รักใสๆ ของนายเย็นชา

                   ณ.จุดดูดาว

          หลังจากที่ยูโตะคุโรกิมิวะโกะอาคาชิและเคย์ออกไปที่จุดดูดาวแล้ว อายาโกะก็คุยกับพ่อแม่สักครู่แล้วเดินตามพวกเคย์ออกไปที่จุดดูดาวดูดาวกันสัพพักแล้วอายาโกะก็มีความคิดดีๆจึงได้เอามาบอกกับทุกคน

  "นี่ทุกคนมาทดสอบความกล้ากันเถอะ"อายาโกะพูดพร้อมกับยิ้ม

  "ห่ะ ทดสอบความกล้า"เคย์มิวะโกะอาคาชิแล้วก็คุโรกิพูดพร้อมกัน

  "อืมๆใช่ทดสอบความกล้าไง ไปเป้นคู่"อายาโกะยิ้มแล้วยืนข้างๆเคย์

  "หึมันก็หน้าสนุกดีนี่นา"ยูโตะพูดแล้วมอง

  "งั้นๆจับคู่ได้เลย ฉันคู่กับเคย์จิน"พูดจบอายาโกะก็กอดแขนเคย์

  "แฮะๆ ผมยังไงก็ได้ล่ะน่ะ"เคย์พูดพร้อมยิ้ม

  "งั้นฉันคู่กับมิวะโกะ"อาคาชิพูดแล้วยืนข้างๆมิวะโกะ

  "งั้นฉันก็....คู่กับยัยต๊องนี่เนี่ยน่ะ"ยูโตะพูดแล้วมองคุโรกิ

  "ไม่ได้ต๊องน่ะยูโตะ"คุโรกิพูดแล้วยิ้ม

  "เอาล่ะๆ คู่ที่จะเข้าไปทดสอบความกล้าในป้าเป้นคู่แรกคือฉันกับเคย์จินตามด้วยมิวะโกะกับอาคาชิและสุดท้ายยูโตะกับคุโรกิน่ะ ตามทางมีป้ายบอกทางอยู่ไม่หลงแน่นอนงั้นก็เริ่มได้"
พูดจบอายาโกะก็ดึงเคย์เข้าไปในป่าทันที

  "ผมยังไม่ได้ทำใจเลยน่ะอายาโกะจิน"เคย์พูดพร้อมกับโดนลาก

          หลังจากที่คู่ของอายาโกะกับเคย์เข้าไปสักพักแล้วก็ถึงตาคู่ของมิวะโกะกับอาคาชิเดินเข้าไปบ้าง เวลาผ่านไปสักพักยูโตะกับคุโรกิก็เดินเข้าไปในป่าโดยที่ไม่รู้เลยว่าพวกที่เข้าไปก่อนน่ะเปลี่ยนไปใส่ชุดผีกันหมดแล้ว

  "นะ นะ นี่ยูโตะรอฉันด้วยสิๅ"คุโรกิพูดพร้อมดึงแขนเสื้อยูโตะ

  "เฮ้อ ไม่หน้าเชื่อว่าคนต๊องๆก็กลัวผี"ยูโตะพูดพร้อมเดินไปตามทาง

  "ก้มันน่ากลัวนี่แล้วฉันก็ไม่ได้ต๊องด้วยน่ะ"คุโรกิพูดพร้อมดึงแขนเสื้อยูโตะ

  "ว้ายยย ผีมาแล้ววว"คุโรกิพูดขึ้นเพราะเห็นเหมือนคนใส่ชุดขาวเดินผ่าน

  "คิดไปเเองอีกแล้วสิน่ะ"ยูโตะพูดแล้วเดินต่อ

  "พรวด!! "เคย์ที่แต่งเป็นผีซอมบี้ยื่นมือมาจับขาคุโรกิ

  "อะ อะ อะไรน่ะ กริ๊ดดดดด ซอมบี้!!"คุโรกิกริ๊ดดังลั่นแล้วโดดกอดยูโตะ

  "ฮ่าๆๆๆ ก็แค่เจ้าเคย์ที่แต่งเป้นซอมบี้น่ะกลัวไปได้ยัยต๊อง"ยูโตะหัวเราะแล้วยิ้ม

  "นะ นี่ เมื่อกี้นายหัวเราะใช่ไหม"คุโรกิพูดแล้วมอง

  "เอ่อ ป่าวไม่ได้หัวเราะเธอคิดมากไปเอง"ยูโตะพูดจบก็เดินต่อ

           หลังจากที่เจอกับคนที่แต่งเป้นผีจนครบแล้ว และเสียงกริ๊ดของคุโรกิก็เงียบลงแล้วเดินออกมาจากป่าแล้วแม่ของอายาโกะก็บอกให้ทุกคนเข้านอนได้แล้ว  ทุกคนจึงรีบเข้านอนทันที

     วันต่อมา

     แม่ของอายาโกะมีงานด่วนจึงบอกให้ทุกคนรีบกลับบ้าน แล้วพอกลับมาถึงสวนสาธารณะทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้านแล้วก็ล้มตัวลงนอนบนเตียงด้วยความเหนื่อยแต่ก็สนุกเพราะได้ไปกับเพื่อนที่ไว้ใจและเชื่อใจได้   แต่ยูโตะกับรู้สึกว่าคุโรกินั้นได้ทำให้เขารู้สึกบางอย่างแต่ยูโตะก็ยังไม่ได้คิดอะไร