เพียง เพราะ รัก

เรือนไทย ในช่วงเวลาโพล้เพล้

ทุกคนต่างเอาสัมภาระขึ้นไปเก็บที่ห้องนอนของตนเอง เว้นแต่เมธิตา ที่ยืนนึกอะไรสนุกๆ จนวันใหม่เรียกให้เอาของขึ้นไปเก็บบนห้องนอน

" วันใหม่ แถวนี้อาจมีสิ่งลี้ลับก็เป็นได้ " เมธิตาพยายามทำเสียงหลอนๆให้เข้ากับบรรยากาศ

" กรี๊ดดดดดดดดดดดดด " วันใหม่ได้ยินเช่นนั้น เธอรีบวิ่งเข้านอนทันที ปล่อยเมธิตาต้องแบกสัมภาระของวันใหม่อีก แล้วเดินขึ้นเรือนไทยไป  ส่วนชายหนุ่มสองคนที่เก็บสัมภาระเสร็จแล้ว นัดไปเจอที่ศาลาริมน้ำ

ศาลาริมน้ำ

" ไอ้ที แกได้ติดตามข่าวบ้างเปล่าวะ " 

" ไม่ค่อยได้ติดตาม มีเรื่องอะไรอีกฮะ ไอ้ภาคย์ "

" ประเทศของแก ตอนนี้กำลังวุ่นวายไปหมด เห็นมีกบฏกลุ่มหนึ่ง ตั้งตนที่จะโค่นบัลลังก์นี้ให้ได้ "

" แล้วท่านพ่ออยู่ไหน "

" อยู่ใกล้บ้านฉัน แกทำหน้าตาเหมือนไม่ซีเรียสอะไรเลย !  อีกอย่าง... "

" อีกอย่าง ผู้หญิงที่คบมาได้ไม่กี่อาทิตย์ แต่เขาเข้าใจผิดฉัน ว่า ฉันไปปล้ำเขา แกรักผู้หญิงคนนี้ได้ไง  แกจะพูดอย่างนี้ใช่ไหม ไอ้ภาคย์ "

" แกไม่ยอมแพ้ที่จะหาตัวผู้หญิงคนนั้น ถ้าเจอแก จะเอาไงกับเขา "

" เรื่อง ประเทศ สักวัน ฉันจะไปเอาของของฉันคืน ส่วนผู้หญิง ถ้าเจอฉันจะหมั้นหมายกับเขาทันที  แล้วน้องไอ้เมฆ จะทำไง "

" ไปส่งที่ กฤติรักษ์ รีสอร์ท เวลา 09.00 a.m. Ok ตามนั้น "  น่านนทียังไม่ได้เอ่ยปากทักท้วงอะไรทั้งสิ้น ภาคินจึงรับตัดบทสนทนาทันที ' ฉันต้องไปรีสอร์ทยัยมีน เนี่ยนะ ' น่านนทีคิดในใจ ก่อนเดินขึ้นเรือนไทยตรงไปห้องนอนทันที

กฤติรักษ์ รีสอร์ท

ชายหนุ่มทั้งสองเดินไปหน้าเคาน์เตอร์ 

" ไม่ทราบว่า.... "  ภาคินยังเอ่ยไม่ทันจบ เมฆาเดินมาสะกิดทั้งสอง 

" อรุณสวัสดิ์ น้องสาวตัวดีไปก่อเหตุอะไรหรือเปล่า " ชายหนุ่มทั้งสามเดิน พูดคุยกันตามประสาเพื่อนสนิท โดยลืมไปว่า เด็กสาว 2 คนกำลังนั่งรออยู่ม้านั่งหินอ่อนในสวนหย่อมหน้ารีสอร์ท

บ้าน กฤติรักษ์ ห้องนอนของรวิกานต์

" นี่ ! ลูกจัน ฉันไม่อยากแต่งตัวแบบนี้และใส่แว่นด้วย " เธอถูกจรรทิตาจับแต่งชุดที่เคยแต่งเมื่อสมัยที่เรียนม.5 โดยใส่ชุดสีขาว กระโปรงลูกไม่สีขาว แว่นตาสีฟ้าอ่อน จากนั้น จรรทิตาพารวิกานต์เดินลงมาที่ห้องรับแขก

" น้องจักร พี่มีนสวยมั้ย " จรรทิตาถามน้องชายตัวแสบ

" ป้า เจ้มีนสวยกว่าป้าอีก 5555 เจ้มีนสวยกว่าป้าอีก ~" จักรภัทรตอกกลับได้หน้ากวนสุดๆ จรรทิตาทนไม่ไว้ จึงเขวี้ยงหมอนใส่หน้าน้องชายอย่าเต็มแรง ทั้งสองไม่มีท่าทีจะหยุด

" พอได้แล้ว เดี๋ยวฉันไปทำงานสาย "  จนรวิกานต์ตะหวาดขึ้น ก่อนขับรถมุ่งหน้าไปรีสอร์ท