ความรักที่ไม่อาจจบสิ้น

    "อะ... หึนั่นสินะคนที่ไม่ได้ความอบอุ่นจากพอแม่อย่างฉันจะไปรู้วิธีการหลวกสายตาคนอื่นยังไงแต่ก็เอาเถอะยังไงมันก็เรื่องของนายฉันจะไม่ยุ้งแล้วก็ระวังความลับจะแตกด้วยล่ะ"อายาโนะเดินไปโดนยังไม่มีการสเทือนจิตใจของเธอได้(มั้ง)

    *ก็แหงสิคุณก็ไปทำงานที่ต่างประเทศส่วนคุณก็ต้องไปโน้นมานี้เป็นประจำก็เลยไม่มีเวลาให้เราไม่เลยซักนิดไม่เลยแม้แต่ครั้งเดียว*อายาโนะที่เย็นชากลับนำ้ตาที่ไหลลินลงมานั้นจะสื่อความหมายถึงการที่เธอไม่ได้รับความอบอุ่นจริงๆแล้วทำไมอากิโตะคุงถึงได้.....

    "สวัสวัสดีค่ะ เอ่อคือว่าคุณครูเค้าให้มารวบรวมสมุดการบ้านอะค่ะ"ส่วนอาคาโกะก็ยังพยายามที่จะทำตัวให้เข้ากับผู้หญิงคนอื่นๆให้ได้

     "เอ้านี้ถ้าได้แล้วก็ไปสิยะ  จะมาเยาะเย้ยพวกฉันรึไงไปเลยนะยัยเสแสร้งน่าขยะแขยง"กลุ่มผู้หญิงที่หมั่นไส้อาคาโกะที่สุดก็ได้กล่าวหาอาคาโกะทุกครั้งต่างๆนานา

      "หึสมนำ้หน้าอยากไปหายัยพวกนั้นเองนิหวังว่าความพยายามของเธอจะทำให้ผู้หญิงในโรงเรียนนี้ยิ่งเกลียดเธอนะโฮชิมะ อาคาโกะ"มินาโกะเมื่อเดินเข้าห้องมาก็กระซิบหูอาคาโกะที่กำลังจะเดินออกไป

    "ม-มินาโกะจัง...."อาคาโกะทำสีหน้าเศร้าแล้ววิ่งออกไป....ชนกับใคร!!...ซักคน....

  "อ๊ายยย!!!,โอ๊ยยย!!!"

     "โอ๊ยย!! ขอโทษทีนะพอดีฉันมัวแต่เหม่อน่ะ... อ้าวโฮชิมะเองหรอ"เสียงของอากิโตะที่จริงใจจะขอโทษอาคาโกะ

        "อากิโตะคุง"อาคาโกะที่เห็นใบหน้าของอสกิโตะก็หน้าแดงขึ้นมาทันทีหรืออาคาโกะชอบอากิโตะ

     "มาสิเดี๋ยวฉันช่วยเก็บนะโฮชิมะ"อากิโตะยิ้มอย่างอบอุ่นให้กับอาคาโกะรึว่าอากิโตะชอบอาคาโกะเหมือนกัน

     "เออ..ถ้าไม่รบกวนอยากให้อากิโตะคุงช่วยฉันเอาสมุดไปส่งที่ห้องพักครูได้รึเปล่า"

     "ได้สิ"อากิโตะเนี่ยต่างจากตอนที่อยู่กับอายาโนะลิบลับเลยเนอะ

    "โฮชิมะ อาคาโกะสินะฉันเกลียดเธอมากๆเลยล่ะยัยแมวขโมย"เสียงหญิงสาวที่เป็นปริศนาก็ได้โผล่ขึ้นมา

    *นี่เราไม่ได้มีความสุขแบบนี้นานเท่าไหร่แล้วนะ ทั้งความอบอุ่นนี่ฉันอยากครอบครองมันไว้พอฉนกับอากิโตะคุงเมื้อกี้มันรู้สึกถึงความอบอุ่นจากอากิโตะเลยล่ะอยากจะได้ความอบอุ่นนี้ อยากครอบครองความอบอุ่นนี้ไว้เพียงคนเดียว ความอบอุ่นนี้ต้องเป็นของฉันคนเดียว*อาคาโกะสาวน้อยน่ารักแต่กลับมีความคิดที่ชั่วร้ายซะได้

      "โฮชิมะเป้าหมายของเธอคงจะเป็นอากิโตะสินะแต่มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกฉันจะแย้งเป้าหมายของเธอมา เหมือนกับเธอแย้งคนรักฉันไปยังไงล่ะ เธอหน่ะคงไม่รู้ความหมายคำว่ารักจริงๆหรอก เพราะ..."เสียงของมินาโกะที่เยือกเย็นเหมือนจะทรมานอาคาโกะมากๆเลยด้วย

         *อากิโตะอาจจะเป็นคนที่พิเษศกว่าคนอื่นๆก็ได้เขาอาจจะไม่ทิ้งเราก็ได้ ทั้งที่เราไม่ไม่ชอบผู้ชายคนไหรแท้มันจะทำให้เราะเสียใจได้เพราะ...*อาคาโกะที่ดีใจอยู่นั้นก็ได้ทำหน้าเศร้าอีกแล้ว

       *ใช่ความรักมันไม่มีความหมายสำหรับฉันเลยซักนิดมันไม่มีค่าอะไรเลยหายๆไปซะเถอะสิ่งที่ไร้รูปร่างพันนั้นฉันเกลียดความรักที่สุด เพราะ...*

      *เพราะ... ความรักก็คือความเจ็บที่ฝังลึกลงไปในหัวใจ ลึกลงไป ลึกลงไปจนไม่สามรถรูได้เลยว่ามันจะทำให้เราเจ็บปวดที่สุดในยามที่เรามีความสุขที่สุดเหมือนกัน*