LEVANA

กึก กึก กึก เสียงฝีเท้าที่ค่อยๆย่องอย่างเยือกเย็นพร้อมเสียงของฝนที่ตกลงมาอย่างบ้าคลั่งทำให้ชายหนุ่มที่หลบอยู่ใต้พุ่มไม้หวาดกลัวและหนาวสั่น เงาของหญิงร่างสูงสง่าในชุดคลุมขนสัตว์สีดำซึ่งเดาว่าน่าจะเป็นหนังของหมาจิ้งจอกเป็นแน่กำลังใกล้เข้ามาอย่างช้าๆ

"เจ้าชาย...พระองค์ไม่มีวันหลบหม่อมชั้นพ้นหลอกเพคะ" หญิงสาวร่างสูงกล่าวพร้อมสะแยะยิ้มอย่างผู้ชนะ

"โถ โถ โถ ดูสิตัวสั่นอย่างกับลูกหมาไปหมดแล้ว" หญิงสาวพูดพลางเอามือปล้องปากแล้วหัวเราะอย่างสมเพชชายหนุ่มผู้สูงศักดิ์ตรงหน้า

"เจ้าต้องการอะไรกันแน่" ชายหนุ่มเอ่ยขึ้น

"คิดว่าหม่อมชั้นต้องการอะไรจากเจ้าชายแมคเคย์ผู้ยิ่งใหญ่กันหล่ะเพคะ?"

"..." ไร้ซึ่งคำตอบจากคนที่นั่งตัวสั่นอยู่ตรงหน้า 'หึ น่าสมเพชเสียจริง' หญิงสาวนึกในใจ

"เอาเป็นว่า...เจ้าชายทรงเคยทำอะไรกับพี่ชายของหม่อมชั้นไว้พระองค์ก็ต้องโดนยิ่งกว่านั้น!!"

"ข้าไปทำอะไรพี่ของเจ้า!"

"อย่ามาทำเป็นจำไม่ได้หน่อยเลย! พระองค์ทรงรู้มั้ยเพคะว่ากำลังทำตัวเยี่ยงสุนัข ทั้งการพูด และการกระทำ!!" หญิงสาวพูดพร้อมกับมองด้วยสายตาเหยียดๆเธอเกลียดชายหนุ่มตรงหน้ายิ่งนัก ทำกับพี่ชายสุดที่รักของเธอได้ลงคอ ความแค้นครั้งนั้นเธอไม่มีวันลืม

"เจ้านั่นแหละที่ทำตัวเยี่ยงสุนัข นางแม่มด!"

"รู้ว่าหม่อมชั้นเป็นแม่มดก็ดีเพคะ จะได้ไม่ต้องตกใจกับสิ่งที่กำลังจะเกิด" หญิงสาวพูดพร้อมกับยกมือของเธอทั้งสองข้างร่ายคาถาพลันมีแสงสีเขียวสว่างวาบขึ้นพร้อมกับเสียงฟ้าผ่าดังเปรี้ยง!

"นั่นเจ้าจะทำอะไรหน่ะ ไม่นะ ม่ายยยยย อ๊ากกก...โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง" หลังแสงสีเขียววาบหายไปเจ้าชายก็กลายเป็นหมาน้อยไปเสียแล้ว

"โถ โถ โถ ลูกหมาตัวน้อยเปียกฝนแบบนี้น่าสงสารแย่เลย" หญิงสาวพูดแล้วเดินไปอุ้มลูกหมา(เจ้าชายแมคเคย์)

"ไปอยู่บ้านชั้น รับรองแกสบายกว่านี้แน่ ฮ่าๆ"