Mafia child who love คุณหนูมาเฟียที่รัก
เขียนโดย Tora
วันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 14.02 น.
แก้ไขเมื่อ 1 เมษายน พ.ศ. 2558 18.35 น. โดย เจ้าของนิยาย
บทนำ
บทนำ
มีเรื่องราวของเด็กสาวคนหนึ่ง นาม‘ ยูริ หรือ ยูริโอริเอ็ตต้า เมรินอลมิสก้า รูสคอลเนลล์’เธอใช้ชีวิตแบบเด็กผู้หญิงธรรมดาแต่!ความจริงแล้วเธอเป็นลูกสาวของหัวหน้ามาเฟียยิ่งใหญ่ในประเทศ โดยประเทศนี้มีแก๊งมาเฟียที่ยิ่งใหญ่ในประเทศอยู่3แก๊ง แก๊งแรกเป็นแก๊งมาเฟียน้ำเงินซึ่งหัวหน้าแก๊งนี้ไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นพ่อของยูริ ซึ่งแก๊งมาเฟียของพ่อยูริเป็นแก๊งมาเฟียที่ใหญ่ที่สุด แก๊งที่สองเป็นมาเฟียแดง แก๊งที่สามเป็นมาเฟียดำ แก๊งมาเฟียดำและมาเฟียแดงเป็นแก๊งที่จองล้างจองผลาญแก๊งมาเฟียน้ำเงินมานานเพราะแก๊งมาเฟียทั้ง2ต้องการเป็นแก๊งมาเฟียที่ใหญ่ที่สุด แต่ยูริไม่สนเรื่องของพวกมาเฟียเลยสักนิดแม้ตนจะใช้ชีวิตร่วมกับพวกมาเฟีย “ ยูริ..ไปกันเถอะ!” ยูริหันไปตามเสียงก็เจอกับ ‘ไค หรือ ไค พ็อตโซลคาเตอร์
’ แฟนหนุ่มของชั้นเอง “ จ๊ะ!”ระหว่างที่ยูริเดินกลับบ้านตามปกติกลับไคก็มีเหตุที่ยูริเองก็ไม่คาดฝันเกิดขึ้น “ นี่เธอน่ะ..เป็นลูกสาวหัวหน้าแก๊งมาเฟียน้ำเงินรึเปล่า?” จู่ๆก็มีชายชุดดำเดินมาถามยูริ “ ใช่ค่ะ..มีอะไรรึเปล่า?!” กรึ๊ก!“ นี่คุณจะทำอะไรน่ะ!!” ชายคนนั้นชักปืนขึ้นมาจ่อที่หัวของยูริทำให้ไคเลยเอ่ยออกมาด้วยความเป็นห่วง
“ แกอย่ามายุ่ง!” ปึก!!‘ ไอ้หมอนี่กล้าดียังไงมาทำร้ายไค ไม่ได้!ไม่ได้!ชั้นต้องแอ๊บไว้ ’ ยูริพยายามที่จะทำให้ตัวให้เหมือนเด็กผู้หญิงธรรมดาที่สุด“ กรี๊ด!ไค” ปึก!! ตึก! ตึก!! ตุ๊บ!! ตุ๊บ!! ปึก! ปึก! ไคกับชายชุดดำเข้าปะทะกันอยู่นาน วิ้ง!ชายชุดดำชักมีดสั้นออกมาจากเสื้อ ‘แย่ล่ะไอ้หมอนี่มันคิดจะฆ่าไคเลยงั้นเหรอ ?! ’ ยูริตกใจกับสิ่งที่เห็น “ ไคระวัง!!” ฉึบ!“ ยูริ!!เป็นอะไรรึเปล่า!” “ โอ๊ย!ไม่เป็นไรจ๊ะ…รีบหนีเถอะ!” ยูริวิ่งมาบังมีดของไคจนได้รับบาดเจ็บที่แขนซ้ายทำให้ชายชุดดำหยุดชะงักไป ยูริรีบดึงแขนของไคแล้ววิ่งไม่คิดชีวิต “ แฮ่ก!แฮ่กๆ!...เป็นอะไรรึเปล่ายูริ?” “ ไม่เป็นไรจ๊ะ แค่เจ็บแผลนิดหน่อย” ตอนนี้ไคกับยูริใบหน้าใกล้กันมากทำเอาหัวใจของหญิงสาวเต้นแรง หน้าร้อนผ่าวไปหมด “ ยูริ ชั้นชอบเธอน่ะ” “ ชั้นก็เหมือนจ๊ะ ไค” ตอนนี้ริมฝีปากของยูริกับไคใกล้กันมาก ‘ดีล่ะ!ชั้นจะมอบเฟริสคิดส์ของชั้นไคนี่แหละ^ 3^’“ ว่าแต่..ยูริ พวกนั้นมันเป็นใครทำไมถึงรู้จักเธอ..” ไคหยุดชะงักและเอ่ยถาม ‘โถ่….ไคทำเอชั้นหน้าแตกเลยนะ’“ พวกนั้นคงเป็นศัตรูของพ่อชั้นเองละมั้ง” “ ศัตรู?” ยูริรีบเอามือปิดปากตัวเองอย่างรวดเร็ว ‘ตายล่ะ!!! ไคไม่รู้ว่าชั้นเป็นลูกมาเฟีย ไม่น่าหลุดปากเลยชั้น -_-; ’“ คือว่า..ไค จริงๆแล้ว..ชั้น..ชั้น…ชั้นเป็นลูกของหัวหน้ามาเฟียน้ำเงิน จะ..จ๊ะ!” ยูริก้มหน้าลงเพราะคิดว่าแฟนหนุ่มของเธอคงจะรังเกียจเธอแน่“ จริงเหรอยูริ!งั้นเราก็เหมือนกันนะสิ!” ไคพูดพร้อมยิ้มออกมา “ ว่าแต่..เธอบอกว่า เราเหมือนกันนี่หมายความว่าไง??” ยูริตั้งสติกับคำตอบของไคจึงรีบถามต่อ“ ก็ชั้นเป็น…ยูริ!!” ปัง!!!!! แปะ! แปะ! “ ไค!!!” เสียงปืนดังขึ้นพร้อมกับเลือดของไคที่กระเด็นโดนหน้าของยูริเล็กน้อย ร่างของไคล้มทรุดลงกับพื้น “ คะ…ไคอึก!แก” ชายชุดดำคนนั้นถือปืนที่พึ่งยิงไคอยู่ในมือ “ ยะ..ยู..ริ…ธะ..เธอเป็น….อะ.ไร…..มั้ย?” “ ไคเธอ ฮึก ต้องไม่เป็นอะไรน่ะ! อดทนไว้ชั้น!! ชั้นจะพาเธอไปโรงพยาบาลนะ.. ฮึก ฮื่อๆ” น้ำใสๆค่อยๆไหลออกมาจากดวงตาของสาวยูริ มือของไคที่เปื้อนเลือดค่อยๆ เลื่อนมาแปะบนหน้าของยูริอย่างช้าๆและยิ้มอย่างอ่อนโยนพร้อมกับเลือดที่ค่อยๆไหลออกมาจากริมฝีปากของไค “ ดี..แล้ว….”“ ไค..ไค!!!” เสียงหายใจของไคหมดลงต่อหน้าต่อตาของ..ยูริแปล๊บ!ตอนนี้เด็กสาวรู้สึกเหมือนโดนสายฟ้าผ่าลงมากลางหัวใจจนแตกสลายกลายเป็นผุยผง
“ ที่นี้ก็หมดตัวก่อกวน เธอ!ไปกับชั้นซะ!” “ ไม่!” ยูริปฏิเสธเสียงแข็ง “ชั้นให้อภัยแกไม่ได้เด็ดขาด” ยูริพูดพร้อมกอดร่างที่ไร้วิญญาณของแฟนหนุ่มแน่นขึ้น “ พูดไม่รู้เรื่องรึไง!” ครืนนน!!!!! “ กรี๊ด!!” ชายชุดดำใช้เครื่องช็อดไฟฟ้าช็อดยูริทำให้ร่างกายของเด็กสาวอ่อนกำลังลง “แกฆ่าไคยังไม่พอใจอีกเหรอ!!!” ยูริเงยหน้าขึ้นมามองชายชุดดำด้วยสายตาเคียดแค้น“เฮ้ย!ทำอะไรน่ะ!” ตำรวจนายหนึ่งวิ่งเข้ามาใกล้ทำให้ชายชุดดำวิ่งหนีไป “ในที่สุดตำรวจก็มาจน..ได้..ไค..ทนหน่อย…นะ…”สติของเด็กสาวยูริค่อยๆเลือนลางลงและสติหายไปในที่สุด
“ ขอโทษนะครับ..มิทราบว่า ใช่คุณรูสคอลเนลล์รึเปล่าครับ? ตอนนี้ลูกสาวของคุณ..” หลังจากยูริถูกส่งตัวมาโรงพยาบาลทางโรงพยาบาลโทร.มายังพ่อของยูริ
หลังจากที่พ่อของยูริรู้เรื่องก็รีบมาที่โรงพยาบาลและได้รู้ว่า “คุณยูริอาการสาหัสมากครับ เนื่องจากถูกไฟฟ้าช็อดโดนเส้นประสาทพอดีจะต้องเฝ้าดูอาการอย่างใกล้ชิดครับ..ส่วน..คุณไค…ทนพิษบาดแผลไม่ไหวทำให้เสียชีวิต เสียใจด้วยนะครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ” พ่อของยูริได้ทราบข่าวก็สงสารลูกสาวสุดที่รักของตนมาก เพราะ ถ้าลูกสาวของตนรู้ว่าคนรักของตนนั้นได้จากไปเสียแล้วไม่รู้ว่าจะทรมานขนาดไหน….
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ