รักใสๆ ของนายเย็นชา

     ณ.สนามบาสของโรงเรียนไวฮาร์ต

   ตามที่ยูโตะได้ยื่นคำท้ากับเทนโกไว้ว่าตอนเย็นยูโตะจะรอที่สนามบาสแล้วมาด่วนบาสโดยมีตำแหน่งกัปตันเป็นเดิมพัน และมีข้อตกลงว่าถ้ายูโตะแพ้จะต้องทำตามที่เทนโกบอกแต่ถ้าเทนโกแพ้จะต้องเลิกยุ่งกับมิวะโกะ

  "มานั่นแล้วไงเจ้าเทนโกน่ะ"เสียงเคย์ที่ยืนอยู่กับมิวะโกะ คุโรกิและอายาโกะพูดเพราะเห้นเทนโก

  "กว่าจะมาน่ะเจ้าหมอนั่นน่ะ"ยูโตะมองไปทางเทนโกพร้อมโยนกระเป๋านักเรียนฝากเคย์

  "มาแล้วเฟ้ยจะเริ่มกันได้รึยัง"เทนโกพูดแล้วยิ้มอย่างมั่นใจ

  "ชิส์ หน้ามั่นไส้ชมัดเลยเทนโก ยูโตะคุงสู้ๆน่ะอย่ายอมแพ้เจ้าหมอนั่น่ะ"เสียงของอายาโกะที่ยืนดูการดวลกับเคย์ คุโรกิแล้วก็มิวะโกะ

  "เริ่มได้เลยถ้าใครที่ถึง50แต้มก่อนจะเป็นฝ่ายชนะไปเข้าใจตรงกันน่ะ"เคย์อธิบายกติกาให้เทนโกกับยูโตะ

  "อ่าเริ่มเร็วๆ เถอะฉันกำลังเบื่อพอดี"เทนโกพูดแล้วยิ้มมุมปาก

  "ยังไงก้ได้ทั้งนั้นแหละเคย์"ยูโตะพูดพร้อมทำหน้าเบื่อเล็กน้อย

  "นี่คุณยูโตะทำเพื่อเราขนาดนี้เลยหรอ"มิวะโกะพูดในใจแล้วยิ้ม

      30นาทีหลังจากนั้น

   ผลการดวลได้ออกมาแล้วฝ่ายที่ชนะไปคือยูโตะที่ทำคะแนนถึง50ก่อนเทนโก เทนโกจึงต้องทำตามที่ให้สัญญาญไว้ก่อนจะเริ่มแข่งคือ ต้องเลิกยุ่งกับมิวะโกและตัดใจจากตำแหน่งกัปตัน

  "ยูโตะชนะแล้ว!! ไปกินอะไรฉลองกันเถอะ"เคย์พูดด้วยน้ำเสียงดีใจ

  "เข้าใจแล้วใช่ไหมว่าทำไมฉันถึงเป็นกัปตัน"ยูโตะพูดพร้อมเดินไปหาพวกเคย์

  "ชิส์ เก่งจิงเว้ย ครั้งนี้จะยอมให้ไปก่อนละกันเจ้าซาคามากิ"เทนโกพูดพร้อมขึ้นรถที่มารอรับ

  "ฉันขอไปล้างหน้าก่อนละ แล้วพวกนายจะไปไหนก็แล้วแต่"พูดจบยูโตะก็เดินไปล้างหน้า

  "คะ คะ คุณยูโตะค่ะฉันจะไปเป็นเพื่อนน่ะค่ะ"เสียงของมิวะโกะที่วิ่งตามยูโตะ

  "นี่ๆไปกินอะไรกันดีละอายาโกะจิน เนื้อย่างไหม"เคย์พูดด้วยท่าทางตื่นเต้น

  "อืมเนื้อย่างก็ดีน่ะ งั้นรอยูโตะคุงกับมิวะโกะจังกลับมาก่อนก็แล้วกัน"อายาโกะพูดพร้อมยิ้มให้เคย์

    ณ.ก๊อกน้ำล้างหน้า

  เมื่อยูโตะกับมิวะโกะเดินมาถึงก๊อกน้ำล้างหน้ายูโตะก็เดินไปล้างหน้า แล้วมิวะโกะก็เดินมาพร้อมยื่นผ้าเช็ดหน้าให้ยูโตะเหมือนครั้งก่อน

  "ขอบคุณน่ะค่ะที่ช่วยฉันน่ะ"มิวโกะจังพูดพร้อมยืนผ้าเช็ดหน้าให้ยูโตะและน่าแดงเล็กน้อย

  "ไม่เป็นไร ฉันน่ะไม่ชอบเจ้าหมอนั่นอยุ่แล้วด้วยละ"รับผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดหน้า

  "คะ คะ คุณยูโตะค่ะ...."มิวะโกะพูดพร้อมน่าที่เขินอาย

  "อะไรงั้นหรอฉันไม่ชอบคนพูดติดๆขัดๆจะพูดอะไรก็พูดมา"ยูโตะพูดจบก็มองไปที่มิวะโกะ

  "ฉะ ฉะ ฉันชอบคุณค่ะ กรุณาเป็นแฟนกับฉันได้ไหมค่ะ"มิวะโกะพูดพร้อมกำกระโปรงแน่นด้วยความเขินอาย

  "อะ....ขอบโทษน่ะฉันคงคบกับเธอไม่ได้หรอก"ยูโตะพูดพร้อมหันหน้าหนี

  "ทำไมล่ะค่ะคุณยูโตะ"มิวะโกะพูดแล้วมองยูโตะด้วยน่าตาเศร้า

  "ฉันน่ะมีความทรงจำที่ไม่ดีกับความรักอยู่น่ะฉันก็เลย.."ยูโตะพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชากลบเกลือนความเศร้า

  "งั้นก็ไม่ได้ไรค่ะ แต่....ฉันจะรอน่ะค่ะ รอวันที่คุณยูโตะยินอย่างมีความสุข"มิวะโกะหอมแก้มยูโกะแล้วรีบวิ่งไปที่รถที่มารอรับโดยแอบร้องไห้

   เมื่อมิวะโกะกลับไปแล้วยูโตะจึงเดินมารวมตัวกับพวกเคย์แล้วก็บอกว่าขอตัวกลับก่อนให้พวกเคย์ไปกินเนื้อย่างตามสบายแล้วยังบอกว่ารู้สึกเหนื่อยๆเลยขอกลับก่อน แต่พวกเคย์ก็ไม่ได้ว่าอะไรจึงให้ยูโตะกลับไปก่อนแต่คุโรกิก็ขอกลับด้วยบอกนึกขึ้นได้ว่ามีธุระจึงให้เคย์กับอายาโกะไปกินเนื้อย่างกัน2คนแล้วรีบวิ่งตามยูโตะ

  "ยูโตะ ยูโตะ รอด้วยสิ"เสียงของคุโรกิที่ตะโกนไล่หลังยูโตะ

  "อะไรของเธอทำไมไม่ไปกับพวกเคย์ละ"พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

  "ก็ฉันคืดว่ายูโตะเป็นอะไรไปน่ะสิตั้งแต่ไปล้างหน้ากลับมาก็ดูไม่เหมือนเดิมเลย"คุโรกิมองด้วยความเป็นห่วง

  "จะเป็นอะไรมันก็เรื่องของฉัน ไม่ต้องมาห่วงฉันหรอก"พูดจบยูโตะก็เดินเข้าบ้านไป

  "ความรู้สึกนี่มันอะไรกันน่ะ"คุโรกิบ่นพึมพำก่อนจะเดินเข้าบ้านไป

   พอเข้าบ้านยูโตะก้บอกกับแม่ว่าวันนี้ไม่ขอทาน้ขาวเย็นเพราะไม่ค่อยหิวขอทำการบ้านอยู่บนห้องแล้วก็เดินขึ้นห้องไป หลังจากว่างกระเป๋ายูโตะก้นั่งคิดเรื่องของมิวะโกะจนเพลอหลับไปแล้วตื่นมาเพราะได้ยินเสียงแม่เรียกให้ไปอาบน้ำยูโตะจึงลงไปอาบน้ำแล้วขึ้นมานั่งทำการบ้านจนเสร็จและเข้านอน