รักร้ายๆ ... ฉบับแซ่บเว่อร์!!! [Yaoi]

Chapter 16

 

 

 

@คอนโดจิน

 

 

ผมโทรเช็คพี่จินอีกทีเพื่อความชัวร์ พี่จินออกไปทำธุระจริงและคงกลับเข้ามาตอนเย็น ผมตรงไปที่ล็อบบี้เพื่อขอคีย์การ์ดสำรอง สาวๆล็อบบี้ผมคุยบ่อยจึงได้มาง่ายๆ

 

 

"อืม เริ่มจากห้องนอนก่อนแล้วกัน"ผมก็นอนเกือบทุกวันไม่น่าจะมีอะไรแปลก ผมเปิดลิ้นชักหัวเตียงออกค้นทุกซอกทุกมุมก็ไม่เจออะไร มานั่งเหนื่อยบนเตียง

 

 

"กุญแจห้องทำงานพี่จินต้องเอาไปด้วยแน่เลย เห้อ"ผมควรจะกลับบ้านมือเปล่าใช่มั้ย

คิดได้ดังนั้นก็ออกจากห้องเพื่อกลับบ้าน ผมเดินวนไปมาในห้องตัวเองหาวิธีเอากุญแจมาจากพี่จิน ต้องมีสักทางสิที่ได้กุญแจ

เราจะต้องทำอะไรสักอย่าง

 

 

ออดดดดด

 

 

พี่จินเดินยิ้มหวานเข้ามากอดผมทันทีที่เปิดรั้วให้ ถือของเอาไปเก็บในตู้เย็นก่อนจะเจอจานขนมของพี่หนาว

 

 

"ซีนซื้อมาไม่บอกพี่เลยนะ รู้มั้ยพี่ชอบทำขนมไทยที่สุดเลย" จินถือจานขนมออกมาเดินไปหยิบที่จิ้มผลไม้มาจิ้มขนมเข้าปาก

 

 

"อืมมม ร้านไหนครับอร่อยจัง"พี่จินทำหน้าฟินมีความสุข ผมควรจะบอกดีมั้ยว่าเป็นของพี่หนาว

 

 

"อร่อยก็กินให้หมดเลยนะ ซีนกินมาเยอะแล้ว"พี่หนาวขยันเอามาให้ชิมจนจะเป็นเบาหวานแล้ว ผมเลือกไม่บอกดีกว่านะ

 

 

"แล้วร้านไหนล่ะครับ วันหลังพี่จะได้ซื้อมากินบ้าง" ผมอึกอักตอบออกไป "ร้านแถวๆนี้แหละ พี่จินมาเหนื่อยๆมานั่งนี่มาเดี๋ยวนวดให้" ผมตบที่นั่งบนโซฟา พี่จินยิ้มมานั่งให้นวด ผมให้พี่จินเอียงข้างตัวผมนั่งด้านหลังเพื่อนวด

 

 

"อืมมม สบายตัวจังครับ"หลับตาผ่อนคลาย"วันนี้มาแปลก นึกยังไงจะนวดให้เนี่ย"

 

 

"ผมอยากเป็นเมียที่ดีบ้าง คอยให้พี่ทำให้ทุกอย่างเดี๋ยวเคยตัว"ผมอ้างสายตาสอดส่องไปที่พวงกุญแจที่วางอยู่

 

 

 

 

โทรศัพท์พี่จินมีสายเข้า ผมปล่อยมือที่บีบไหล่แกร่งออกให้พี่จินรับโทรศัพท์ พี่จินมองหน้าผมรีบขอตัวออกไปคุยข้างนอก ผมลองมองพี่จินที่คุยโทรศัพท์เดินย่องไปหยิบดินน้ำมันมาปั๊มกุญเเจดอกหนึ่งที่จำได้ว่าเป็นกุญแจห้องทำงาน รีบเก็บดินน้ำมันที่ปั๊มใส่กล่องเล็กยัดเข้าลิ้นชัก

 

 

"ใครโทรมาเหรอครับ" ผมถามเหมือนคนจับผิดแฟนที่แอบนอกใจ พี่จินคงคิดว่าผมระแวงเดินมากอดผมล้มลงนอนหนุนตัก

 

 

"พี่เมเปิ้ลครับ หน้ายุ่งหมดแล้วยิ้มหน่อยเร็ว" พี่จินดึงแก้มผมเล่นให้ยิ้ม เห้อ น่ารักจัง"ก็ยิ้มแล้วนี่ไง ฟอด แฟนใครนะแก้มห้อมหอม"ผมหมันเขี้ยวฝังจมูกลงบนแก้มนุ่มของพี่จิน

 

 

"พี่เลื่อนขั้นเป็นผัวแล้วต่างหาก"จับมือผมไปกุม"สัญญาอะไรกับพี่สักอย่างสิ" พี่จินมองหน้าผมจริงจัง

 

 

"ครับ..." ผมงงขานรับออกไป

 

 

"ตอนนี้พี่ชอบซีนมากๆนะ มากกว่าคนอื่นที่พี่รู้จัก สัญญาได้มั้ยว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นซีนจะต้องฟังพี่คนเดียว"ผมไม่ตอบรู้สึกใจไม่ดีกับคำสัญญานี้

 

 

"ซีนตอบพี่สิ!!" ผมสะดุ้งที่พี่จินตะคอกใส่

 

 

"พี่มีอะไรปิดบังผมอยู่รึป่าว"คำถามนี้แหละที่ผมต้องการ พี่จินดูจะอึ้งไป

 

 

"ซีนไปรู้อะไรมา"จินถามกลับเลี่ยงไม่ตอบคำถาม

 

 

"ฮ่าๆๆๆๆ ผมล้อเล่นน่ะพี่จิน เขาว่าถ้าแกล้งทำเป็นรู้ความลับของเขา คนๆนั้นจะนึกว่ารู้จริงแล้วยอมบอกออกมา พี่แอบมีสาวใช่มั้ย" จินทำท่าโล่งอก

 

 

"ซีนทำพี่ตกใจมากแค่ไหนรู้มั้ย"ผมแกล้งยิ้มขำ พี่จินลุกขึ้นนั่งดึงผมเข้าไปกอดแน่น พี่กำลังทำให้ผมกลัวเข้าไปทุกทีรู้มั้ยครับ

 

 

"พี่จำเป็นต้องทำ...พี่ขอโทษ"จินพึมพำคนเดียวเบาๆ ซีนกอดตอบซบหน้ากับไหล่กว้างผมควรจะทำยังไงกับความลังเลครั้งนี้ดี

 

 

 

#วันสอบวันแรก

 

 

 

เห้อ ยากอะ ผมนั่งอ่านโจทย์เป็นรอบที่สองเพื่อทำความเข้าใจ เมื่อคืนพี่จินนั่งติวให้ทั้งคืนแต่ก็ยังงง ติวไปลวนลามกันไปก็เสร็จโจรครับล่อไปตีสาม ผมนั่งหาวจากการนอนไม่เพียงพอ

 

 

"ทำไมยากจังวะ"เปเปอร์บ่นเมื่อสอบเสร็จ แค่วันแรกก็บ่นขนาดนี้ ผมแกะขนมห่อใหม่เข้าปาก เรานั่งรอพวกพี่ๆที่ใต้ตึกกัน

 

 

"มึงไม่เรียนเองมากกว่า"เลเวลพูด ผมเหลือบไปเห็นรอยที่คอมันก็ถามขึ้น

 

 

"มึงไปโดนใครบีบคอมาวะ"เปเปอร์ดึงคอเสื้อเลเวลออกเมื่อผมพูดจบ

 

 

"โซตัส"พวกผมเตรียมถาม มันยกมือห้าม"กูเล่าแน่แต่ขอแน่ใจอะไรก่อน"

 

 

"กู...กูก็มีเรื่องจะเล่าว่ะ งั้นคืนนี้เจอกันบ้านกูนะ"ผมนัดแนะพอดีกับพี่จินเดินลงมา

 

 

"รอนานมั้ยครับ ฟอด~"จินเดินเข้ามาหอมแก้มแฟน ซีนอายตบอกแกร่งเบาๆ

 

 

"นานมากกกก ผมหิวไส้จะขาดแล้วครับ"เปเปอร์ตอบแทน พี่คิสยกแนวข้อสอบตีหัวมัน คืนนั้นไม่รู้ไปเคลียร์กันท่าไหน >///< คืนดีกันเฉยเลย

 

 

"ไอ้จินมันถามเมียมัน"ชี้ไปที่เปเปอร์"ส่วนมึงหิวมากใช่มั้ย เอาของกูไปกินรองท้องก่อน"โยนขนมในกระเป๋าให้

 

 

"รักกันจังเนอะ"เลเวลพูดสั้นๆ

 

 

"เอ่อ...ไอ้โซมัน..."พี่คิสเหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง

 

 

"ฝากบอกเขาด้วยนะครับ ว่าผมให้เวลาสนุกแค่ช่วงสอบเท่านั้น"มันลุกขึ้นยืน"สอบเสร็จแล้วเจอกัน"มันยิ้มเย็นยะเยือกส่งท้ายก่อนเดินออกไป ใครปลุกปีศาจในตัวมันออกมา!!!

 

 

"ผมว่าเพื่อนพี่ซวยแล้ว"เปเปอร์พูดจริงจัง

 

 

"ทำไมต้องซวย โซตัสมันคงทะเลาะกับเลเวลเฉยๆมั้ง"คิสแสดงความคิดเห็น

 

 

"ไม่ใช่แค่ทะเลาะธรรมดาแน่"ผมพูดเสียงเข้ม รอยยิ้มของเพื่อนยังติดตาอยู่

 

 

"น้องพูดอะไรกันพี่ไม่เข้าใจ"พี่จินถามขึ้นบ้าง

 

 

"พวกผมอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เกิด ทุกครั้งที่มันยิ้มแบบนั้นหายนะต้องเกิด พี่โซไปทำอะไรมันครับพี่คิสพี่จิน"ผมเร่งคำตอบเขย่าแขนพี่จิน

 

 

"ทำไมต้องทำเหมือนเลเวลน่ากลัวขนาดนั้นด้วย ไอ้โซมันลูกธุรกิจชื่อดังนะครับ ลูกน้องมันมีเป็นร้อย ฮ่าๆๆๆ"เดี๋ยวจะขำไม่ออก ผมกับเปอร์มองหน้ากัน

 

 

"หึ ต่อให้คับฟ้าแค่ไหนเลเวลมันก็ไม่เว้นหรอกครับ ก็มันน่ะเป็น...มาเฟีย!!" มาเฟียเลือดเย็นซะด้วย ผมว่าพี่เล่นผิดคนแล้วแหละ พี่โซตัส

 

 

"สวัสดีครับคุณหนู" ผมส่งกระเป๋าให้พี่กราฟลูกน้องคนสนิท กว่าจะสอบเสร็จแต่ละวันผมนั่งอ่านหนังสือแทบตาย ' ถ้าอยากให้ทุกคนยอมรับลูก ลูกต้องแสดงให้เห็นว่าสามารถปกป้องพวกเขาได้ พวกเขาคือพี่น้องของเราจำไว้นะเลเวล'

 

 

"ผมเหนื่อยเหลือเกินพ่อครับ ฟื้นขึ้นมาสักทีได้โปรด"ผมมองร่างสูงกำยำที่นอนแน่นิ่งบนเตียงขาวภายในห้องกว้าง กี่ปีแล้วที่พ่อต้องเป็นเจ้าชายนิทราเพราะการสู้ครั้งนั้นสู้เพื่อปกป้องหญิงสาวผู้เป็นที่รักจากศัตรูร้ายกาจ โชคดีที่พวกมันตายไปแล้ว ไม่อย่างนั้นคงลำบากเขาที่ต้องรับมือมือกับคนอายุมากกว่าและแก่ประสบการณ์

 

 

"อ้าว เลเวลมาเยี่ยมพ่อเหรอลูก"แม่เดินถือหนังสือธรรมะเข้ามา คงใช้ทางธรรมเข้าช่วยสินะ ผมลุกไปกอดแม่

 

 

"ไม่ว่าจะนานขนาดไหนผมจะรอครับแม่ พ่อเป็นคนเข้มแข็งไม่มีวันทิ้งเราไปไหนแน่นอน"แม่น้ำตาไหลอาบสองแก้ม

 

 

"ลูกก็ต้องเข้มแข็งนะลูก แม่จะไม่ท้อไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราต้องผ่านมันไปให้ได้" แต่มีเรื่องหนึ่งที่ผมจะให้มันผ่านไปไม่ได้ ใครคิดจะทำร้ายผม ผมไม่ปล่อยมันไว้แน่!

 

 

 

@บ้านซีน

 

 

ผมนั่งรอไอ้เพื่อนตัวดีมาร่วมชั่วโมงก็ยังไม่เห็นหัว ไอ้เปอร์คงไปเที่ยวตามเคยแต่เลเวลผมห่วงมันมากที่สุด มาสักทีสิคุณเพื่อน

 

 

"เทสๆๆๆ เพื่อนสุดหล่อมาแล้วครับ"ไอ้เปอร์หิ้วเหล้าเดินเข้ามา แม่งต้องแอบขโมยกุญแจผมไปปั๊มมาแน่เลย หลังบ้านมีประตูลับอยู่ครับต้นไม่ขึ้นรกไปหมดดูไม่ออกหรอกว่าเป็นประตู มีแค่ผมที่มีกุญแจ

 

 

"เข้ามาได้ไงครับเพื่อน สารภาพมาซะดีๆ"มันยิ้มแปล้ชูกุญแจที่เอาไปปั๊มให้ดู

 

 

"ทำได้ดี เอาของกูไปปั๊มไม่บอกเลยนะสัส"ขอดีๆก็ให้ ไอ้นี่มันชอบได้ยากแบบนี้แหละ บอกไม่เร้าใจมัน

 

 

ปิ้นปิ้น

 

 

ในที่สุดก็ครบสักที ผมกดเปิดรั้วบ้านขนาดสูงให้เปิดออก รถบีเอ็มของเลเวลเข้าจอดเหมือนจะนัดแนะกันมา เลเวลหิ้วกับแกล้มเดินควงกุญแจรถมา

 

 

"เจ๋ง กูว่าแล้วมึงต้องหิ้วกับมา"เราพากันเดินเข้าห้องนั่งเล่น

 

 

"แปลก วันนี้พี่จินไม่มาค้างกับมึงเหรอวะ"ไอ้เปอร์ถาม

 

 

"กูบอกจะคุยธุระกับเพื่อนแบบส่วนตัว มันเลยยอมให้วันนึง"กว่าจะยอมเล่นน้ำเกือบหมดตัว

 

 

"แล้วพี่คิสปล่อยมึงมาได้ไงวะ"มันยิ้มตอบ"กูวางยานอนหลับ มีเวลาคุยอีกนานอะ" เลวมากเพื่อน พี่คิสโคตรรักมันเลยแต่เสือกชอบดื้อใส่ ผมด่ามันทุกวัน

 

 

"เข้าเรื่องเลยแล้วกัน"เลเวลเริ่มจริงจัง"วันที่ไปผับกูเจอ.........................บลาๆๆ" ผมนั่งฟังมันเล่าแล้วเจ็บแทน หลังจากวันนั้นมันก็ส่งคนให้ไปสืบไอ้บ้ากามที่วางยาปรากฎว่ามันเป็นเพื่อนซี้พี่โซตัส ผมนึกอยากกระทืบพี่โซให้ตาย เลวระยำมาก

 

 

"โคตรเชี้ยเลยอะ เป็นกูนะจะเข้าไปต่อยทั้งหญิงทั้งชายให้จมเลือดเลย"เปเปอร์ทำหน้าเจ็บใจที่โง่เชื่อว่าพี่โซเป็นคนดี

 

 

"ในเมื่อมันอยากรักกูนัก กูจะทำให้มันรักจนตายเลย"พี่โซมันเคยบอกว่ารักเลเวลมาก เวลเป็นผู้ชายคนแรกของมัน แต่ผิดถนัด พี่โซมันฟันผู้ชายมานับไม่ถ้วน

 

 

"มึงจะทำไงต่อ" ผมถามสิ่งที่อยากรู้ "มันก็ต้องเป็นผัวกูตลอดไปไง ในเมื่อมันเสนอตัวเข้ามายุ่งกับกูเอง กูก็จะสนองให้ หึ เพื่อนมันบอกว่าหลังจากมันกินกูจนพอใจ มันจะส่งกูให้เพื่อนมันกินต่อตามสัญญา"

 

 

"กูงงว่ะ สรุปง่ายๆสั้นๆ"เปอร์งง

 

 

"วันนั้นกูไปผับกับซีนแล้วโดนเพื่อนมันวางยาปลุกเซ็กส์ มันเขาไปช่วยกูแล้วพาไปที่ห้อง มีอะไรกันเสร็จมันก็ขอกูเป็นแฟน แต่มึงรู้มั้ยเพื่อนมันบอกว่าทุกอย่างโซตัสเป็นคนคิด ตอนแรกเพื่อนมันจะแดกกูแต่โซมันขอแดกก่อน บอกอยากสั่งสอนคนหยิ่งมันเลยให้เพื่อนเอายาให้กูกินแล้วมันจะมาช่วย เลวมาก! ฮึ่ม"เลเวลตาลุกโกรธแค้น

 

 

"ใจเย็นเดี๋ยวปวดหัว"ผมลูบไหล่มันจนผ่อนคลาย มันโกรธแล้วน่ากลัวครับต้องรีบห้าม

 

 

"แล้วคอมึงได้มาไง วันไปผับไม่มีนี่หว่า" ผมถาม

 

 

"เมื่อวานมันเมามาหากูที่คอนโด กูกำลังงัวเงียเลยแม่งเข้ามาบีบคอกูบอกกูคิดจะทำอะไรมัน กูว่ามันคงระแวงจนคิดมากว่ะ แต่เจอกูฟาดสลบโทรสั่งพี่กราฟลากมันกลับ"

 

 

"มึงแม่งคุยแต่เรื่องเครียดว่ะ พอๆเปิดเพลงเต้นกันดีกว่า"

 

 

"เออ กูว่าปล่อยเรื่องนี้ไว้หลังสอบเหอะ กูก็จะเล่าหลังสอบเหมือนกัน" ผมว่าบางทีพี่จินมันอาจไม่ได้มีอะไร ผมไม่อยากให้ความระแวงเป็นต้นต่อของการเลิกลา รอ...รอให้ทุกอย่างชัดเจนกว่านี้ก่อน ส่วนคืนวันนั้นผมจะยอมปล่อยให้สักครั้ง แต่แค่ครั้งเดียวเท่านั่น

 

 

ซีนครับ...

 

 

ผมสะลึมสะลือตื่นมาเช้าของอีกวัน วันนี้ไม่มีสอบเมื่อคืนเลยจัดหนักเมายกก๊วน อ้วกกก กดชักโครกทิ้งสิ่งไม่พึงประสงค์ลงไป รู้สึกเหมือนใครมาเรียกนะ

 

 

"ตื่นแล้วเหรอครับ เมื่อคืนดื่มหนักใช่มั้ยบ้านช่องเละเทะไปหมด"จินยืนบ่นมือก็เก็บกวาดบ้านให้เรียบร้อย ผมอมยิ้มยืนมอง

 

 

"บางทีผมอาจจะคิดมากไป"ซีนพูดกับตัวเองสายตามองคนรัก

 

"ยังจะยืนอยู่อีก ไปอาบน้ำได้แล้วครับ" พี่จินวางไม้กวาดดันตัวผมขึ้นไปอาบน้ำ ผมอิดออดขืนตัวไม่ยอมไป

 

 

"ง่วงอ่า ขอนอนต่ออีกหน่อยนะ"

 

 

"ไม่ได้ครับ นี่มันสายมากแล้วนะ"ชี้ให้ดูเวลา"เดี๋ยววันนี้พาไปเที่ยวคลายเครียด ไปอาบน้ำนะ"ผมยิ้มดีใจกระโดดกอดคอมัน หอมแก้มทั้งสองให้ชื่นใจก่อนวิ่งขึ้นข้างบนพี่ทำทุกอย่างเพื่อเรานะคนดี พี่ไม่มีทางเลือก ฮึก จินยกมือปาดน้ำตาลูกผู้ชายที่ไหลออกมาเล็กน้อย ไม่ว่าจะแลกด้วยอะไรผมจะไม่ยอมเลิกรักซีนเด็ดขาด

 

 

 TBC.

 

วันนี้ม่อนมาลงให้ถึงตอน 16 ก่อนเน้อ เค้าจิไปเที่ยวสองสามวัน แต่ไม่รู้ตอนไหนนะ

มาบอกไว้ก่อน 555 ขอบคุณที่เขามาอ่านคร้า ^^