TalesLand กับการพบกัน
-
เขียนโดย HoneyPiez
วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 14.02 น.
6 ตอน
1 วิจารณ์
9,798 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 10 มีนาคม พ.ศ. 2558 16.35 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) มากิเธอเป็นใครกันแน่ ? '
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ- มากิเธอกลุ้มใจว่าจะขอให้พวกราฟช่วยดีมัย ? ตอนนี้โลกที่เธออยู่กับผีเพื่อนรักของเธอกำลังเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน.. ผีของเธอตอนนี้หายไปไหนที่ไหนก็ไม่รู้ ตั้งแต่เด็กเธออยู่กับผีมาตลอด เพราะเธอมีจิตที่สามารถมองเห็นผีได้ แต่จู่ ๆ เธอก็ต้องมาแยกจากผี เพื่อมาอีกโลกหนึ่ง (ผีแอบตามมากิมาด้วย) แต่ด้วยน่าตา บุคลิกของเธอทำให้คนอื่นกลัวและไม่กล้าเข้าใกล้เธอ..
- มากิเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเธอก็เดินไปที่โรงยิม.. แต่ด้วยที่เธอไม่มีผีค่อยช่วยเธอจึงเดินค่อนข้างลำบาก (โธ่มากิน่าฉงฉาน โทรบอกราฟแปป)
- ระหว่างนั้นลีน่ามองออกมานอกหน้าต่างห้องเรียนและเห็นมากิที่กำลังเดินไปโรงยิม แต่เอ๊ะทำไมมากิเดินแปลก ๆ เธอจึงโทรบอกราฟ
- ราฟรีบวิ่งออกมาหามากิที่ยืนแทบจะไม่ไหว (อ๊ากกกกกกกกกกกก เขิลอยากเป็นมากิ)
- ราฟ : มากิเป็นไรมัย ? ค่อย ๆ ลุกน่ะ
- มากิ : อย่ามาแตะน่ะ (ปัดมือราฟออก)
- ราฟ : แค่นี้ก็เดินจะไม่ไหวอยู่แล้ว ไปห้องพยาบาลเถอะ ให้ครูเค้าดู
- มากิ : ม..ม..ไม่ อย่ามายุ่ง ก.. กับฉัน.. (มากิล้มลง ตุ๊บบบ)
- ราฟ : มากิ !! (อุ้มมากิขึ้นแล้วพาเข้าห้อง ไม่ใช่ละ พาไปห้องพยาบาล)
- ณ ห้องพยาบาล
- ราฟ : ครูคับ มากิเป็นไงบ้างคับ
- ครู : สภาพหนักขนาดนี้พากลับมาเถอะ ดูท่าจะไม่ไหวเท่าไหร่น่ะ
- ราฟ : คับบบ.. (เดินไปหามากิ) เธอนี้มันดื้อจริง ๆ ฉันต้องโทรบอกพ่อแม่เธอสิน่ะ (หยิบโทรศัพท์) แต่เราไม่ได้ขอเบอร์พ่อแม่มากินิ จริงสิไปถามครูดีกว่า
- ราฟ :ครูคับผมขอเบอร์ผู้ปกครองมากิหน่อยได้มัยคับ ?
- ครู : มากิจังไม่มีพ่อแม่หรอกน่ะ
- ราฟ : อ้าว !
- มากิ : ครูก็ไม่รู้น่ะเธอมาที่นี่คนเดียว ตอนมาสมัครเรียนก็มาคนเดียว ครูจะไปเยี่ยมบ้านเขาแต่เขาบอกพ่อแม่ไม่อยู่ ครูเลยไม่ไป แต่วันหนึ่งครูแอบสะกดตามเธอ เธออยู่บ้านคนเดียว แถมซอยก็มืดมากด้วย เด็กผู้หญิงคนเดียวด้วยสิ คะครูว่า..
- ราฟ : ขอบคุณมากคับครู (รีบวิ่งไปหามากิทันที)
- พอกลับมาที่ห้องพยาบาล ราฟก็เห็นมากิกำลังจะทำร้ายครู
- ราฟ : มากิอย่าน่ะ !!
- มากิ : อย่า..มา..ยุ่ง..กับ..ตัว..ฉะ..ฉัน พรืดดดดด ZzZz
- ราฟ : มากิ ! (เข้าไปหามากิ) กิเธอต้องไม่เป็นไรน่ะ ฉันจะพาเธอกลับบ้าน (กรี๊ดดดด)
- ราฟรีบวิ่งออกมาจากห้องพยาบาลและรีบพามากิกลับบ้าน แต่ราฟไม่รู้จักบ้านมากิ ราฟจึงโทรหาลีน่าให้เธอมาช่วย จากนั้นก็พามากิไปที่บ้านของลีน่า
- ลีน่า : คุณมากิเป็นหนักขนาดนี้เลยหรอเนี้ยย
- ราฟ : ฝากดูแลเธอหน่อยน่ะ ตอนเย็นฉันจะมาใหม่ (ราฟวิ่งออกไปไหนไม่รู้)
- ลีน่า : คุณมากิ คุณมากิ
- มากิ : (ค่อย ๆ ลืมตา) ธะ เธอเป็นใคร..
- ลีน่า : ฉันลีน่าเป็นเพื่อนกับราฟ เธอสลบไปหนะ เราเลยพาเธอมาที่บ้านของฉัน แต่ทำไมคุณมากิถึงได้ตัวซีดหน้าซีดขนาดนี้ ครูให้คุณมากิกินยาแล้วหนินา แปลกจัง ปกติอาการก็ต้องดีขึ้นสิ
- มากิ : ฉัน..ฉันหนะ
- ลีน่า : คะ ?
- มากิ : ฉันหนะ ไม่ใช่มนุษย์โลกหรอกน่ะ !!!!
- ลีน่า : ... (สตั้น 3 วิ) ฉันไม่เชื่อค่ะ คุณมากิก็เหมือนคนทั่วไปหนิคุณจะไม่ใช่มนุษย์ได้ไงกัน
- มากิ : ฉันไม่ใช่มนุษย์โลกนี้ !!!! ที่ฉันมาเพราะฉันต้อ..ต้องกา.. ต้องการให้..พรืดดด
- ลีน่า : คุณมากิ คุณพักผ่อนเถอะน่ะค่ะ
- ลีน่าปล่อยให้มากิพักผ่อน แต่เธอสงสัยทำไมมากิถึงไม่ใช่มนุษย์โลกทั้ง ๆ ที่ก็เหมือนคนทั่วไป เธอจึงโทรบอกทุกคนและเล่าเรื่องมากิให้ทุกคนฟัง ทุกคนต่างไม่เชื่อว่ามากิจไม่ใช่มนุษย์ แต่ก่อนมากิจะหมดสติไปเธอเหมือนจะบอกอะไรสักอย่าง
- ลีน่า : คุณมากิคุณเป็นใครกันแน่ ทำไมคุณถึงบอกฉันแบบนั้นน่ะ..
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ