Please,love me อลเวงรักยัยตัวป่วนกับนายสุดแสบ

10.0

เขียนโดย nunam

วันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 14.58 น.

  4 ตอน
  7 วิจารณ์
  6,998 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 16.33 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) เปิดตัว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"นี้คือ มาร์โค ญาติของกระผมขอรับ!"โคมาบอกกับราชาที่นั่งอยู่บนบัลลังค์และกำลังจ้องมาโรล(มาร์โค)ตาไม่กระพริบ

"อา..ฮ่ะ ขอบใจที่อุตสาหาคนมาดูแลเจ้าชายบ้า(ซึ่งเป็นลูกชายของแกนั้นแหละราชาเอ่ย..)"ราชาบอก

"ขอรับ! มาร์โคดูแลเจ้าชายดีๆล่ะะะ!"โคมาบอกแล้วจิกแขนฉันเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไปจากห้องโถงเพื่อไปคุยเรื่องค่าตอบแทนกับราชินีที่นั่งรอจะคุยที่สวนหลังวัง

 ส่วนฉันก็โดนสอบถามเรื่องต่างๆนานาอาทิ ชื่ออะไร เกิดวันไหน อายุเท่าไหร สูงเท่าไหร น้ำหนักเท่าไหร พ่อชื่อไรแม่ชื่อไร  สัตว์เลี้ยงชื่อไร(เกี่ยวป่ะเนี่ย?) และรับการฝึกฝนนานาอาทิ ฝึกฟันดาบ ฝึกการใช้มีดในการต่อสู้ระยะประชิด  คาราเต้  มวยไทย(มาได้ไง?) เนื่องจากฉันไม่เพียงแต่มาอบรมอีตาเจ้าชายแต่ต้องมาเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัว(ภาษาบ้านก็ทาสส่วนตัวนั้นแหละเนอะ=.,=) อีกทั้งต้องมาฝึกภาษาต่างๆอีกด้วย(เพื่อต้องเดินทางไปไหนมาไหนกับเจ้าชาย) สรุปง่ายๆวันนี้ฉันเหนื่อยโคตรรรรร! พี่ชายบ้าถ้ารอดชีวิต(?)ไปได้พี่โดนท่าหมัดกระเรียนแน่!!!

"เอาล่ะ! ถึงเวลาพบเจ้าชายล่ะ"ราชาบอกแล้วเดินฉันนำไปที่สวนหลังวังซึ่งเจ้าชายไปฝึกฟันดาบกับเหล่านักดาบที่ราชาเตรียมไว้ แหมๆเจ้าชายจะแสบสักเท่าไหรกันเชียวยังไงมาโรลคนนี้ก็เอาอยู่!!

 

"ถึงล่ะ นี้แหละลูกชายของข้า ลีอุส ทายาทคนเดียวของข้า"ราชาบอกแล้วรีบเดินไปหาเจ้าชายตัวดีซึ่งค่อนข้างจะ...

"หล่อ...จัง หน้าตาก็ใช่ได้นี้จะแสบจริงๆหรอ"ฉันพึมพำขณะกำลังตะลึงกับเจ้าชายผู้มีผมสีดำสนิทและแววตาสีแดงที่หมายถึงความกล้าหาญและความแข็งแกร่ง

"พ่อ อีตาหน้าหวานที่หน้าแม่งเหมือนผู้หญิงชิบหายนี้มันจะมาดูแลผมเรอะ"เจ้าชายบอกแล้วมองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า เออ ยอมรับว่ามันแสบจริง(คนบ้าที่ไหนเขาผู้กับพ่อตัวเองงี้ฟระ แล้วเรียกตรูว่าอีตาหน้าหวานเหมือนผู้หญิงเรอะะะ ดูปากมันเด้วตบ!)        

"ขออภัยน่ะขอรับ กระหม่อมชื่อมาร์โคไม่ใช่อีตาหน้าหวานน่ะขอรับกรุณาพูดจาให้สุภาพหน่อยน่ะขอรับ"ฉันพูดแบบ(แกล้ง)มีมารยาท

"เหอะ ทำเป็นพูดดีไป ตัวเล็กแบบนี้เหรอจะมาดูแลฉัน!"เจ้าชาย(สุดบ้า ป่าเถื่อน ปากหน้าตบ และอื่นๆ) บอกแล้วยิ้มมุมปาก

"แน่นอน!" ฉันบอกแล้วจ้องตาเจ้าชาย เพื่อสร้างความน่าแกร่งขามบ้าง

"หึ ปากเก่งใช่ได้"เจ้าชายบอก

"ขอบพระคุณที่ชม!"ฉันประชด

"หึ"เจ้าชายสบถแล้วกอดอกพร้อมจ้องฉันแบบดูถูก

"หึๆๆ"ฉันบอกแล้วพยายามทำหน้าท้าทาย

คิดผิดแท้ๆเลยตาเจ้าชายลีอุสที่มาอวดดีกับมาโรลยัยแสบประจำบ้านอย่างฉัน!!!!!!!!!

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา