[Love twins] สลับตัว สลับหัวใจของยัยฝาแฝดสองบุคลิก

[Midore Talk]

ฉันนอนกลิ้งอยู่บนเตียงนอน กลิ้งไป กลิ้งมา ทำไงดีพรุ่งนี้ต้องไปเจอคาสึโระ ว่าแต่วันนี้วันอาทิตย์นี่นาเราไปทำงานตอนเย็นไม่ใช่หรอ เล่นกันนาโนะดีกว่า ด้วยความขี้เกียจฉันกลิ้งไปหานาโนะที่กำลังนอนในที่นอนที่มิโดริซื้อมาลายสวยน่ารักแถมตอนนั้นพอจับแล้วมันนิ้ม นิ่ม

“นาโนะ” ฉันเรียกนาโนะที่กำลังนอนตัวคดกับนานะ

“นาโนะ ตอบเมี๊ยวมาสิ” นาโนะก็คงยังเงียบเหมือน

ตุบบบ

“โอ๊ยยย”

“วิธีนี่สินาโนะจะตื่น” ยัยมิโดริกระโดดทับตัวฉันเต็มๆ

“มันเจ็บนะยัยน้องบ้า” ฉันพลักยัยน้องบ้า แล้วตีแขนน้องบ้านั้น

“คาสึโระมาแน่ะ” คา....คาสึโระหรอ กรี๊ดดดด ไม่ได้แล้วมาเห็นฉันในสาพมัดผมหางมัดแล้วม้วนแล้วก็ใส่เสื้อสีขาวกางเกงขาสั้นสีดำ

“ไงมิโดเระ” ยัยน้องบ้าปล่อยมันออกมาทำไม คาสึโระทักฉันที่กำลังนอนแหมะกับนาโนะ

“หวาดดีจ๊ะ คา~สึ~โระ~” เสียงดิฉันเป็นไงบ้างคะ ไม่เหลือที่จะมีความสุขเลย นาโนะจ๋า

ก๊อกๆๆ

“ใครมาอ่ะ เดี๋ยวหนูไปเปิดให้ เผื่อจะเป็นอากิโตะ” น้องฉันลุกขึ้น แล้วกำลังจะก้าวขาออกไปเปิดประตู

“ฮันแน่ หลงรักไอ้อากิโตะแล้วอ่ะดิ ฮ่าๆๆๆ” คาสึโระพูดหยอกล้อมิโดริ

“ไอ้บ้านี่ เดี๋ยวแม่ต่อยให้เดี้ยงเลย” มิโดริพูดแล้วกระทืบเท้าเดินออกไป

แอดดด

“หวัดดีฮะ นี่ใครฮะ” มิโดริเดินไปเปิดประตูแล้วทำท่าทางเหมือนผู้ชาย ฉันมีน้องสาวหรือหรือน้องชายกันเนี่ย ดูคำลงท้าย ควรที่จะเป็น ‘คะ’ ไม่ใช่ ‘ฮะ’ ไม่ใช่หรอ

......เหนื่อยใจแทน........

ผัวะ!!!

“มิโดริ!!!” มิโดริโดนคนที่อยู่หน้าประตูต่อย ใครว่ะมาทำน้องสาวฉัน มันได้แหลกแน่!!

“อ่อ ที่แท้แกมีฝาแฝดหรอ น้องแกทำฉันแสบมาก” ผู้หญิงคนนี้ที่เอาพวกไส้เดือนมาไว้ เธอชื่อว่า ทิวา ยัยน้องบ้าทำฉันซวยเลยToT

“ก็สมควรแล้วนิ” ฉันทำเสียงเย็นชาใส่ เก็บอารมณ์ไว้อย่ามันเหมือนตอนม.ต้น

“งั้นควรโดนอีกคน...” ทิวายกฝามือขึ้น พร้อมที่จะตบฉัน ฉันลืมตาพร้อมที่จะโดนตบเหมือนเดิม

หมับ

......เวรกรรม คราวนี้ไม่แน่มีตบกันชัวร์ มือของฉันไปจับข้อมือของทิวาที่กำลังมาตบฉัน ไม่นะ....มิโดริรู้ความจริงไม่ได้...ทำไงดี เป็นไงเป็นกัน

“แก อยากโดนสองเท่าหรอ” ม่ายยยยย ออกมาตอนนี้ไม่ได้นะ อย่าขอร้อง

“แกต้องกราบเท้าขอโทษน้องสาวฉัน” ฉันทำเสียงเข้ม ถ้าแกคิดจะตบฉันแกได้เจอดีแน่

“ทำไม เก่งนักหรอยัยสำออย”

ผัวะ !!!

....ฉันต่อยยัยทิวาจนล้มลงไป ฉันทำอะไรอีกแล้วไม่นะ......

[Midore Evil Talk]

....ฮ่าๆๆๆๆ ในที่สุดฉันก็ได้ใช้กำลัง ไม่ได้เป็นแบบนี้มานานแล้วตั้งแต่ม.ต้นสินะ งั้นคราวนี้ขอสะใจๆนิดหน่อยล่ะ

“ฮ่าๆๆๆๆๆ เอ้าไอ้คนเมื่อกี้โดนฉันต่อยตายไปแล้วหรอ” ร่างของฉันได้เปลี่ยนไปทีละนิด จากผมสีขาวสวยสง่าก็กลายเป็นผมสีน้ำเงินเข้มเป็นลอน ชุดจากเสื้อสีขาวกางเกงสั้นสีดำเป็นชุดแซกสีขาวเซ็กซี่ ตาก็มีเปลวไฟสีฟ้าออกมาข้างนึง

“แกๆๆ มันปีศาจ” ใช่สิเธอร้ายมาฉันก็ร้ายกับ ฉันมันเป็นปีศาจไง

“แหม จะหนีทำไมล่ะ” ยัยทิวาจากที่ล้มก้ยืนขึ้นแล้วถอยหลัง

“เธอ”

เพียะ

ยัยทิวาตบหน้าฉัน คิดว่าคนอย่างฉันสู้ใครไม่เป็นหรอยะ คิดแบบนั้นน้อยไปถ้าฉันไม่ร้าย ตอนม.ต้นพวกนั้นคงรุมฉันยับแล้วมั้งฮะ

“แกกล้ามากที่มาตบหน้าฉัน”

เพียะ

ฉันตบหน้ายัยทิวาคืน ฉันไม่เคยยอมใครยกเว้นตอนนี้ที่ฉันพยายามควบคุมอารมณ์ไว้ มาทำฉันฉันไม่ตอบโต้แต่มาทำน้องฉัน ฉันไม่ยอม

“ยัยมิโดเระ แกตาย...”

“ฉันไม่อยากตายหรอกนะ ถ้าแกเอาเรื่องที่ฉันมีฝาแฝดไปบอกคนอื่นแกตาย!!!!” ฉันตะโกนจนคนทั้งออกมาดู(ออกมาดูตั้งแต่พวกเธอเริ่มตบกันแล้วจ๊ะ)

“พี่มิโดเระ” มิดดริที่ยืนดูอยู่เฉยกับคาสึโระ ทั้งคู่สีหน้าตกใจมาก

[Midori Talk]

“มิโดเระ เธอ”.....คาสึโระตกใจไม่ต่างจากฉัน พี่มิโดเระดูท่าทางคล้ายกว่าเมื่อก่อนมาก

.....พี่มิโดเระเริ่มกลับมาเป็นคนเดิมจากชุดแซกกลายเป็นชุดธรรมดาเหมือนเดิม แล้วเธอก็สลบภายในอ้อมกอดคาสึโระ

แปล๊บ

ฉันรู้สึกว่า เจ็บตรงที่อกข้างซ้ายใช่สิฉันชอบคาสึโระมานานแล้วนิ แต่พอพี่มิโดเระมาคาสึโระก็ทำดีด้วย ต่างจากฉันคาสึโระเอาแต่เย็นชาใส่ทั้งที่เป็นเพื่อนกันมา ทำไม...ทำไมล่ะ....ฉันไม่เข้าใจ

“ฉันขอไปข้างนอกก่อนนะ ฝากดูแลพี่มิโดเระด้วยนะ” ฉันบอกคาสึโระ แล้วรีบออกมาจากห้อง แล้วก็มีน้ำใสๆออกมา ทำไมคาสึโระไปทำดีกับฉันบ้างล่ะ

ตึกๆๆๆๆๆ

“ฮึก...ฮึก” ฉันวิ่งแบบไม่มีที่หมายจนมาอยู่ที่สวนสาธารณะ ฉันอยากให้นายทำแบบที่นายทำกับพี่มิโดเระบ้าง สวรรค์ทำไมถึงกลั่นแกล้งฉันแบบนี้ล่ะ ทำไม

“มิโดริเป็นอะไร” เสียงปริศนาของใครบางคนมาทักฉันที่กำลังห้องไห้ ฉันเงยหน้าไปหาเสียงปริศนา

“อากิโตะ” ฉันเอ่ยชื่อผู้ชายคนนั้น อากิโตะนายได้ชอบพี่มิโดเระหรือเปล่า

“ร้องไห้ทำไม” คำถามแรกของอากิโตะทำให้ฉันร้องไห้อย่างหนัก

“ฮือ.....ฮึก...ฮือ” ฉันโผกอดอากิโตะ อากิโตะอึ้งไปซักพักนึงแล้วกอดตอบและลูบหัวเพื่อให้ฉันหยุดร้องไห้ คนมันอกหักเต็มๆนี่หวาใครจะหยุดล่ะ แต่ก็รู้สึกอบอุ่นนะ

“มีอะไรบอกฉัน ระบายมาเถอะฉันไม่เอาไปแฉหรอก”

“ฉันอกหักมา” พูดแล้วฉันยิ่งร้องไห้จนเสื้อของอากิโตะซับจนหมด

“จากใครล่ะ เห็นซ่าๆแบบนี้มีคนที่ชอบด้วยหรอ” แล้วฉันก็เล่าทุกอย่างให้อากิโตะฟังจนหมดเปลือก ยิ่งเล่ายิ่งร้องไห้ ฉันมันไม่ดีตรงไหนหรอทำไมถึงคาสึโระไม่รู้สึกอะไรกับฉันเลยล่ะ ฉันมันไม่ได้น่ารักเหมือนพี่นี่นา พี่มิโดเระทั้งน่ารัก สวย ใครๆก็ชอบหมด ฉัน ซ่า ทำตัวไม่เหมือนผู้หญิง ต่างจากพี่มิโดเระอย่งชิ้นเชิง

“ชอบมันมากี่ปีแล้วล่ะ” คำถามแรก ที่ออกจากปากอากิโตะหลังจากที่ฟังฉันเล่าเสร็จ ฉันกับคาสึโระเป็นเพื่อนกันตั้งแต่ป.1 ฉันเริ่มแอบชอบคาสึโระมาตั้งแต่ป.4 ที่ชอบเพราะคาสึโระช่วยฉันจากพวกที่มารังแก แล้วคาสึโระให้พวงกุณแจเป็นเครื่องราง ฉันเก็บพวงกุณแจนั่นไว้อย่างดี นี่มันก็ 8 ปีแล้วสินะที่ฉันแอบชอบคาสึโระ

“8 ปี” ฉันตอบอากิโตะ

“8 ปีเชียวหรอ ฉันว่าตัดใจเถอะนะยังไงคาสึโระไม่หันมาชอบเธอหรอก” อากิโตะโคตรรักนายจริงๆเลยว่ะแทนที่จะปลอบฉันดีๆ ไอ้บ้านี่

“คาสึโระชอบพี่มิโดเระหรอ”

“อืม มันเพิ่งบอกมา” ฉันมันเลว :’( ถึงคาสึโระไม่ชอบฉัน

“แล้วนายล่ะ ชอบพี่มิโดเระไหม” คงจะชอบแน่

“ไม่ ฉันมีคนที่ชอบแล้ว”