The Prince ลุ้นรักพิชิตใจเจ้าชายสุดหล่อ

วันนี้ตอนกลางคืนจะมีการจัดงานของโรงเรียน เป็นงานเลี้ยงประจำเดือน-..-หรูหรามากกกกก

แต่ตอนนี้ยังกลางวันก็ต้องเรียนน่ะสิ วันนี้เจ้าชายไปเตรียมงานกับผู้อำนวยการโรงเรียน

"ดูมีความสุขจังน่ะ ยูริจัง^^" ฉันหันไปตามเสียงกอนจะหุบยิ้มลง

"......" ฉันได้แต่ยืนนิ่งๆเพราะรู้สึกตัวเองเหมือนโดนอะไรมาทับรู้สึกหนักๆที่หัวใจชะมัด!

"เห้อออ อยากรู้อะไรมากกว่านี้ไหมล่ะ เรืองเจ้าชายกับเธอน่ะ" เธอยังยิ้มด้วยสีหน้าระรื่น

"เรืองอะไร?" มีเรื่องอะไรที่ฉันไม่รู้งั้นหรอ

"เธอก็แค่เหยื่อในเกมเท่านั้นแหละ:)" ฉันนิ่งอึ้งไม่พูดอะไร ไม่จริงหรอกเกมอะไร?

"เกม เกมอะไร?" ฉันทำตัวไม่ถูก เพราะตอนนี้ฉันได้แต่กระวนกระวาย

"ก็เกม...ถ้าทำให้เหยื่อตกหลุมรักและเชือใจ เจ้าชายก็จะได้ทุกอย่างที่เค้าขอ?" ยูริเผยยิ้มอย่างสะใจ

"จริงงั้นหรอ?..." จัสมินเดินเข้ามาใกล้ๆ

"ฉันคู่มั่นเข้าน้ะ? มีเรื่งอะไรที่ฉันไม่รู้บ้าง ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคงวีนแตกไปแล้ว" ฉันได้แต่ยืนเฉยๆไม่พูด

"ที่ผ่านมาเค้าก็หลอกฉันสิน้ะ" ฉันพยายามกลั้นน้ำตาตัวเองไว้

"เพิ่งรู้หรอ น่าสงสารจริงๆนะ ไม่เชื่อก็ไปถามเค้าสิ" ฉันรีบวิ่งไปที่ห้องเรียนเห็นเค้ากำลังคุยกับเพื่อนอยู่

เจ้าชายเห็นฉันจึงเดินตามออกมา

"นาย.....?"ฉันพยายามบังคับเสียงไม่ให้สั่น

"หื้มม มีอะไร" เค้าทำสีหน้าเรียบเฉย

"ฉันเป็นแค่เหยื่อนในเกมเท่านั้นหรอ!" เค้าชงักเล็กน้อย แถมหันหน้าไปทางอื่นสีหน้าเค้าตอนนี้ไม่ใช่เจ้า

ชายที่ฉันเคยรู้จักสะนิด

"รู้แล้วงั้นหรอ" เค้ายังทำหน้าตาย แถมเสียงเย็นชาทำเอาให้ฉันถึงกับน้ำตาไหลออกมา

"สนุกไหม!! เล่นกับความรู้สึกคนอื่นแบบนี้!!" ฉันตะวาดใส่เค้า เจ้าชายเปลี่ยนสีหน้าทำเหมือนสงสารฉัน

"ขอโทษยูริ...แต่?"

เพี้ยะ~!! ฝ่ามือเรียวยาวของฉันฝาดไปที่ใบหน้าของเค้าอย่างจัง

"ทำไม? อีกเรืองที่นายเป็นคู่มั้นยูริ ฉันอุสาห์ไม่พูดเพือที่จะคบกับนายต่อไป?" เค้าทำสีหน้าตกใจ แล้วดึง

ฉันเค้าไปกอด ไม่เอาอีกแล้วโดนหลอกมามากเกินพอแล้ว ฉันพยายามผลักออก

"ฉัน...ปล่อยเธอไปไม่ได้" เห็นแก่ตัวที่สุด!! ฉันผลักเค้าสุดแรงทำให้เค้าปล่อยฉันออก

"ตลอดมานายไม่เคยจริงใจกับฉันสะนิด พอแล้ว" ฉันพูดพร้อมกับปลอยน้ำตาไหลออกมา ทำไมถึงเจ็บ

มากมายขนาดนี้น่ะ ฉันไม่น่าไปตกหลุมพรางเค้าเลย!

"เลิกกันเถอะ อย่ามายุ่งวุ่นวายกับฉันอีก!" ฉันได้แต่ยืนตะวาดใส่เค้าแต่เค้ายังคงสีหน้าเรียบเฉย

"ไม่รักฉันงั้นหรอ" ฉันถึงกับชงักคำถามของเค้า

"นายต้องการอะไรจากฉันอีกนายก็ได้ใจฉันไปหมดแล้วไง!" เค้าชงัก เหมือนจะเอามือมาลูบหัวอย่างที่

เคยแต่เค้าลดมือลงแล้วยืนมองหน้าฉัน สายตาที่เค้ามองเหมือนไม่อยากให้ฉันไปแต่ก็แค่สายตาที่

หลอกลวง พอกันที ฉันไม่อยากเสียใจไปมากกว่านี้อีกแล้ว

"ถ้าเธอต้องการอย่างงั้นฉันก็จะไป" เค้าเดินเข้าห้องเรียนไปไม่พูดอะไร ฉันเดินมาหลังโรงเรียนแล้วนั่ง

บนชิงช้า ปลอยให้น้ำตาไหลออกมาให้หมด หัวใจเหมือนกันถูกกรีดทำให้ฉันเจ็บไปถึงขั้วหัวใจ!

"ยูริ" ฉันหันไปก่อนจะรีบโผล่กอดเค้าไม่ลังเล เค้าคือคนเดียวที่ฉันไว้ใจที่สุด

"ฮื้อๆๆ จิโร่ ทำไมถึงเจ็บแบบนี้!" จิโร่กระชับกอดแน่นขึ้นพร้อมกับลูบหัวอย่างอ่อนโยน

"ดีแล้วที่เลิกกัน รู้เรืองหมดแล้วสิน้ะ" ฉันได้แต่ร้องไห้ไม่พูดอะไร กอดของจิโร่ทั้งอบอุ่นและอ่อนโยน

ทุกครั้งที่ฉันร้องไห้ก็มักมีจิโร่มาช่วยปลอบเสมอ สมแล้วที่เป็นรักแรกของฉัน

"เราก็กลับมาเป็นคู่หูเหมินเดิมเถอะนะ ยูริ" ฉันพยักหน้า จิโร่ยิ้มบางๆ

"ขอบคุณน้ะจิโร่" ฉันยิ้มบางๆให้เค้า

"ผู้ชายแบบนั้นปลอยไปเถอะ เดี่ยวจิโร่คนนี้จะดูแลยูริเอง^^" ฉันหัวเราะแล้วกระโดกอดคอกับจิโร่

แบบนี้ก็ดีเหมือนกันน่ะ มีจิโร่อยู่แบบนี้ดีจังน่ะ

>>> 19:00 นาฬิกา<<<

   คืนนี้จิโร่บอกว่าฉันต้องสวยที่สุดในงาน จึงไปสรรหาช่างแต่งหน้าทำผมสุดเลิศมาให้ฉันแถมเป็นช่าง

ชือดังอีกต่างหาก>< แถมเสื้อผ้าก็จ้างคลอส์ตูมชื่อดังมาอีก จิโร่ค่อยปลอบไม่ให้ฉันเศร้าถึงแม้จะเจอเจ้า

ชายก็ขอให้เชิดหน้าเดินไปกับจิโร่เพราะจิโร่เองก็เป้นถึงเจ้าชายเหมือนกัน

"ว้าวววว><เหมือนนางฟ้าเลยยูริจังงงงง" ช่างแต่งหน้ายิ้มอย่างพอใจใบหน้าของฉันตอนนี้ถูกแต่งแต้ม

ด้วยเครื่องสำอางแต่งแนวเซ็กซี่ ปากสีแดงทำให้ฉันดูเซ็กซี่ทวีคูณกว่าเดิม สีผมของฉันกลายเป็นสี

ควันบุหรี่ ผมยาวดัดลอนลงมากลางหลัง ตอนนี้เซ็กซี่สุดๆบวกกับชุดเดรสสั้นเปิดไหล่สีแดง ทำให้เผย

เห็นขาอ่อนๆของฉันได้เป็นอย่างดี เอาเป็นว่าเซ็กซี่ขย้ำใจชายไดแน่นอน><

"แต่งหน้าเก่งมากเลยค่ะ ยูริเกือบจำตัวเองไม่ได้><" สวยจริงๆเลยน่าาาาา แถมสีผมจากสีดำก็กลาย

เป็นสีควันบุหรี่ ฉันบุกขึ้นเดินไปหาจิโร่ที่อยู่ห้องข้างๆ

"เสร็จแล้วหรอยูริ" ฉันชงักเล็กน้อยเค้าหบอมากจริงๆ ชายชูบุดสูทสีดำ ผมถูกจัดเชตตั้งอย่างดี สีผม

ก็ถูกเปลี่ยเป็นสีทอง ดูตัดกับผิวขาวๆของเค้าจริงๆ-///- ขอพักเรือวดราม่าสะแปบ

"อื้อ พอดูไดไหม-///-" เค้าเดินมาหาฉันแล้วทากระซิบข้างหูฉัน

"เซ็กซี่เป็นบ้าเลย^^" หน้าฉันถึงกับร้อนผ่าวทันทีเมือเค้ามากระซิบข้างๆหูฉัน

"ตาบ้าจิโร่-///-" ฉันตีแขนเค้าอย่างเขินอาย จิโร่หัวเราะรอยยิ้มของเค้าสดใสตลอดเลยน่ะ

>>prince talk<<

 ผมตกใจมากที่ยูริรู้เรื่องทุกอย่าง....เพราะผมตั้งใจที่ให้เธอรู้อยู่แล้วเลยฝากให้จัสมินไปยูริแทน 

ที่ผมยอมบอกเธอไปเพราะกลัวเธอจะเกียดผมไปมากกว่านี้ ผมตั้งใจให้สถานการณ์เป็นแบบนี้ ผมเอง

ก็ไม่อยากเสียใจเหมือนกัน เพราะผมคิดว่าผมคงรักเธอแต่เพราะผมมีคู่มั่นจึงต้องจำใจต้องตัดยูริไป

ตอนแรกก็เห็นแค่เป็นเกมส์สนุกๆแต่พอมาเจอเธอทุกอย่างก็พลิกล็อคไปหมด ทำให้ผมกระวยกระวาย

ตลอดที่อยู่กับเธอ เป็นครั้งแรกที่ถูกผู้หญิงบอกเลิกก่อน ไม่รู้สิ ผมก็แค่หวั่นไหมไปก็ได้

"เห้ยย>< นั่น คุณยูริกับคุณจิโร่นี้ สวยหล่อสมกันสุดๆ" ผมหันไปตามเสียง

"อร้ายย ยูริเซ้กซี่มากๆขาอ่อนสวยจริงๆ" ผมหันไปทางที่ผู้คนกำลังยืนมุงดู ผมเดินไปทำให้ผมสะดุด

กับผู้หญิงตรงหน้า บุคลิคที่เปลี่ยน ดูร้อนแรงและเซ็กซี่จนทำให้ผมแทบไม่สติเลย! สายตาที่เย็นชา

ที่เธอมองมาทางผม ผมได้แต่ยืนนิ่งทำเหมือนไม่มีอะไร

"จิโร่หล่อยังกับเทพบุรรอ่ะแกร์><" ผู้คนซุบซิบเรื่องของยูริกับจิโร่ ใช่! สมกันมาก ก็รักแรกของเธอนี้

แถมสีผมควันบุหรี่ของเธอทำให้ผมอยากไปลูบหัวเธอยังที่เคยทำ...แต่ก็ได้แค่คิด

"ไง ^^ สีหน้าไม่ค่อยดีเลยน่ะ" จิโร่เดินควงแนนมากับยูริด้วยท่าทางที่สง่าทั้งคู่ ผมได้แต่มองเธอส่วนยูริ

เองก็ได้แต่มองผมด้วยสีหน้าเรียบเฉยเหมือนกัน

"หึ! งั้นหรอสีหน้าฉันมันออกขนาดนั้นหรอ" จิโร่ตบไหล่ผมเบาๆ อยากจะซัดไปที่หน้ามันซะมัด!!

"ผู้หญิงของฉันสวยดีใช่ไหมล่ะ?" จิโร่แสะยิ้มอย่างผู้ชนะ

"สวย แต่ก็แค่เปลือกนอนเท่านั้นแหละ" ยูริทำหน้าผิดหวังเล็กน้อยยิ่งทำให้ผมรู้สึกผิดเข้าไปอีก ปากไม่

ตรงกับใจจริงๆเลยเรา! จริงๆเธอสวยจนผมอยากเป็นเจ้าของแค่คนเดียวแต่ทำไงได้ผมไม่ได้เป็นอะไร

กับเธอแล้ว ผมเองก็มีจัสมินอยู่ข้างๆแน่นอนผมไม่มีทางหลงรักเหยื่อตัวเองได้หรอก

"ก็ดี อย่ามายุ่งกับของๆฉันแล้วกัน" จิโร่เดินออกไปยูริหันมามองผมก่อนจะหันหน้าไป

"เจ็บดีแหะ" ผมบ่นพรึมพรำกับตัวเอง 

                                       ผมไม่มีทางหลงรักเหยื่อตัวเองได้หรอก!!!