zombies ชุลมุนวุ่นรักนายตัวร้าย
เขียนโดย 
ネパール
วันที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 17.21 น.
แก้ไขเมื่อ 18 มีนาคม พ.ศ. 2558 22.49 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) จุดเริ่มต้น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความอ่านบทนำก่อนนะค่ะ เพื่อความเข้าใจเนื้อเรื่อง
__________________________________________________________
ณ โรงเรียนXXX
ตึง ตึ่ง ตึ้ง ~~~ ตึง ตึ่ง ตึ้ง ~~~
"นี่ยูริ ฮันนี่ รีบกลับหอรึเปล่าน่ะ ถ้าไม่ ไปเดินห้างก้านหม้ายย" กลุ่มผู้ชายพูดสายตาเป็นประกาย
"ฉันเเล้วเเต่ยูริน่ะ ฉันไม่ค่อยอะไหรอก เเฮะๆ^^ " ยัยเพื่อนตัวดียิ้มเเหยะๆมาให้ฉัน
เเหม~~~ โยนขี้ให้ฉันเลยนะย่ะ เอาไงดีเนี่ย ไอบ้ากลุ่มนี้ก็มาชวนทุกวันเลยไม่รู้จักเหนื่อยสะบ้าง
" ฉ...ฉันเอออคือออ...."
"ยูริ ฮันนี่ อาจารย์ใหญ่เรียกไปพบน่ะ ที่ห้องประชุมอาจารย์ รีบๆไปนะ เห็นอาจารย์ทำหน้าเร่งด่วน
มากเลย โชคดีนะ บาย" รอดเเล้วฉ้านนนนนน เเต่ว่าเรื่องอะไรนะ ชั่งเเถอะ เเค่รอดก็พอ
ฉันรีบหันไปหายัยฮันนี่ ก่อนจะพูดพร้อมกับยัยนั้น "เอิ่ม ต้องไปก่อนน้าาา อาจารย์เรียกน่ะ" รอด
ไปอีกวันนน
ตึก ๆ ๆ ๆ เอ่ ห้องไหนน่า ฉันก็ไม่เคยมาด้วยสิ ชั้นนี้ก็โคตรเงียบเลย เดินผ่านนึกว่า ร้างสะอีก
เเถมยัยฮันนี่ก็บอกว่า ต้องไปเอาของที่ไหนสักที่เเล้วจะรีบตามมา ฉันเลยต้องมาคนเดียวเลย ชิ
ตึก ๆ ๆ นั้นเสียงใครเดินน่ะ ไม่เอานะ มันคงไม่มีผีจริงๆหรอกมั้ง มันใกล้มาเเล้วอ่ะ ไม่ได้นะๆ
"มาหาข้าสะ!" ฉันพูดเรียกทวนขึ้นมาอย่างเเผ่วเบา เเล้วหันไปข้างหลัง ชี้หน้าคนที่เดินมา เเต่ฉัน
ก็ต้องชะงักเมื่อคนที่เดินมา เป็นผู้ชาย ผมทอง ตาฟ้า ผู้ที่สอบได้ที่ 1 นำฉันไปนิดเดียวเอง
ทำไมฉันต้องมาเจอผู้ชาบอย่างหมอนี้เนี่ย ซวยชะมัด ฉันลดทวนลง เเล้วทำให้มันหายไป
"นี้เธอก็คงโดนเรียกมาสินะ" นายนั้นถามฉันก่อนจะเดินนำหน้าฉันไปห้องๆหนึ่ง ท่าจะรู้ว่าห้อง
ไหนเเฮะ เดินตามไปดีกว่า
"อืม" ฉันตอบเพียงเท่านั้นก่อนจะเดินตามหมอนั้นไป ทิ้งระยะห่างไว่ 10 เมตร น่าจะดีกว่า
"เหอะ ทำไมต้องห่างขนาดนั้น กลัวฉันฆ่าเธอหรอฮะ" เค้าถามฉันด้วยหน้าตากลัวประสาท เเต่
ฉันไม่อยากจะคุยหรือมองหน้าหมอนั้น จึงเลือกที่จะไม่ตอบอะไรเเล้วเงียบ เเละเสียงเเห่งสวรรค์
ก็ เรียกฉันไว้
"ยูริ ฉันมาเเล้ววววว คิดถึงหม้ายยยย" ยัยฮันนี่มาได้จังหวะพอดีเลย พร้อมกับผู้ชายอีก 2 คน
ข้างหลังที่ดูหล่อทั้งคู่ ยัยนี่ท่าจะชอบ -..-
"ไม่ละ เธอมาช้ามากกก" ฉันทำหน้าบูดบึ้ง เเต่ที่จริงดีใจลึกๆ ที่ยัยนี้มาทันเวลา เฮ้อ~~~ ฉันไม่
อยากอยู่กับหมอนี้เลย
"มาครบเเล้วงั้นเข้าเลยนะ"หมอนั้นพูดก่อนจะเปิดประตูเข้าไป
ในห้องมีอาจารย์ใหญ่อยู่ พร้อมหน้าหมออีกหลายๆคน หลังจากนั้นภาพก็ลางไป....
ฉันตื่นขึ้นมาในห้องที่ดูทึบๆไม่ค่อยมีเเสงเเดดส่องเข้ามา ทั้งๆที่ ก็มีหน้าต่างกระจกตั้งอยู่หลัง
อาจารย์ใหญ่ เอ่ ฉันจำได้ว่า ฉันเเละอีก 4 คน ถูกอาจารย์ใหญ่เรียกพบ หลังจากนั้นฉันก็ที่ห้อง
ฉันเจอตานั้น เเละก็ทุกๆคน หลังจากนั้นก็สลบไป มันเกิดอะไรขึ้น เเละดูเหมือนไม่ใช่เเค่ฉันคน
เดียว เเต่อีก 4 คนก็เป็น พวกนั้นค่อยๆตื่นขึ้น พร้อมกับอาการมึนงง เหมือนกับฉัน
"มันเกิดอะไรขึ้นครับอาจารย์ใหญ่" หมอนั้นเป็นคนเเรกที่พูดขึ้น มันเป็นคำถามเดียวกับที่ฉันก็
อยากจะถาม
"พวกเธอคือ ตัวเเทนพิเศษ ฉันได้ฉีดบางอย่างเข้าไปในตัวพวกเธอทุกคน ตอนเเรกเธออาจมึนงง
นิดหน่อย เเต่สักพักก็จะดีขึ้น พวกเธอไม่ต้องกลัวหรอกนะ พวกเธอควรจะดีใจมากกว่า เพราะ
พวกเธอคือคนที่ถูกเลือก ขอให้โชคดี ฉันมีเเค่นี้เเละ กลับได้เเล้ว" ฉันเชื่อว่า ทุกๆคนคงมี
คำถามมากมายรวมถึงฉันด้วย เเต่ก็ไม่ได้ถามอะไรไป ร่างกายมันไม่ทำตามสมองเลย เเต่คงไม่
เป็นอะไรหรอกมั้ง กลับดีกว่า ฉันเพลียเเละเหนื่อยล้า เกินกว่าจะมาถามอะไรเเล้ว
ณ หอหญิง ชาย รวม
มันเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายฉันนะ มันดูไม่เป็นตัวฉันเลย พรุ่งนี้คำถามทุกอย่างฉันต้องได้คำตอบ!
เเต่ตอนนี้นอนดีกว่า ฟี้zzZZ
__________________________________________________________
ลงวันละตอนนะค่ะ หรืออาจจะเลดนิดนึง ก็รอนิดหน่อยนะ ดีไม่ดียังไง วิจารเลยค้าาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
