Mischievous Love ปิ๊งรัก...นายจอมกวน

          1 ปีต่อมา...

     ผู้คนมากหน้าหลายตาในชุดสูทดูหรูหรา เดินกันไปมาภายในงานแต่งงานของฉันและโคทาโร่ -//- เป็นวันที่ฉันรอมาทั้งชีวิตเลยล่ะ แหะๆ 

     ฉันผลักประตูบานใหญ่ออก แล้วเดินเข้ามาในห้องที่ใช้จัดงาน แล้วกวาดตามองไปรอบๆ แต่ก็สะดุดตากับโคทาโร่และบาทหลวงที่ยืนอยู่ตรงหน้าโคทาโร่

"ว้าว!นี่เนโกะจริงๆเหรอเนี่ย *0* สวยมาก!" 

"สำรวมหน่อย!" บาทหลวงตำหนิโคทาโร่ที่พูดจาเสียมารยาท  

ฉันเดินมาสุดทางเดิน จนมาอยู่ต่อหน้าบาทหลวง พิธีแต่งงานจึงเริ่มขึ้น ฉันคิดในใจ ว่า ‘วันนี้เป็นวันที่ฉันมีความสุขที่สุดเลยล่ะ..^^’

        4 ชม. ต่อมา หลังจากงานแต่งงานจบลงฉันกับโคทาโร่ก็โดนพามาเข้าห้องหอ รอรัก(?) ที่คอนโดของโคทาโร่

เรานั่งเงียบไม่พูดอะไรกันมาพักใหญ่ จนฉันเป็นฝ่ายเปิดปากพูดก่อน 

“ถ้านายยังไม่อาบน้า งั้นฉันอาบก่อนนะ”

“ไม่กลัวโดนฉันแอบดูเหรอ^0^”

“งั้นนายอาบก่อนไปปเลย ชิ-)3(-”

“ล้อเล่นๆ^^ งั้นฉันไปอาบก่อนนะ”

“ไปเลยๆ”

          หลังจากโคทาโร่เดินเข้าห้องอาบน้ำไป ฉันจึงโน้มตัวลงนอนบนเตียงและเผลอหลับไป...

“นี่ๆตื่นๆจะหลับไปถึงไหนกัน!” โคทาโร่ที่อาบน้ำเสร็จ เดินมาตะโกนใส่หูฉันที่กำลังนอนฝันหวาน ทำให้สะดุ้งตื่นขึ้นมา   

“งื้อ~”

“นี่แน่ะ!~ยัยขี้เซา”

จุ๊บ!

อ๊ะ…เขาจับฉันจูบทั้งๆที่ฉันเพิ่งลืมตาตื่น และเขาก็ยังไม่ได้ใส่เสิอผ้า..ยังคงอยู่ในผ้าขนหนูผืนเดียว

“อะ...อื้อ..” ฉันเผลอเคลิ้มไปตามริมฝีปากหวานๆของเขาอีกแล้ว~ ทุกรอบเลย ทำไมกันนะ ทำไมเวลาเขาจูบฉัน ฉันต้องเคลิ้มตามไปด้วย ทำไมกันล่ะ?.

“ตาสว่างหรือยังครับคุณภรรยา^^”

“เอ่อ..”

“ตอบแบบนี้แสดงว่ายัง งั้นต้องอีกสักที!”

“ตาสว่างแล้ว~!!><” ฉันขัดเขา ก่อนที่เขาจะเข้ามา จากนั้นก็มองเขาแล้วเอ่ยขึ้น “นายจะไม่เปลี่ยนชุดเหรอ >~<”

“ไม่อ่ะ นอนแบบนี้แหละ ^0^”  

“ไอ้บ้า!!>//<”  

“บ้าอะไร -0- เราแต่งงานกันแล้วนะ จะอายอะไร”

“แต่ฉันเขินนี่นา ไม่เอาเด็ดขาด ไปใส่เสื้อผ้าซะ!><”

“ครับๆ- -“ เขาทำสีหน้าใส่ฉันแล้วเดินไปหยิบเสื้อผ้าของเขาในตู้เสื้อผ้ามาใส่

“ดีมากจ้ะ^^”

          จากนั้นพวกเราก็นอนจับมือกันจนรุ่งสาง..♥

          อ้ากกกกกกกกกกกกก!! ฉันจะทำยังไงดีให้ไอ้หมอนี่ตื่นขึ้นมาลืมตาดูโลก ฉันขี้เกียจปลุกนายแล้วนะ~~!!

 “โคทาโร่!ตื่นได้แล้ว เมื่อไหร่จะลุกเสียที” ฉันขึ้นไปนั่งบนตัวของโคทาโร่เพราะดึงหูก็แล้ว ทุบหน้าอกก็แล้ว หมอนี่ก็ไม่ยอมตื่นสักที

“งือ..”

“ตื่นได้ซักทีนะ-0-”

“กำลังอ่อยฉันอยู่เหรอ ^^”

“จะบ้าเหรอ! 0//0”  เขาเอื้อมมือมาโอบฉันไว้ขณะที่ฉันกำลังจะลงจากตัวเขา >w< แอร้ยย! อีตาบ้า~

“ไม่บ้าหรอกน่า เราแต่งงานกันแล้วเธอจะอ่อยฉันก็ไม่แปลก หุหุ”

“ใครอ่อยนายกันยะ >//<”

“ก็เธอไง นั่งอยู่บนตัวฉันเนี่ย” เขากอดฉันไว้แน่นไม่มีทีท่าว่าจะปล่อยเลย  หน้าฉันจะกลายเป็นมะเขือเทศอยู่แล้วเนี้ยย >//<

“พอได้แล้ว (..)” ฉันเบ้ปาก พลางมองไปทางประตูห้อง

“ก็ได้ๆ -3-“

“ดีมากจ้ะ^^”

                    1 เดือนต่อมา

วันนี้เป็นวันฮันนีมูนของฉันกับโคทาโร่ ซึ่งเป็นอีกวันที่ฉันรอคอยมาตั้งแต่แต่งงานแล้วล่ะ โคทาโร่พาฉันมาฮันนีมูนที่ดิสนี่ย์แลนด์ เขาพาฉันมาย้อนเวลาสู่วัยเด็กแหละ ฮ่าๆๆ

“สวยดีเนอะ ว่ามั๊ยเนโกะ”

“นั่นสิ สวยมากๆ เลย”

“เราไปนั่งที่ก้าอี้ตรงนั้นกันเถอะ” โคทาโร่พูด พลางจูงมือฉันด้วยมืออันแสนอบอุ่นและอ่อนโยนของเขา

“อือ -//-“

“กินไอศกรีมไหม?”

“เอาสิ”

“เธอชอบกินรสอะไรล่ะ?”

“รสโคทาโร่ -//-“ ฉันพูดเบาๆ เพราะเป็นประโยคน่าอาย

“ห้ะ? อะไรนะ?” เขาเอียงคอมองฉันพร้อมกับเกาหัวของเขา

“ระ! รสสตรอว์เบอร์รีค่ะ ><”

“โอเคครับ รอสักครู่นะ เดี๋ยวไปซื้อมาให้”

          ฉันมองไปทางตัวตลกที่กำลังยืนแจกลูกโป่งหลากสีให้กับเด็กๆ ที่กำลังวิ่งเล่นกันอยู่อย่างสนุกสนาน ทำให้ฉันเผลอยิ้มออกมาแล้วนั่งนึกถึงเรื่องเก่าๆ ตั้งแต่เพิ่งรู้จักกับโคทาโร่ ตอนนั้นฉันเกลียดหมอนี่มากๆ เลยล่ะ แต่พอรู้จักกันไปนานๆ เข้า ฉันกลับหลงรักเขาซะงั้น ก็เขาหล่อขนาดนี้จะไม่ให้รักได้อย่างไรล่ะ >w< ยิ่งนึกถึงซิกแพ็คของเขายิ่งหน้าแดงใหญ่เลยแฮะเรา คนอะไรจะเหมือนตานี่ได้ ทั้งหล่อ มีซิกแพ็ค รวย แต่กวน teen เป็นที่หนึ่ง แถมยังหื่นมากอีกด้วย >0< แต่ละเรื่องที่นายทำไว้ทำให้ฉันหน้าแดงหมดแล้วนะ!!~

“เนโกะ” อ่ะ -3- กำลังนึกถึงก็มาเลยแฮะหมอนี่ ตายยากนะเนี่ย

“ขอบใจนะ^^”

“ไม่เป็นไรหรอก เราเป็นสามี ภรรยากันนี่นา”  -0- พูดแบบนี้อีกแล้ว อีหมอนี่ทำไมชอบทำให้ฉันหน้าแดงกันฟระ

“-//-“

“เป็นอะไรเนโกะ หน้าแดงหมดแล้วนะ”

“งื้ออ” เขามองหน้าฉันพร้อมกับดึงแก้มของฉันไปมาอย่างทะนุถนอม

“^^ รักนะเนโกะ”

“ค่ะๆ -//-“

“ต่อไปนี้ฉันจะดูแลเธอเอง สัญญาเลย” เขายื่นนิ้วก้อยมาที่ฉันเพื่อที่จะเป็นคำสัญญาของสองเรา แล้วมีเหรอที่ฉันจะไม่ยื่นไปเกี่ยวก้อยน่ะ

“ค่ะ-//-”

“ครับ^^”

ขอบคุณนะคะสวรรค์ ที่ทำให้เราสองคนมาเจอกัน ขอบคุณจริงๆ ค่ะ ฉันมีความสุขสุดๆ เลยล่ะค่ะ

END