รักมากมาย ของยัยจอมป่วน

-

เขียนโดย minoo

วันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 19.20 น.

  8 ตอน
  1 วิจารณ์
  10.63K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

6)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

         หลังจากที่นอนกันในรถทั้งคืน ...ตอนนี้ก็มาถึงบ้านพักที่หัวหินกันเรียบร้อย  ดีนะที่มีคนแถวนั้นขับรถผ่านมาตอนเช้าแล้วช่วยไปซื้อน้ำมันให้ ถือว่างานนี้รอดและเป็นบทเรียนให้กับพี่เมษาและทุกคน ว่าก่อนจะออกไปไหนควรที่จะเช็คสภาพรถและน้ำมันให้ดีก่อน

         ตั้งแต่เมื่อคืนฉันก็ไม่ได้คุยอะไรกับพี่เวกัสอีกเลย แค่มองหน้าก็รู้สึกหวิวๆในใจละ ฉันเลยเลี่ยงที่จะต้องสบตากับเขา

"เอ้าพี่ ทำไมมากันเช้าเลยล่ะ" ผู้ชายหน้าตี๋คนนึงเดินออกมาจากห้องด้วยกางเกงบ็อกเซอร์กับเสื้อกล้าม โอ้ยยยยย  ขาวจั๊วเลยยยยย  น้ำลายพี่จะไหลละน้องงงง 5555

"พอดีรถเสียว่ะ เพิ่งมีคนมาช่วยเมื่อเช้าเอง ก็เลยมาช้าหน่อย" พี่เมษาตอบ

"้นี่พี่ ห้องฉันอยู่ไหนอ่ะ อยากเอาของไปเก็บแล้วพักผ่อนซะที" ฉันละสายตาจากผู้ชายขาวจั๊วไปหาพี่เมษา

"เดินตรงเข้าไปอยู่ตรงซ้ายมือ อ้อ ไม่ใช่ห้องแกนะ แต่ฉันกับไอ้เวกัสก็อยู่ด้วย"

"บ้าน่ะพี่ ฉันเป็นผู้หญิงนะ จะให้มานอนกับพวกพี่ได้ไงล่ะ ไม่เอาด้วยหรอก" 

"ก็บ้านพักมีแค่สองห้องนอน ห้องนึงก็ให้เด็กในชมรมนอนกันตั้งสี่คน ห้องเรานอนสามยังถือว่าสบายกว่า หรือถ้าแกไม่นอนในห้องก็ตามใจนะ เหลือห้องน้ำ ห้องนั่งเล่น แล้วก็ห้องครัว หรือจะนอนตรงระเบียงก็ได้ ฉัันไม่ว่าอะไรแกหรอก" 

"โอ้ยยยย  นี่ฉันทำไมต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยเนี่ย ฮึ่ยยยย!!!" ฉันสบถแล้วเดินเข้ามาที่ห้องเพราะไม่มีทางเลือก แน่นอนว่าฉันจะยึดเตียงคนเดียว คอยดู!!!

 

"มีนา!!! มีนา!!!" เสียงของใครสักคนเรียก ทำให้ฉันต้องตื่นจากภวังค์  ภาพของคนตรงหน้าเริ่มชัดขึ้นก็พบว่าเป็นปีเตอร์ ผู้ชายปากเสียที่เคยว่าฉันตอนเข้าไปห้องดนตรี 

"อะไรของนายเนี่ย ฉันจะนอน!!!  ไปไกลๆเลยไป ฮึ่ย!" ฉันพูดแล้วเอาผ้าห่มคลุมหัว แต่ก็โดนดึงออกด้วยแรงที่มากกว่า

"นี่เป็นค่ายกระชับมิตรของชมรมนะ เธอจะมานอนแบบนี้ได้ไงเล่า ตื่นๆ ลุกขึ้นไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้เลย คนอื่นเค้ากำลังทำกับข้าว นี่เธอนอนตั้งแต่เจ็ดโมงจนถึงเที่ยงละนะ" ปีเตอร์พยายามที่จะแหวกตาให้ฉันตื่น 

"นายทำอะไรเนี่ย โอ๊ย น่ารำคาญ!!!" ฉันพยายามปัดมือของปีเตอร์ออก 

"อยากนอนมากใช่มั้ย  ได้มีนา ได้!!! หึๆ" ปีเตอร์พูดแล้วกระโดดขึ้นมากมานอนทับบนตัวฉัน  อ๊ากกกกกกกก ไอ้ฝรั่งตัวใหญ่ ฉันหายใจไม่ออก

"ไอ้บ้า  ลงไปนะ ตัวใหญ่ยังกะยักษ์" ฉันดิ้นพล่านทั้งที่ยังโดนเขาทับ แต่ก็ดิ้นจนเหนื่อย แถมโดนเขากอดแน่นกว่าเดิมอีก โอ้ยยยย

"อยากนอนไม่ใช่หรอ  นอนไปดิ เหอะๆ" 

"โอ๊ยยย ฉันจะแบนอยู่แล้วนะ"

"แแล้วไงล่ะ ก็เธอบอกเองว่าอยากนอน ฉันก็ไม่ได้ให้เธอลุกแล้วไง"

"ไอ้บ้า ตัวก็หนัก ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ!!!" ฉันพยายามจะดิ้นแต่ก็สู้แรงของผู้ชายตัวใหญ่ไม่ไหว

"ไม่ปล่อย ก็เธออยากนอนไม่ใช่หรอ นอนต่อสิ" ปีเตอร์ทำลอยหน้าลอยตา แถมยังเอาหน้าเข้ามาใกล้ฉันอีก โอ๊ยยย  ภาพสิ่งที่พี่เวกัสทำกับฉับฉันเมื่อคืนโผล่มาอีกแล้ววว  ฉันไม่อยากออกไปข้างนอกก็เพราะแบบนี้แหละ

"เอาหน้าของนายออกไปห่างๆเลยนะ ยังไงฉันก็ไม่ลุกหรอก" ก็ฉันไม่อยากออกไปเจอพี่เวกัสนี่ ให้ตายเถอะ

"ถ้าเธอไม่ลุกฉันจูบเธอแน่ ยัยบ๊วย!!!" ปีเตอร์เลื่อนสายตาลงมาที่ปากของฉัน ทำเอาฉันถึงกับวาบหวิวคิดถึงเรื่องเมื่อคืนอีกแล้ว

"ก็ได้ๆ ลุกก็ได้"  และแล้วปีเตอร์ก็ยอมปล่อยและลุกขึ้นจากเตียงพร้อมกับดึงฉันให้ลุกด้วย  ฮึ่ยยยยย  ฉันไม่อยากออกไปเจอพี่เวกัสเลย  ทำไงดี T^T แม่จ๋าาาาาาาาาาาาาาาาาา  ช่วยหนูด้วยยยยยยยยย  หนูไม่อยากเจอผู้ชายคนน้านนนนนนนนนนนนนนน

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา