ผมไม่เคะนะ ผมเกลียดสาววาย

วันที่สองของการสัมภาษณ์เเละหาข้อมูลผม ทราบว่า

"สาววายมีจำนวนราวๆ80-85%คนเลยทีเดียว"

ผมนี้อึ้ง ในวันนี้ตอนเช้าผมเจอการิสาหน้าหัองน้ำหญิงเข้าเธอทำหน้ามนมองมากจนผิดสังเกตเมื่อธอเห็นเข้าหลีอนก็เงยหน้ามองผม"จ้องอะไรนครินทร์!" เธอถามก่อนขมวดคิ้วใส่'โหดร้ายพูดดีๆก็ได้เเท้ๆ'ผมมองหล่อนก่อนทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อะไรแล้วเดินกลับมาท่ห้องเเละเเล้วก็มีเสียงนินทาการิสาในห้องผมลองเเอบฟังดูก็ไม่ชัดเทีาไรนักหรอกครับ

"การิสาอีะเธอน่ารำคาญเนอะน่าเบื่อมากกกก็รู้อยู่นะเว้ยว่าเป็นสาววายเหมือนกันอ่ะเเต่ทำไมเวลาฟินเเม่งต้องทุบหัวบนโต๊ะด้วยว่ะเรียกร้องความสนใจชัดๆอ่ะ"นี้มัน..สาววายทะเลาะกันเองเหรอเราก็นึกว่าสาววายสามัคคีกันเสียอีกเฮ้อ!การิสาน่าสงสารจริงๆ

ผมเดินเเยกทางออกจากห้องเพื่อตามหาการิสาเพราะใกล้จะเริ่มคาบโฮมรูมห้องเเล้วมีคนเริ่มทยอยเข้าห้องเเล้วด้วยสิ

ผมวิ่งตามหาหล่อนไปทั่วโรงเรียนจนกระทั้งผมเงาตรงซอกตึกเก่าผมไม่เเน่ใจว่าใช่เธอรึเปล่าเลยเข้าไปใกล้ๆเเล้วพบว่าเป็นการิสาจริงๆ

"นี้การิสาเป็นอะไรเหรอ ใกล้โฮมรูมห้องเเล้วนะ"ผมคิดว่าเธอคงรู้ที่เพื่อนนินทาเธอเเล้วเเน่นอนถึงได้มนมองตั้งเเต่เช้าเลย

"นี้!ฉันผิด..ฮึก..รึเปล่าที่เป็นสาววาย"เธอถามผมทั้งีที่ยังก้มหน้า ตั้งเเต่สมัยเด็กผมไม่เคยเห็น

การิสาร้องไห้มาก่อนเลยด้วยสำ ผมจ้องหน้าเพื่อนสมัยเด็กของผมเเล้วตอบว่า

"เออ....ถ..ถ้าการิสาชอบไม่เห็นต้องกังวลเลยนิ..เออ..คือผมไม่รู้ว่าจะตอบยังนะ..โทษนะ"

"อื้อ..นายเนี่ยพึ่งพาได้เยอะเลยนิน่า เปลี่ยนไปเยอะเลยนะนครินทร์"เธอด้วยน้ำตาก่อนจะปาดน้ำตาข้างเเก้มเเล้วส่งยิ้มมาให้ผมเเบบหวานๆ  ผมคิดว่าผมต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายพูประโยคนั้นนะ ผมยื่นมือให้การิสาหวังจะเข้าคาบเเรกทันเเต่ทว่า

"กริ้งงงงงงง!!!!"

"ว้ากกกกกกกกกกกกกกกก"ผมไม่เคยเข้าห้องเรียนสายมาก่อนเลยด้วยสำนี้มัน..นี้มันนน..นรกชัดๆๆๆ

"มีอะไรเหรอ?"เอิ่ม.. การิสายังมีหน้ามาถามหรอกเหรอเนี่ยคาบเเรกเป็นครูที่โหดที่สุดในอุดมคติผมเลยนะ

**********************************