รักใสๆ ของนายเย็นชา

             ณ.บ้านของยูโตะ

       เมื่อเช้าเคย์ได้โทรมาบอกกับยูโตะว่ามารวมตัวกันที่สวนสาธารณะแล้วค่อยไปหาอะไรสนุกๆทำกันทีหลัง ยูโตะจึงได้ออกมาหน้าบ้านแต่ก็ไม่เห็นคุโรกิเหมือนทุกครั้งจึงคิดว่าไม่อยู่บ้านจึงเดินไปที่สวนสาธารณะ

   --------------------------------

            ณ.สวนสาธารณะ

       ขณะที่ยูโตะยังมาไม่ถึงเคย์ก็บอกกับอาคาชิว่าเราต้องถ้วงเวลายูโตะให้ได้จนถึงเย็นแล้วค่อยบอกยูโตะว่าคุโรกิจะย้ายโรงเรียนแล้วเราก็ดูปฏิกิริยาของยูโตะถ้ายูโตะวิ่งไปที่บ้านของคุโรกิเราก็ต้องวิ่งตามไปแล้วเราจะได้เห้นของดีๆ

    "เฮ้อแต่เรื่องถ้วงเวลานี่ไม่ใช่แนวฉันเลยน่ะเคย์"อาคาชิพูดพร้อมมองเคย์

    "ก้มันจำเป้นนี่ทำไงได้ละ เล่นบาสก็ได้บาสน่ะ แต่ขอแค่ถึงตอนเย็นก็พอ"เคย์พูดพร้อมมองอาคาชิ

   "อะ ยูโตะมาแล้ว สวัสดียูโตะ"เคย์พูดพร้อมโบกมือให้ยูโตะ

   "อืมสวัสดีเคย์ สวัสดีอาคาชิ เรียกมานี่มีอะไรรึเปล่า"ยูโตะพูดพร้อมมองเคย์

   "วิธีพูดแบบนี้ เจ้ายูโตะกำลังแกล้งเย็นชาอยู่สิน่ะ"อาคาชิพูดในใจแล้วยิ้ม

   "เปล่า แค่จะช่วยไปเล่นบาสด้วยกันเฉยๆน่ะ"เคย์พูดพร้อมยิ้ม

   "งั้นก็รีบไปเถอะฉันไม่ค่อยว่างสะด้วย"ยูโตะพูดพร้อมเดินไปสนามบาสริมแม่น้ำ

   "เฮ่ รอกันด้วยสิยูโตะ"เคย์พูดแล้วรีบวิ่งตาม

   "พวกนายน่ะลืมฉันแล้วรีไง"อาคาชิพูดพร้อมวิ่งตามเคย์กับยูโตะ

      หลังจากที่เดินกันไปอยู่นั้นเคย์ก็พอว่ายังไม่ได้กินข้าวเช้าเลยบอกว่าขอกินข้าวเช้าห่อนให้ยูโตะกับอาคาชิรอ พอเดินมาจนถึงริมแม่น้ำทั้ง3คนก็เล่นบาสกันโดยไม่สนใจอะไรจนเคย์มองนาฬิกาแล้วพูดกับอาคาชิว่า คงพอแล้วละมั้ง แล้วก็หันไปมองยูโตะ

   "เออนี่ยูโตะนายรู้เรื่องรึยัง"เคย์พูดพร้อมมองยูโตะ

   "หืม.เรื่องอะไรงั้นหรอ"ยูโตะพูดแล้วมองเคย์

   "ก้คุโรกิน่ะ สิคุโรกิน่ะจะย้ายโรงเรียนแล้วน่ะ"เคย์พูดพร้อมมองยูโตะ

   "ห๊ะ!! ฉันไม่เห้นรู้เรื่องอะไรเลยทำไมยัยนั้นถึงไม่บอกกับฉันล่ะ"ยูโตะพูดพร้อมทำหน้าตกใจ

   "เรื่องนี้ฉันก็ไม่รู้แต่เห้นว่าจะย้ายบ้านด้วย จะออกรถตอนค่ำๆ"เคย์พูดพร้อมมองยูโตะ

   "ห๊ะ ตอนค่ำๆ"ยูโตะมองนาฬิกาแล้วรีบวิ่งไปที่บ้านของคุโรกิ

   "เคย์นายนี่พูดได้เยี่ยมมาก"อาคาชิพูดแล้วยิ้ม

    "แน่นอนอยู่แล้ว เรารีบตามไปกันเถอะ"พูดจบเคย์กับอาคาชิก้วิ่งตามยูโตะ

   "ขอละอย่าพึ้งไปน่ะคุโรกิฉันน่ะ ฉันน่ะ มีเรื่องที่ต้องบอกเธอให้ได้อยู่"ยูโตะพูดในใจแล้วรีบวิ่งมายังบ้านของคุโรกิ

          หลังจากที่ยูโตะรีบวิ่งมาจนถึงบ้านของคุโรกิก็ตะโกนเรียกคุโรกิอยู่หลายครั้งจนคุโรกิยอมออกมาแล้วคุโรกิก็ทำหน้าเศร้ามองยูโตะ แล้วบอกว่าฉันกะจะบอกตั้งแต่เมื่อวานแต่ขอโทษด้วยน่ะยูโตะฉันต้องย้ายโรงเรียนแล้วล่ะ

   "จะบ้ารึไงยัยต๊องถ้าเธอย้ายไปทุกอย่างมันก็หมดสนุกน่ะสิ"ยูโตะพูดพร้อมก้มหน้า

   "ฉันน่ะยังมีเรื่องที่ยังไม่ได้บอกเธออยู่น่ะยัยต๊อง"ยูโตะพูดพร้อมก้มหน้า

   "เรื่องอะไรหรอยูโตะ"คุโรกิพูดพร้อมมองอายาโกะที่ซุ้มอยู่

   "ฉันน่ะ ฉันน่ะ ดาเตะ คุโรกิ ฉันนะชอบเธอ ชอบเธอมาตลอดตั้งแต่ตอนทดสอบความกล้า"ยูโตะพูดพร้อมมองคุโรกิ

   "เธอ ชอบฉันอย่างนั้นหรอยูโตะ"คุโรกิพูดพร้อมยิ้ม

   "ใช่แล้วถึงแม้จะรู้ตัวช้าไปหน่อยก็เถอะ  เพราะเธอน่ะเป้นคนที่ฉันยิ้มหัวเราะได้อีกครั้ง"ยูโตะพูดแล้วมองคุโรกิ

   "เชอร์ไพร์!! "เสียงของอายาโกะที่ลุกขึ้นมาจากหลังกำแพง

   "แหมยอมพูดออกมาแล้วสินะยูโตะ ทั้งหมดเนี่ยเป้นเรื่องที่ฉันแต่งขึ้นเพื่อที่จะให้นายยอมพูดความจริงยังไงล่ะ"อายาโกะพูดพร้อมยิ้ม

   "ใช่แล้วละ่แล้วฉันก็ไม่ได้ย้ายโรงเรียนด้วยน่ะ"คุโรกิพูดพร้อมยิ้ม

   "นี่เธออายาโกะ"ยูโตะพูดพร้อมหน้าแดงนิดๆ

   "เอาเลยสิยูโตะทุกคนรอฟังอยู่น่ะพูดออกมาเลยสิ"อายาโกะพูดแล้วยิ้ม

   "ระ รู้แล้วละหน่า  ดาเตะ คุโรกิ เธอจะเป็นแฟนกับฉันได้รึเปล่า"ยูโตะพูดพร้อมหน้าแดง

   " ก็ต้องได้อยู่แล้วสิ ซาคามากิ ยูโตะ นายเย็นชาของฉัน"คุโรกิพูดพร้อมโดดกอดยูโตะ

   "โอ้T^Tยูโตะสุดท้ายก็ยิ้มจนได้น่ะ เพื่อนคนนี้ซึ้งสุดๆเลย"เคย์พูดพร้อมน้ำตาคลอ

   "เห้ยวันดีๆแบบนี้แกจะร้องไห้ทำไมวะ เคย์"อาคาชิพูดแล้วยิ้ม

   "เอาละต่อจากนี้ไป ซาคามากิ ยูโตะ ผู้ชายเย็นชา ได้หายไปแล้วเหลือแต่ยูโตะคนที่เราเคยรู้จัก" อาคาชิพูดพร้อมยิ้ม

   "ยินดีต้อนรับกลับน่ะยูโตะ"อาคาชิพูดพร้อมมองยูโตะ

   "แหมอาคาชิคุงอะ ฉันเป็นแฟนยูโตะแล้วน่ะหวงน่ะจะบอกให้"คุโรกิพูดพร้อมกอดยูโตะมองอาคาชิ

   "หน่าๆยังไงก็เพื่อนกัน อย่าไปโกรธอาคาชิเลยน่ะคุโรกิ"ยูโตะพูดพร้อมยิ้มอย่างมีความสุข

    "เอาล่ะๆพวกเรากลับได้แล้วปล่อยเขาอยู่กัย2คน"อายาโกะพูดพร้อมจับมือเคย์

           หลังจากที่พวกอายาโกะกลับไปแล้ว ยูโตะก็ส่งคุโรกิเข้านอนแล้วกลับบ้านแล้วหลังจากนั้น คุโรกิกับยูโตะก็เป้นแฟนกันด้วยดีมาตลอดและ ยูโตะที่เย็นชาก็กลายเป็นยูโตะที่ร่าเริงอีกครั้งเหมือนตอนม.ต้น   เพราะผมมียัยต๊องนี้อยู่ด้วยไงละครับ(ยูโตะ)  ฉันไม่ได้ต๊องน่ะ(คุโรกิ)

                                                                     ------THE  END------

    ขอบคุณสำหรับการติดตามนิยายเรื่องนี้นะครับส่วนพวกตอนพิเศษหรือตอนเสริมเอาเป้นว่าขอดูความเหมาะสมก่อนแล้วกันเนอะ ว่าจะทำเรื่องที่2หรือทำตอนพิเศษของเรื่องนี้ดี ถ้ามีความคิดดีๆก็บอกได้นะครับแล้วเจอกันใหม่น้า     (ขอบคุณสำหรับการติดตาม By  Sakamaki  Yuto)