รักร้ายๆ ... ฉบับแซ่บเว่อร์!!! [Yaoi]

Chapter 10

       

 

 

ปิ้นปิ้น

 

 

ใครมันกล้ามาขัดจังหวะสารภาพรักของกรูครับ ผมโผล่หน้าออกไปมองผ่านหน้าต่างเห็นรถพอร์ชสีแดงแรงฤทธิ์บีบแตรลั่นรอคนเปิดรั้ว สัสเปอร์แม่ง!

 

 

"มีเชี้ยไรครับเพื่อนเกรียน" ผมนั่งกอดอกถามมันเมื่อเข้ามาในบ้าน

 

"สวัสดีครับพี่จิน ก็คืนนี้ที่กูนัดมึงไปผับอะไม่ต้องไปแล้ว กูใจร้อนมาหามึงที่บ้านเลยดีกว่า" นี่คือเหตุผลช้ะ ผมหันไปมองพี่จินกดดันทางสายตาให้ออกไปก่อน

 

 

"ก็ได้ เรื่องของสาวๆพี่ออกไปก็ได้" จินยกมือยอมแพ้ "รอบนห้องนะ" เลว >///<

 

"สาวบ้านพ่องมึงครับ แล้วไม่ต้องเสือกรื้อห้องกูนะพี่จิน" ผมตะโกนไล่หลัง

 

"เกิดอะไรขึ้นวะ ฮันแน่ กูพลาดอะไรไปรึป่าว"มันแซวชี้นิ้วมาทางผม

 

"พลาดอะไรไม่มี้ มึงอย่ามาเนียนล้อกูครับเอาเรื่องของมึงให้รอดก่อน"

 

"เอ่อ ปิดให้ได้ตลอดแล้วกัน"เปอร์มันขำก่อนเปลี่ยนเป็นจริงจัง"คืองี้นะ............แล้วกูก็...........บลาๆๆๆ"ผมฟังเล่าจนจบขมวดคิ้วขุ่นคิด

 

"กูก็ไม่รู้ว่ะ มึงไม่ถามเลเวลเล่า! สัส ลืมเพื่อนเวลไปได้ไง มันผ่านจุดนั้นมาแล้วน่าจะรู้ดีกว่ากูนะ"ผมแนะแนวทางให้มัน

 

"เออว่ะ กูลืมเพื่อนเวลได้ไงวะ เออๆขอบใจมากเดี๋ยวกูแวะไปหามันดีกว่า"มันลุกขึ้นยืน

 

"ได้เรื่องไงโทรมาบอกกูด้วยนะ"ผมบอกมัน เปอร์หันหลังเตรียมตัวกลับแต่ชะงักหันกลับมาแล้วยิ้ม

 

"ส่วนเรื่องของมึงเดี๋ยวมีเคลียร์ครับเพื่อน บาย" ยังไม่วายหันมาแซวรีบวิ่งออกไป ผมขึ้นมาหาไอ้พี่จินบนห้องเห็นมันนอนหลับอุตุนิยมนอนกอดคิตตี้ลูกรักผมอยู่

 

คิตตี้เป็นชื่อตุ๊กตาหมีสีน้ำตาลตัวใหญ่ครับ พี่แซนเป็นตั้งให้เพราะเป็นเจ้าของของขวัญชิ้นนี้

 

ตุ้บ

 

ผมกระโดดทับไอ้พี่จินทั้งตัวเพราะหมันไส้มันตัวใหญ่กว่า มันมีกล้ามหน้าท้องเป็นมัดเลย ผมเปิดท้องตัวเองดูไม่มีอะไรเลยนอกจากท้องแบนๆกับเอวขอดแบบผู้หญิง

 

"อืออ หนักว่ะซีน ไม่ทราบว่าแดกอะไรมาครับกูจุก"ผมหน้างอลงมายืนข้างเตียง มันว่าผมอ้วนอ่า งื้อออ ToT ผมอ้วนเหรอ ไม่เอาไม่อ้วนนะ

 

ตุ้บตั้บ ตุ้บตั้บ

 

ผมคว้าหมอนข้างอุลตร้าแมนพอดีมือจับฟาดมันไม่ยั้ง กล้าว่ากูอ้วนเหรอ ตุ้บๆๆๆ โมโหหห วันหนึ่งผมแทบไม่แตะอะไรนอกจากของหวาน อ่ะ กูพลาดแล้ว!

 

"พอแล้วครับ ไหนลองมานั่งนี่สิจะชั่งดูว่าอ้วนจริงมั้ย"จินยิ้มนั่งห้อยขาปลายเตียง ตบที่ตักให้ซีนไปลองนั่งดูแน่นอนว่าผมเดินเชิดหน้าไปนั่งตุบไม่คิดอะไรเลย แต่หารู้ไม่ว่า...

 

ฟอดฟอด จุ๊บๆๆๆๆ

 

ทันทีที่ก้นแตะตักมันไอ้พี่จินมันจับหน้าผมหันไปหอมไปจูบรัวไม่ทันตั้งตัว ผมขยับจะลุกขายาวของมันเกี่ยวมารัดขาสั้นๆของผมไว้ มือก็สอดมากอดผมไว้แน่นจมูกซุกไซ้ซอกคอสะยิวกิ้ว

 

"งื้ออ มึงเป็นบ้าอะไรครับมาไซ้กูไม่หยุด ที่บ้านขาดความอบอุ่นเหรอหนู" ผมดันหน้ามันออกจากคอ

 

"ป๋าขาาา หนูเหงาหนูเปลี่ยวเหลือเกิน ป๋าช่วยหนูหน่อยสิคะ"  จินดัดเสียงเล่นด้วย

 

"หราาา ทั้งเหงาทั้งเปลี่ยวแล้วหนูจะให้ป๋าช๋วยอะไรล่ะจ๊ะ"ผมยื่นหน้าไปถามมัน

 

"ช่วย...หนูทีแล้วหนูจะจัดให้อย่างแรง อ้ากก!! "จินร้องลั่นโดนคนตัวเล็กหยิกหูเข้าให้ จัดให้อย่างแรงงง ผมเพิ่มแรงบิดเข้าไปอีกมันร้องจ้ากหน้าดำหน้าแดง

 

"พี่จินทะลึ่งไปแล้วนะ จะพูดแบบนี้อีกมั้ย ตอบ!"

 

"แบบไหนล่ะครับ โอ้ยยย พอแล้วๆไม่พูดแล้วจ้าา" จินเลิกเล่นยกมือลูบหูที่แดง ลืมไปว่ามือเล็กแต่หนัก ไม่น่าเล่นเลยตรู หูจ๋าเจ็บมั้ย กระซิกๆ

 

"โห ไปโดนอะไรมาครับหูแด้งแดง คิกคิก" ผมหัวเราคิกคักยกมือป้องปาก จินปากแบะหน้ายู่ยกมือกุมหูที่โดนบิดจนแดง ลุกขึ้นเดินไปส่องกระจกเบิกตากว้างหันควับมาค้อนซีน

 

"ซีนใจร้าย พี่จะไม่เล่นด้วยแล้ว โป้ง!" จินยกนิ้วโป้งเหมือนเด็ก

 

"อย่ามาปัญญาอ่อนว่ะพี่ ไหนมาดูดิแดงขนาดนี้แสบมั้ย"ผมกวักเรียกมานั่งใกล้ๆ จินเดินเข้ามานั่งตามคำสั่งหันหน้าเข้าหาซีนหน้ายังงอนอยู่ ผมยิ้มๆเอียงคอมองหูแดง สงสัยจะเล่นแรงไปแดงแจ๋เลย ตายๆๆพ่อแม่เขาจะมาฆ่ากูมั้ยเนี่ย

 

"อยู่นี่ก่อนนะเดี๋ยวเดินไปเอากล่องพยาบาลก่อน"ผมสั่งก่อนเดินออกไปและกลับเข้ามา ในมือมีกล่องพยาบาลมาด้วย

 

"ทำไมวันนี้ถึงได้มีแต่รอยฟกช้ำห้ะ นั่งหันข้างดิจะทายาให้"จินส่ายหน้าไม่ยอม

 

"ไม่อาววว ยาหม่องมันแสบเคยทาแล้ว"ผมถอนหายใจเหนื่อย แน่ใจว่าอยู่ปีสาม

 

"แสบนิดเดียวทนเอาหน่อย ถ้าไม่ทาพรุ่งนี้จะบวมและแดงกว่านี้นะ"ผมบอกเด็กน้อย จินทำหน้าลังเลพยักหน้ายอมให้ทาแต่โดยดี ดูก็รู้ว่ากำลังอ้อนผมอยู่ ไอ้เด็กควายเอ้ย

 

"มองหน้าทำไม กูหล่ออะดิไม่ต้องชม"ผมแตะยาลงบนหูมันแอบเห็นว่าโดนจ้องอยู่

 

"น่ารักต่างหาก พี่นี่โชคดีเนอะได้เมียน่ารักแถมนิสัยก็ดี" จินยิ้มภูมิใจยกมือมาจับมือบางที่บรรจงป้ายยาให้ ซีนหยุดทามองหน้ากลับ

 

"กล้าพูดว่าเมียนะ นี่ๆเอาให้ตาบอดไปเลย"ผมป้ายยาไปที่หางตาให้รู้สึกแสบ

 

"อืออ แสบตาอะซีน ซีนนนพี่แสบตา"มันหลับตาร้องปัดมือกลางอากาศหาตัวช่วย ผมหรี่ตามองรอดูว่ามันแกล้งอีกรึป่าว ไม่ใจไม่ได้เลยแม่งเจ้าเล่ห์

 

"เอามือออกอย่าขยี้ตา เอ๊ะ บอกอย่าขยี้ไง"ผมส่งเสียงดุจับมือมันลงวางไว้บนตัก

 

หมับ

 

จินยิ้มกริ่มดันร่างบางแนบกับที่นอนตามไปคร่อมไว้กันหนี ซีนมองหน้าแค้นเสียท่ามารยาล้านเล่มเกวียนอีกแล้ว

 

"ไอ้พี่จิน!! หลอกกูอีกแล้วนะ เพี้ยะ! ตบกู...เพี้ยะ!"ผมหยุดพูดเบือนหน้าหนี

 

"ไม่เอาดิ ไหนลองพูดพี่จินคะ น้องซีนรักพี่จินจังเลย"ผมส่ายหน้า ให้ตายผมก็ไม่พูด

 

"ไม่พูดไม่เป็นไร แต่ถ้าได้ยินพูดไม่เพราะอีกนะจะตีปากทุกครั้งที่พูดเลย"จินขู่ ผมแอบยิ้มในใจเห็นมันพูดคะขา แต่ตอนนี้ผมเริ่มอึดอัดเมื่อเจอร่างใหญ่ทับอยู่ทั้งตัว

 

"ซีน...อึ๊บกันม่ะ...อยากว่ะ"มันมองผมหยาดเยิ้ม ผมรู้สึกว่าน้องมันตื่นทิ่มขาผมอยู่

 

"พูดอะไรของพี่วะ หน้าด้านมากกก" >///< มาชวนกันทำจิ้กจิ้กจะให้ผมตอบไงเล่า

 

"ก็พี่อยากพี่ก็บอก ซีนจ๋าาาา" จินทิ้งตัวมาซบอกผม "เดี๋ยวพี่ทำเบาๆสัญญา"

 

ผมไม่ตอบกำลังคิดอยู่ จินไล้เลียอกแบนวนไปมาผ่านเนื้อผ้าแตะปลายลิ้นกับเม็ดบัวตวัดลิ้นรัว ซี้ดดด โคตรเสียวเลย ผมจิกเล็บลงบนผ้าปูที่นอนแอ่นอกรับลิ้นร้อน

 

"มะ...ไม่เล่นแบบนี้...อ้า...พี่จิน..." ผมพูดเสียงแหบพร่า

 

"ไม่ได้เล่นนะเนี่ย พี่'เอา' จริง...ขอพี่อึ้บหน่อยนะ นะๆๆๆ" อย่ามาอ้อนเดี๋ยวยอม

 

 

ฟู่ว์ ผมถอนหายใจโล่งอกดันตัวพี่จินออกเดินไปหยิบโทรศัพท์มารับ จินยืนพึมพำหัวเสียสาปแช่งคนโทรมาขัดจังหวะ

 

"ครับป๊า" ผมดูเบอร์กดรับสาย เห็นเป็นเบอร์ป๊ากดรับทันที

 

(นี่แม่นะซีน พรุ่งนี้ป๊ากับแม่จะแวะไปไทยสักสองสามวันลูกจะเอาอะไรมั้ย)

 

"จริงเหรอแม่! ซีนไม่อยากได้อะไรครับ กลับมาแล้วโทรบอกนะซีนจะไปรับ"

 

(จ้า งั้นแค่นี้ก่อนนะป๊ามีธุระต่อ บาย) ติ้ด

 

ผมกระโดดดีใจ ป๊ากับแม่จะมาแว้ววว ^0^ นานมากที่ผมไม่ได้กอดป๊านอนตักแม่ ดีใจๆๆ

 

"พรุ่งนี้แม่กลับมาแล้วเหรอ งั้นพี่ก็อดนอนกอดซีนน่ะสิ"จินทำเสียงหงอย ผมเดินไปลูบหัวพี่จินที่นั่งห้อยขาอยู่

 

"รู้ตัวมั้ยว่าพี่โคตรขี้อ้อนเลย เคยไปอ้อนใครแบบนี้มั้ย" ผมหรี่ตาถาม เป็นสาวจะตบให้

 

"มีแต่แม่กับพี่เมเท่านั้นแหละ ส่วนพ่อก็ผู้ชายเหมือนกันให้พูดหวานๆเลี่ยนตายดิ"

 

"เย็นแล้วหิวมั้ย อ่อ วันนี้นอนบ้านซีนก็ได้นะ"ผมเชยคางมันขึ้น จินมองตาแป๋ว

 

"ค้างแล้วจะได้อึ้บมั้ยอ่า เพี้ยะ! ไม่เอาแล้วๆพูดเล่นครับ"ผมตบแก้มเข้าให้

 

ผมลงมาทำอาหารให้พี่จินด้านล่าง เสียงออดหน้าบ้านดังขึ้นเรียกความสนใจของทั้งคู่ ใครมาเอาป่านนี้นะ

 

"พี่ออกไปดูดิ้ว่าใครมา"ผมไล่มันไปเปิด จินอิดออดแต่ก็ยอมลุกเดินไปดูว่าใครมา ชายหนุ่มร่างสูงผิวสีแทนกล้ามเป็นมัดสวยขมวดคิ้วงงเมื่อเห็นจิน ถอยหลังกลับไปดูบ้านเลขที่ใหม่ ก็ใช่ แล้วซีนไปไหนไม่มาเปิด

 

"จะยืนมองอีกนานมั้ย"จินทำเสียงเริ่มหงุดหงิด

 

"ซีนอยู่มั้ยครับ พอดีผม'คิดถึง'อยากมาหา" ชายหนุ่มยิ้มมองเข้าไปในบ้าน

 

คิดถึง! จินยืนกัดฟันกรอดตัวสั่นเทาด้วยความโมโห กระชากเสียงตอบ

 

"ไม่อยู่!! แล้วนี่เป็นอะไรกับซีนห้ะ!!" ชายหนุ่มสะดุ้งสุดตัว ทางด้านซีนได้ยินเสียงเอะอะโวยวายก็ดึงผ้ากันเปื้อนออก พี่จินมันเป็นบ้าอะไรอีก เดินออกไปหน้าบ้านก็ถึงกับเบิกตากว้าง

 

เชี้ยแล้ว!

 

"อ้าวซีน แล้วไหนนายบอกไม่อยู่นี่มันโกหกกันนะ" ผมมองหน้าพี่จิน จริงเหรอ

"เอ่อ...พี่หนาวมีอะไรรึป่าวครับ"

 

"พอดีพี่คิดถึงซีนเลยเดินมาหา ส่วนนี่ครับมะม่วงหวานๆแม่พี่ให้เอามาฝาก" หนาวยื่นถุงมะม่วงส่งให้ ผมเอื้อมมือมารับแตะโดนมือพี่หนาวพอดี

 

"อ้ะ ขอโทษครับพี่"ผมรีบขอโทษหันมามองพี่จิน จินส่งสายตามาให้เดินเข้าบ้าน เห้อ งอนกูอีกแล้ว

 

"คนนั้นเป็นใครเหรอซีน"หนาวถาม ผมอึกอักไม่ได้ตอบไปขอตัวเข้าบ้านก่อน จินตีหน้าเคร่งมือกดเปลี่ยนช่องไปเรื่อย ผมไม่สนใจเดินไปยกกับข้าวในครัวออกมา ปากมีก็ไม่ถามมานั่งงอนอยู่ได้ ผมอมยิ้มนิดๆตักข้าวกินคนเดียว

 

"ไม่ชอบ!! ทำไมต้องจับมือมันด้วย!!" จินตะโกนบ่นเสียงดัง สายตายังมองทีวี ผมส่ายหน้านั่งกินเงียบๆต่อไป งี่เง่าเป็นเด็กเอาแต่ใจตัวเอง ชิ

 

"หิวข้าววว ได้ยินมั้ยว่าหิวข้าว" ผมวางช้อนลุกไปหาเด็กเอาแต่ใจ

 

"หิวแล้วทำไมไม่ลุกไปกิน พี่เป็นเอามากนะวันนี้" ผมแตะหน้าผากมัน "ตัวก็ไม่ร้อนทำไมดื้อจังครับ" จินดึงเอวบางเข้ามาใกล้ซุกหน้ากับหน้าท้องแบนราบ พูดเสียงอู้อี้ฟังไม่ได้ศัพท์

 

"รักเค้ามั้ย"ผมยืนนิ่งไม่ตอบ"ฮึก ไม่รักพี่เหรอซีน ฮึก ไม่ชอบให้สนใจคนอื่นเลย" ผมรู้สึกชื้นที่หน้าท้องดันหัวพี่จินออกแต่มันไม่ยอมรัดแน่นยิ่งกว่าเดิม ผมอยากจะบ้าตายอยากบอกนะว่าร้องไห้จริง

 

"พี่จินเป็นอะไรเนี่ย ไหนเงยหน้าขึ้นมาก่อนเร็ว"ผมพยายามจับหน้ามันเงยขึ้น

 

"ไม่อาววว >///< พี่อาย ฮึก ฮึก"จินสะอื้นก้มหน้างุด

 

"ฮ่าๆๆๆ ร้องไห้ทำไมครับ พี่จินเงยหน้ามาก่อนเร็ว"จินค่อยๆเงยหน้าขึ้นยิ้มเขินๆ ใบหน้าหล่อเปื้อนไปด้วยน้ำตาที่ไหลอาบสองแก้ม ตัวโตเท่ายักษ์เสือกขี้แย

 

"ทำไมพี่เป็นคนขี้แยจังวะ อยู่กับคนอื่นเห็นนิ่งหน้างี้ดุตลอดเวลา แล้วดูตอนนี้" จินปากยู่ยกมือบางมากุมแก้มไว้สองข้าง ผมลูบน้ำตาออกเกลี่ยหน้าหล่อแผ่วเบาตาประสานตาเต็มไปด้วยความอบอุ่น สองหน้าเคลื่อนเข้าหากันได้องศาพอดี

 

จุ๊บจ๊วบ

 

ผมเอียงคอให้พี่จินจูบถนัดเปลี่ยนจากยืนเป็นนั่งคร่อมตักแกร่ง สองมือหนาสอดมือเข้าลูบไล้หลังเนียนลื่นมือ เลื้อยลงมาที่สีข้างบีบเค้นเบาๆก่อนสอดเข้าไปใต้กางเกงขาสั้นตัวบางที่ซีนชอบใส่อยู่บ้าน มือใหญ่กุมก้อนเนื้อนิ่มสองข้างบีบมันมือสุดแรง

 

"อืมมม ชอบหื่นว่ะ"ผมครางจับผมทุยจิกเป็นกำมือ

 

"ไม่ไหวแล้วเนี่ย ซีนจ๋าาา....อะ..."ผมรีบยกมือมาปิดปากพี่จินไว้ผลักหน้าออก

 

"นิสัยเสียว่ะ ไม่ให้จูบแล้วเดี๋ยวเลยเถิด"ผมบีบจมูกโด่งหมันไส้ จับมือมันลุกไปกินข้าว

 

หลังจากผมใช้พี่จินล้างจานเสร็จเรียบร้อยจัดแจงที่นอนให้เป็นระเบียบ เดินเข้าห้องน้ำเตรียมน้ำอุ่นให้มันแช่ในอ่าง จินยืนกอดอกพิงประตูมอง

 

"น่ารักว่ะ ย้ายไปอยู่คอนโดพี่มั้ย"จินเดินมากอดด้านหลังเกยคางกับไหล่นวล

 

"แล้วบ้านซีนใครจะอยู่ แล้วเอ่อ...ตกลงเราเป็นอะไรกันอะพี่จิน"ผมถามเพื่อความชัดเจน

 

"แฟนพี่จินสุดหล่อไงครับ แฟนจริงๆไม่ใช่หลอกๆ"จินตอบกระชับอ้อมแขน ผมยิ้มเมื่อได้ยินสถานะตัวเอง ผมมีแฟนแล้วนะครับรักแฟนมาก หวงมากด้วยห้ามยุ่ง!

 

 

 

 

 

TBC.

 

 

 

+++++++++++++++++

 

ม่อนจะมาทะยอยลงเรื่องนี้ให้เรื่อยๆน้า ไม่ให้หายไปนานเกินสามวัน