รักใสๆ ของนายเย็นชา

          ณ.โรงเรียนไวฮาร์ต 

       หลังจากที่เมื่อวานเป้นกิจกรรมงานประจำปีของโรงเรียนไวฮาร์ตไปแล้ววันนี้นักเรียนทุกคนก้ต้องมาทำความสะอาดโรงเรียนให้โรงเรียนกลับไปอยู่ในสภาพเดิมและเตรียมตัวสอบปลายภาคเรียนที่1

  "เฮ้อ ทำความสะอาด น่าเบื่อจังและเดี๋ยวก้สอบล่ะ"เคย์พูดพูดขณะเดินเข้าขยะไปทิ้งกับยูโตะ

  "เอาเหอะ สอบเสร็จมาฟังผลแล้วก็ปิดเทอมแล้วนายจะบ่นทำไมเคย์"ยูโตะพูดพร้อมมองเคย์

  "ก้ฉันเบื่อนี่นา ปิดเทอมก็เหมือนไม่ได้ปิดอะแหละพวกเราชมรมบาสมีแข่งระดับเขตน่ะ"เคย์พูดพร้อมถอนหายใจ

  "เออนั่นมันก้จริงโค้ชก็บอกว่าให้รีบทำความสะอาดแล้วไปซ้อมแต่วันนี้ก็ดีที่ไม่มีเรียนไม่ใช่รึไง"ยูโตะพูดแล้วมองเคย์

  "เออจิงด้วยซ้อมๆรีบไปกันเถอะยูโตะ"เคย์พูดด้วยท่าทางตื่นเต้น

       หลังจากที่ทั้งเคย์และยูโตะเขาขยะไปทิ้งแล้วก็เดินมารวมตัวกับอาคาชิแล้วเดินไปที่ห้องชมรมทันทีระหว่างทางก็เห้นเรียวกับโมโมอิที่เดินกลับบ้าน

  "ชิส์ เจ้าเรียวสนแต่แฟนไม่สนบาสแล้วสิน่ะ"เคย์พูดพร้อมทำหน้าไม่พอใจ

  "หน่าๆเขาจะสนอะไรมันก็เรื่องของเขาพวกเรารีบไปกันดีกว่า"อาคาชิพูดห้ามเคย์

  "ถูกอย่างที่อาคาชิพูดพวกเรารีบไปกันเถอะไม่ต้องไปใส่ใจหรอก"ยูโตะพูดพร้อมเดินไปที่ห้องชมรม

      หลังจากที่มาถึงห้องชมรมโค้ชก็บอกให้แบ่งทีมแล้วซ้อมกันเองเพราะโค้ชมีประชุมเรื่องสถานที่การแข่งขัน ยูโตะที่เป้นกัปตันจึงต้องแบ่งทีมเพื่อซ้อมแต่มีเศษเหลือยูโตะเลยอาสาเป้นคนค่อยดูและแนะนำอยู่ข้างสนาม

   ---------------------------------------

     หลังจากซ้อมกันอยู่พักใหญ่ อายาโกะก็ไปซื้อน้ำดื่มมาแจกพวกนักกีฬาแล้วยูโตะก็บอกให้พอแค่นี้ก่อนแล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ยูโตะต้องเดินกลับบ้านคนเดียวเพราะเคย์ไปส่งอายาโกะแล้วคุโรกิก็ขอกลับก่อน  ขณะที่ยูโตะกำลังเดินกลับบ้านก็ได้เห้นเทนโก ยืนคุยกับคุโรกิอยู่

  "นี่คุโรกิบ้านอยุ่แถวนี้เองหรอมาเดินคนเดียวแบบนี่มันอันตรายน่ะ"เทนโกพูดพร้อมยิ้ม

  "นะ นั่นมันก็เรื่องของฉันว่าแต่นายเถอะแอบตามฉันมาทำไม"คุโรกิพูดด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว

  "ไม่รู้สิแค่อย่าจะตามมาเฉยๆน่ะ"เทนโกพูดแล้วยิ้ม

  "เห้ย แถวนี่มันใกล้บ้านฉันอย่ามาทำเป็นเก่งหรือมาทำอะไรแถวนี่น่ะเฟ้ยเทนโก"เสียงของยูโตะที่เดินผ่านมาเห้น

  "ชิส์ ไว้คราวหน้าจะเล่นด้วยแล้วกันน่ะคุโรกิ"พูดจบเทนโกก็รีบเดินจากไป

  "ยัยต๊องเดินกลับมาคนเดียวแบบนี้มันอันตรายไม่รู้รึไง"ยูโตะพูดแล้วมองคุโรกิ

  "ไม่ได้ต๊องน่ะ>0<ก้ฉันไม่รู้ว่านายอยุ่ไหนนี่นา"คุโรกิพูดพร้อมมองยูโตะ

  "เฮ้อ ไม่เป้นอะไรก็ดีแล้วล่ะ"พูดจบยูโตะก็เดินเข้าบ้านไป

  "ขอบใจที่มาช่วยน่ะยูโตะ"คุโรกิตะโกนบอกยูโตะแล้วก็เข้าบ้านไป

      หลังจากเข้าบ้านคุโรกิก็รีบทานข้าวเย็นแล้วก็ได้อาบน้ำและขึ้นไปนั่งคิดเรื่องที่ยูโตะมาช่วยพลางกอดตุ๊กตาไปด้วย 

  "หมอนั่นน่ะก็เท่ดีเหมือนกันน่ะ"คุโรกิพูดเบาๆพลางกอดตุ๊กตา

  "แล้วนี่ทำไมฉันต้องคิดเรืองของหมอนั่นด้วยน่ะ"คุโรกิพึมพำพร้อมกับกอดตุ๊กตา

  "แต่พอคิดขึ้นมาแล้วมันก็หยุดคิดไม่ได้เลย>< อ้ายย เวลาป่านนี้แล้วหรอรีบนอนดีกว่า"คุโรกิพูดจบก็มองนาฬิกา

    หลังจากนั่งคิดเรื่องของยูโตะอยู่จนไม่รู้ตัวว่าถึงเวลาที่ต้องนอนแล้วจึงรีบลงมากินนมก่อนนอนแล้วก็รีบเข้านอนตามปรกติและหันไปมองทางบ้านยูโตะแล้วก็ยิ้ม แล้วคุโรกิก็หลับไป