน้าฉัน

 

“โอ้ย!! ยัยธารแกมาตบฉันทำไมฉันก็อธิบายไปแล้วนี่!!”

 

“ที่เราตบแกฉันตบเพราะฉันเตือนแกแล้วแกไม่ยอมฟังแกยังดึงดันหน้าด้านไปจีบเขาอีก แล้วเป็นไงโดนเค้าด่ามาโดนเค้าตบมาอะ จำไหมนี่ยังดีที่พี่แอมไม่ได้เอาเรื่องอะไรแกมากเขาแค่ด่าแกแล้วก็ตบแกนิดหน่อย แต่ถ้าเป็นคนอื่นแกโดนเขาฆ่าไปแล้วละมั้ง เขาก็รักของเขากันอยู่แล้วทำไมแกต้องไปแย่งเขาด้วยวะ ทำไมตอบมาเดี๋ยวนี้!!”

 

“ฮึก.... ทำไมวะ.... ร.... เราก็แค่.... ฮึก... อยากได้ความอบอุ่นที่พี่ปลายมีให้พี่แอมเท่านั่นเอง ฮือ~....” พอยัยธารเห็นฉันร้องไห่ ก็รีบไปหาทิชชู่มาซับน้ำตาให้

“เฮ้ย... เดี๋ยวดิ ไม่ร้องดิวะ”

“แล้วแกจะให้ทำยังไงวะ ทำไมมึงต้องมายุ่งเรื่องของกุนักวะ”

“แล้วทำไมกุจะยุ่งไม่ได้วะ กุเป็นห่วงมึง กุหึงมึง กุรักมึงนะปิ่น”

“อินี่ อย่ามาล้อเล่นกับความรู้สึกกูได้ไหมกุกำลังซีเรียสอยู่นะ!”

“แล้วคิดว่ากุล้อเล่นหรือไง” ธารส่งสารตาจริงจังมาให้ฉันแล้วก็เข้ามาจูบฉันโดยไม่ทันได้ตั้งตัว

ฉันพยายามดันตัวยัยธารออกไปแต่ก็ดันไม่ได้เท้าก็ใช้การไม่ได้เพราะโดนยัยนี่นั่งคร่อมขาฉันเอาไว้ เมื่อเห็นว่าฉันไม่มีทางสู้ได้ยัยธารก็เริ่มบดริมฝีปากเข้ามามากขึ้นเรื่อยๆจนฉันรู้สึกว่าธารได้สอดลิ้นเข้ามาวนเวียนหาความหวานในปากที่ผสมไปด้วยเลือดของฉัน

“อื้ม....” อ๊า... ไม่นะสติฉันเริ่มเลือนหายไปแล้วฉันไม่ยักกะรู้มาก่อนเลยว่ายัยธารจะจูบเก่งขนาดนี้ พอฉันเริ่มจะหายใจไม่ออกยัยธารก็ปล่อยให้ฉันได้หายใจบ้าง

“กุไม่เคยล้อเล่นนะปิ่นขอให้กุเป็นคนๆเดียวที่ได้เห็นทุกสิ่งทุกอย่างของมึงได้ไหม”

“ถ้ากุบอกว่าไม่ละ” ถึงฉันจะพูดไปแบบนั้นก็เถอะ แต่ตอนนี้ฉันรู้สึกดีสุดๆเลย

“งั้นกุคงต้องบังคับมึงก่อนที่มึงจะไปมีคนอื่นก่อน” ยัยธารจับฉันมัดมือไว้ด้านหลังแล้วลุกจับฉันอุ้มไปโยนที่เตียง

 

ตุ๊บ! “โอ้ย!! เบาๆไม่ได้รึไงวะเนี่ย!”

“ไว้กุจะเบาทีหลังละกันนะ”

 

          พอสิ้นเสียงพูด ยัยธารก็เอามือเข้ามารุกรานภายในเสื้อของฉันแล้วปลดบราตะขอหน้าของฉันออก ฉันไม่มีทางขัดขืนได้เลยเพราะฉันโดนจับให้นอนคว่ำหน้าท่าด็อกกี้แล้วยัยนี้ก็ดันทับอยู่บนตัวฉัน พอยัยธารเค้นคลึงหน้าอกฉันไปซักพักเหมือนจะเริ่มรู้สึกรำคานเสื้อที่ฉันใส่อยู่ ยัยธารเลยพยายามถอดออกจนสำเร็จ พอยัยธารเห็นแผลเป็นที่ช่วงหลังและไหล่ของฉันก็ชะงักไปซักพัก

 

“เป็นไงละน่าเกลียดใช่ไหม...”

“ถึงมันจะมีรอยแผลบ้าๆนี่แต่แผ่นหลังแกก็ยังสวยเหมือนเดิม” พอพูดจบยัยธารก็ค่อยๆพรมจูบที่หลังฉันเบาๆพร้อมเม้มกัดบางที่ให้ฉันเสียวสันหลังเล่น คงจะเริ่มใจเย็นลงแล้วซินะ

“อ๊ะ...” ตายห่าละ! เสียงฉันมันเล็ดลอดออกมาได้ไง

“เมื่อกี๊เสียงแกเหรอปิ่น”

“บ.....บ้า! ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลย” ยัยธารเข้ามากระซิบใกล้ๆหูของฉัน

“เสียงแก.... น่ารักดีร้องให้ฉันฟังอีกได้ไหม” พอพูดจบก็งับหูฉันเบาๆซึ่งนั่นทำให้ฉันสติหลุดลอยไปไกล

 

          พอเห็นว่าฉันเริ่มมีอารมณ์คล้อยตามก็เริ่มเล้าโลมฉันในจุดต่างๆ แล้วค่อยๆพรมจูบพร้อมประทับรอยตั้งแต่คอไปจนถึงกลางหลังทำให้ฉันรู้สึกเสียวซ่านไปหมดแถมมือของยัยนี่ยังไม่ปล่อยจากการเค้นคลึงที่หน้าอกของฉันอีก

 

“ฮ๊า.... ฮ๊า....” สักพักฉันเริ่มรู้สึกร้อนไปทั่วร่างกาย ฉันเริ่มรู้สึกว่าลมหายใจฉันขาดช่วงไปเหมือนกับเหนื่อยหอบจากการวิ่งหนีอะไรมาซักอย่างนึง แล้วฉันก็รู้สึกถึงผู้บุกรุกที่บุกรุกเข้ามาในเขตป่าสงวนของฉัน

“อ๊ะ.... ไม่นะธารอย่าทำอย่างนี้เลย”

“แต่แกก็เริ่มมีอารมณ์ร่วมแล้วไม่ใช่หรือไงกัน” ยัยธารค่อยๆเค้นคลึงที่จุดนั้นเบาๆไปพร้อมกับอีกมือนึงที่กำลังจับหน้าอกฉันอยู่เพื่อเย้าหยอกฉัน

“แฮ่ก.... แฮ่ก.... ธารคะ.....” ไม่นะ... มันทรมานจัง...

“ว่าไงคะปิ่น”

“เราทนไม่ไหวแล้วช่วยเราที”

“พูดหวานๆให้เราฟังหน่อยสิ” ฉันอึกอักนิดนึงเพราะฉันอายที่ต้องขอ แต่ถ้าฉันไม่ขอฉันคงต้องทรมานแบบนี้ไปอีกนานแน่ๆ

“ธารคะ ช่วยปื่นหน่อยนะคะ”

“น่ารักมากคะ” ธารค่อยๆถอดกางเกงขาสั้นของฉันออกพร้อมแพนตี้ตัวน้อยๆที่ฉันใส่อยู่ ถึงตอนนี้ฉันจะอายมากๆก็เถอะแต่ก็ต้องยอม เมื่อธารเห็นว่าไม่มีอะไรมาขัดขวางแล้วก็เริ่มสอดนิ้วเข้าไปข้างใน

“อึก.... อ๊าาส์...” เจ็บชิบ แต่ก็รู้สึกดีไปพร้อมๆกัน

“นี่เป็นครั้งแรกของแกสินะ”

“หยุดพล่ามซักทีเถอะ ยัยบ้า!”

“หัดรู้สถานะตัวเองซะมั่งซิว่าอยู่ในถานะอะไร!!”

“อ๊า.... อ๊ะ..... อ... อึก.... อ.... อ๊าา.....” เชี่ย.... ปากพาซวยจริงๆ

 

          พอธารได้ยินฉันพูดตอบกลับแบบนั้นก็องค์ลงเลยทำให้ฉันโดนกระแทกนิ้วเข้ามาข้างในอย่างแรง หัวฉันเริ่มขาวโพลนไปหมดแล้วจากที่ตอนแรกฉันเจ็บจากการโดนธารใส่เข้ามา แต่ตอนนี้ฉันเริ่มรู้สึกดีและเริ่มโยกเอวตามจังหวะที่ธารใส่เข้ามาแต่ธารกลับหยุดมือและเอาผ้าที่มัดมือฉันออก ฉันเลยหมุนตัวให้หันมานอนหงายแล้วมองตาที่แสนจะเจ้าเล่ห์คู่นั้น

 

“เอ๊ะ? แกหยุดทำไม?”

“ก็ฉันเห็นว่าเหมือนแกจะได้เรียนรู้ด้วยตัวเองแล้วฉันเลยปล่อยแค่นั้นเอง” โอ้ววววว อิเชี่ยนี่กุอยากตบแม่งแล้วจับข่มขืน!! กุค้างงงง

“ไม่เอาน่าธาร มาถึงขั้นนี้แล้วเรายอมแล้ว”

“งั้นเรียกเราว่าที่รักสิคะคนดี”

“ท.... ที่รักคะ”

“จ๋า~”

“ทำต่อเถอะนะเค้าค้างอะ” ธารไม่พูดอะไรตอบได้แต่ส่งยิ้มให้ฉันแล้วจับฉันมานั่งบนตักพร้อมกับเอานิ้วสอดเข้าไปช้าๆ

“โยกสิ” พอฉันได้ยินธารพูดแบบนั้นฉันเลยค่อยๆโยกเอวช้าๆ จนธารค่อยๆเริ่มขยับนิ้วตามจังหวะการโยกเอวของฉัน

“อ๊าา.... อ.. อ๊ะ.... ซ... ซี๊ด.... ธาร.....” ฉันควมคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่เพราะแรงปราถนาในตอนนี้มันรุมเร้าให้ฉันทำในสิ่งที่ฉันไม่เคยทำมาก่อนในชีวิต ฉันเริ่มโยกสะโพกของฉันให้เร็วขึ้นพร้อมกับยื่นหน้าลงไปจูบกับธารอย่างดูดดื่ม

“อึก... อ๊า.... ก... แกมัน... อ๊ะ... แกมันบ้าที่สุด!.... อ๊าง....” ฉันทำอะไรไม่ได้เลย ณ ตอนนี้ เพราะมีแต่ธารที่คุมเกมได้คนเดียว ถึงฉันจะด่าอะไรยังไงไปยัยนี่ก็ส่งยิ้มให้อยู่ดี

“อ๊ะ... ด... เดี๋ยวสิ.... ฮ๊า.... อ.... อย่าพึ่งเร่งขนาดนั้นน” ฉันเริ่มโดนธารกระแทกนิ้วเข้ามาเร็วขึ้นเรื่อยๆ

“ม.... ไม่นะ.... อ.... อย่า..... อื้อออ!!~~~” เมื่อสิ้นการขยับสะโพกครั้งสุดท้ายของฉัน ฉันก็รู้สึกว่าเรี้ยวแรงมันหายไปหมดฉันเหนื่อยหอบอยู่ซักพักนึงธารก็มาซุกไซร้คอฉันต่อพร้อมกับกัดตรงบ่าฉันจนเป็นรอยฟัน

“โอ้ยย! แกกัดฉันทำไม”

“ทำเครื่องหมายไว้ ว่าแกเป็นของฉันแล้ว”

“≧△≦ ยัยบ้า!”

“ยังจะอุตส่าปากดีอีกนะ คงต้องจัดอีกซักรอบซะละมั้ง”

“เฮ้ย เดี๋ยวๆ ยอมมม ยอมแล้วๆพักก่อนไม่ไหวหมดแรงแล้ว”

“แล้วใครบอกว่าให้แกทำเอง เดี๋ยวเราทำให้ก็ได้”

“ไม่เอานะคะที่รัก ไม่ต่อแล้วนะเค้าเหนื่อย”

“ยิ่งพูดด้วยเสียงน่ารักๆแบบนั้นฉันยิ่งมีอารมณ์ใหญ่เลย”

“ม... ไม่- อ๊ะ.... อ๊า....” ธารไม่ปล่อยให้ฉันพูดต่อแล้วกระแทกนิ้วใส่เข้ามาเหมือนเดิมสุดท้ายฉันก็ต้องยอมธารและเล่นไปตามเกมที่ธารกำหนดไว้ นี่ฉันจะไม่สามารถชนะยัยนี่ได้เลยใช่ไหมไม่ว่าเรื่องการเรียน การต่อสู้ หรือแม้แต่..... เรื่องบนเตียง