จอมซาดิส(คิด)มีรัก
เขียนโดย ซุยกิ
วันที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 19.29 น.
แก้ไขเมื่อ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 03.01 น. โดย เจ้าของนิยาย
11) Gala dinner that very error!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
และแล้วคืนวันงานก็มาถึง ><
ฉันตื่นเต้นมากๆกับชุดที่สวยดูเด่นหราและตอนนี้ฉันได้สวมใส่มัน แล้วก็จัดการรวบผมตามที่ม๊าบอก และรองเท้าสีเพลิงที่เข้ากั๊นเข้ากันกับชุดของฉันได้ดี เพลิงทั้งตัว คอนเซ็ปหนังหน้ามาเต็มริมฝีปากก็ต้องสีแดงเลือดนกนะจ้ะ ให้ดูจิกกันไปเลย งานนี้มีจิกค่ะ =_=' เอาล่ะแต่งตัวเสร็จแล้วที่เหลือก็รอ ม๊ากับป๊าโทรมาแจ้งรายละเอียดให้ฟังแล้วล่ะ ทุ่มตรงจะมีรถมาจอดรอที่บ้านเพื่อรับไปงาน กว่าจะถึงที่นั่นแขกก็คงมางานครบแล้วแหละ
ครืดด ครืดด
ได้รับข้อความใหม่จากไลน์
(ซันชาย) : ลงมาได้แล้ว คนขับรถจอดรอเราอยู่ พี่รอหน้าบ้านนะ ^^
(เซียร์) : อ้ะ! มาแล้วเหรอ รอแป๊บนะ เค้ากำลังลงไป -O-
(อ่านแล้ว)
(ซันชาย) : คร้าบๆ -3-
ฟึ่บบ ฉันกดล๊อคหน้าจอจัดการยัดโทรศัพท์ลงกระเป๋าถือแนบกับตัวไว้ ลืมบอกไปกระเป๋าก็สีแดงเพลิงนะคะ =_='
ฉันเช็คตัวเองอีกครั้งที่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้งดูให้รู้ว่าเรียบร้อยดีหรือยังก่อนจะออกไป ฉันต้องใช้เวลาเดินลงบันไดบ้านในวันนี้เป็นพิเศษเกิดตกลงมาหัวแตกคงไม่ต้องไปเจอละป๊ากับม๊า T^T
รองเท้าส้นเข็มสูง 6 นิ้วสีแดงเพลิงของฉันค่อยๆวางน้ำหนักลงบนพื้นบ้านอย่างระมัดระวัง ไม่ใช่ไรหรอกเดินลำบากมาก -_-' แต่ไม่เป็นไรฉันมีทักษะการเดินอยู่แล้วสบายมาก ฉันเปิดประตูบ้านออกไป ผลปรากฏว่าซันชายกำลังรออยู่หน้าบ้านยืนกดโทรศัพท์อยู่ ฉันจึงเดินเข้าไปหาแล้วสะกิดไหล่ซันเบาๆ
จึ้กๆ
"หือออ" ซันเงยหน้าขึ้นมามอง
O_O
"เป็นไงบ้าง^^" ฉันหมุนตัวให้ซันดูแล้วโพสท่าราวกับนางแบบ โดยที่ไม่ทันรู้สึกตัว โทรศัพท์ที่อยู่ในมือของซันหล่นลงพื้น ดัง ปั๊กก!
"อ้ะ! มือถือ"
ฉันอุทานพร้อมกับก้มลงไปเก็บมันขึ้นมา ในขณะที่ต้องย่อตัวเก็บ อีที่แหวกข้างๆก็แหวกออก
-O- ลำบากจริงโชว์ดีจัง
"อ้ะ"
ฉันยื่นโทรศัพท์คืนให้ จากที่ซันหน้าอึ้งอยู่แล้วก็ทำหน้าอึ้งเข้าไปใหญ่
"เอ่ออ โทษทีพี่คิดอะไรเพลินไปหน่อย =///="
"อะไรกัน เค้าไม่สวยเหรอ" ฉันถามและทำหน้ามุ้ย
"อื้อ"
"ไม่สวย??"
"สวย =///="
จากนั้นซันก็ไม่พูดอะไรอีก แต่ไม่เข้าใจว่าซันเป็นไข้หรือเปล่าเพราะตอนนี้หน้าและหูของซันมันแดงแข่งกับชุดของฉันแล้ว ณ ตอนนี้ -_-' และฉันก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ จากนั้นคนขับรถก็เดินมาเปิดประตูรถลีมูนซีนให้เราขึ้นไปนั่ง ระหว่างทางซันมองฉันตลอดเวลา ฉันรู้สึกประหม่าเหลือเกิน สายตาของนายนี่มันยังไงกันยะ =_='
"มองอย่างกับจะสิงเค้าแหนะ=_=" หลังจากที่นั่งเงียบกันมานานฉันก็พูดมันออกมา
"พี่แค่มอง"
"หราาา"
"พี่ไม่เคยเห็นน้องสาวตัวเองในลักษณะนี้ -///-"
"ลักษณะนี้มันเป็นยังไง หรือเค้าดูแก่แดดเกินไป O_O"
"ไม่ๆ เธอเซ็กซี่มาก และพี่ไม่เข้าใจใครเป็นคนเลือกชุดนี้ให้เธอ ถ้าพี่รู้ก่อนหน้านี้พี่ไม่ให้เซียร์ใส่อะไรแบบนี้หรอก"
"ม๊าเป็นคนเลือกชุดให้เค้า เค้าจะปฏิเสธได้ไง -^-"
"ว่าไงนะ!" ซันลั่นขึ้นมาทันที
"เบาๆหน่อยสิซัน"
"ไงก็แล้วแต่ วันนี้อย่าห่างจากพี่เด็ดขาดนะ"
ซันทำหน้าดุใส่แล้วก็หันมองออกไปนอกหน้าต่าง จากนั้นเราก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีก รถค่อยๆชะลอแล้วหยุดลงตรงที่หมาย แล้วก็มีพนักงานมาเปิดประตูรถให้ ในที่สุดฉันกับซันก็มายืนอยู่ที่หน้างานเป็นที่เรียบร้อย แล้วเราสองคนก็เดินเข้าไป งานนี้จัดที่โรงแรมหรูแห่งหนึ่ง ในระหว่างที่ฉันก้าวเข้ามาในงาน ให้ตายสิ่ ฉันไม่รู้มาก่อนเลยชุดฉันตอนโดนแสงไฟในงานมันจะเด่นหราขึ้นมาขนาดนี้ แถมขายังแหวกซ้ายแหวกขวายามก้าวเดิน ฉันไม่แปลกใจเลยที่มนุษย์จำนวนมหาศาลกำลังมองมาทางนี้อยู่ ในขณะที่ซันชายก็โดนสาวๆมองกันไม่น้อยเลยทีเดียว
"อุ๊ยย แกดูผู้ชายคนนั้นดิ่หล่อ มว๊ากกกก >0<"
ฉันได้ยินนะ ยัยผู้หญิงในงานคนนึงกำลังพูดแล้วชี้ไม้ชี้มือมาทางซันกันใหญ่โต โอ้โหอลังการจากนั้นเพื่อนนางก็ตอบกลับมา -O-
"เขามากับแฟนหรือเปล่า สวย สวยเกินไปแล้วนะ T^T"
จะดีใจดีไหมที่โดนชมว่าสวย ถึงแม้จะเป็นคำนินทาก็เถอะ
แล้วซันก็ไม่ใช่แฟนฉันย่ะพี่ชายตูโว้ยย พวกเธอเข้าใจป่ะ -_-
"ซัน/เซียร์ ลูกแม่"
เสียงม๊าที่ยืนอยู่กับป๊ากำลังโบยมือหวอยๆให้ ฉันรีบเดินเข้าไปกอดทันที
"ม๊า ป๊า คิดถึงจังเลยย T^T" น้ำตาจะไหลอ่ะ
"โอ๋ๆ อย่าร้องเดี๋ยวไม่สวยน้าาา"
ม๊ากับป๊ายิ้มให้อย่างอ่อนโยน ท่านยังอ่อนโยนกับฉันเหมือนเดิมเสมอไม่เปลี่ยน
"ม๊า เป็นคนเลือกชุดนี้ให้เซียร์เหรอ? -_-" ซันถามแล้วชี้มาที่ชุดของฉัน
"ใช่แล้วจ้าา ^^ เซียร์ของแม่โตเป็นสาวแล้ว ไม่คิดเลยว่าใส่แล้วจะออกมาสวยขนาดนี้ ลูกเด่นมากๆในงานคืนนี้ แม่สังเกตุหนุ่มๆมองลูกจนตาเป็นมัน"
แล้วม๊าก็หัวเราะ เอ่อฉันรู้สึกประหม่านิดหน่อย เพราะชุดนี้ค่อนข้างอาศัยความมั่นหน้า
"ซันแกเป็นไงบ้าง ดูแลเซียร์ดีหรือเปล่า" แล้วป๊าก็หันมาพูดกับซัน
"ดีครับป๊า" ซันตอบแล้วยักไหล่ จากนั้นป๊ากับม๊าก็ขอตัวเพราะได้เวลากล่าวเปิดงานแล้ว
ไฟในงานถูกปรับให้มืดลงพร้อมกับเสียงกล่าวเปิดงาน
"สวัสดีทุกท่านที่มาร่วมงานในวันนี้ เรายินดีที่มีวันนี้ ธุรกิจของเรากำลังไปได้สวย วันนี้ดิฉันได้มีโอกาสบินกลับมาไทยเพื่อมาฉลองในสายงานธุรกิจ รวมถึงผู้มีเกียรติทั้งหลาย บลาๆๆๆๆๆๆๆ"
ในขณะที่ม๊ากล่าวเปิดงาน ฉันก็ได้รับข้อความทางไลน์
(เซรามิกซ์) : อยู่ไหน ?
ตานี่อีกแล้ว -____-
(เซียร์) : อยู่บ้าน (ตอแหล)
(อ่านแล้ว)
(เซรามิกซ์) : ส่งรูป
รูปผู้หญิงชุดแดงกำลังถือแก้วไวน์
ชัดด!!
ชัดเลย นี่มันฉันชัดๆ =[]=
(เซียร์) : นายอยู่ตรงไหนเนี่ยะ?
(อ่านแล้ว)
(เซรามิกซ์) : หู้วว สนใจขึ้นมาเชียว -.-
(เซียร์) : ไม่เล่นนะโว้ยย =_='
(อ่านแล้ว)
(เซรามิกซ์) : 5555555
ฉันกำลังจะพิมพ์ต่อ จู่ๆก็มีมือของใครไม่รู้มาคว้าเอวไว้ ฉันตกใจหันไป เห็นอีตามิกซ์ในชุดสูทแฟชั่นสีดำกำลังยืนทำหน้าตายอยู่ ในขณะที่มือเขาก็จับอยู่ที่เอวของฉัน เยี่ยมม -_-'
"จับฉันทำไม"
ฉันโวย แล้วก็ขอทางเดินออกมาจากปะรำพิธี ฉันก้าวฉับๆออกมาจากงานโดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าออกมาทำไม อ่าว -*-
"จะไปไหนน่ะ -_-" มิกซ์ถามฉันแต่ก็ไม่วายเดินตามฉันออกมาด้วย
"จะตามฉันมาเพื่ออะไร"
ฉันหันไปถาม แต่หมอนี่ไม่ได้ฟังฉันเลย เขาเอื้อมมือมาแตะที่ชายกระโปรงของฉัน
แล้วก็
ฟิ้วววว
"ว๊ายยยยย =[]="
กรี๊ดดไอ้เลวววว เขาเลิกกระโปรงฉันขึ้น ซึ่งฉันตกใจมาก เอามือปิดแทบไม่ทัน ดีนะที่ตรงนี้มีแค่ฉันกับไอ้หมาบ้านี่อยู่ ไม่งั้นฉันคงขายหน้าเป็นสิบงาน
"ไอ้บ้าาา!" ฉันลั่นขึ้นมาทันที คิดจะทำบ้าอะไรวะ
"ผ่าขนาดนี้ ก็เปิดมันเข้างานเถอะครับ-_-"
"เรื่องของฉัน" ฉันทำท่าจะเดินหนี หมอนั่นก็คว้ามือฉัน
ฟึ่บบบบ
ผัวะ!!!
"ไอ้เวร!"
จู่ๆซันชายก็พุ่งมาจากไหนไม่รู้ กระโดดเข้ามาต่อยปากมิกซ์ทันที อีตามิกซ์เซไปเล็กน้อยและชกกลับไปที่หน้าของซันเพื่อเป็นการเอาคืน
ผัวะ!!!
ฉันพุ่งเข้าไปแซกระหว่างกลางทันที
"หยุดดดดดด!!"
ฉันห้ามพร้อมกับเอามือขวางทั้งคู่ไว้ นี่ฉันทำอะไรอยู่ ฉันกำลังห้ามหมาบ้าที่กำลังกัดกันอยู่เหรอ
"เซียร์ ถอย ไป" ซันพูดช้าๆ แต่เน้นเสียงหนักๆ ฉันแอบกลัวนิดหน่อย
"ไม่ ซันนั่นแหละถอยไป"
"อะไรนะ" ซันน่ากลัวมากตอนนี้ แต่อีตามิกซ์ก็ไม่ต่างกัน
"เขาไม่ได้จะทำอะไรเซียร์ซักหน่อย"
ฉันแก้ปากให้ เหตุผลที่ต้องทำก็เพราะไม่อยากให้เรื่องมันใหญ่ไปกว่านี้
"เชื่อมันเหรอ พี่เห็นแววตามันพี่ก็รู้แล้ว มันอยาก มันเสี้ยนเต็มทนละ"
"เสี้ยน เหอะๆแกดูฉันรู้ด้วยเหรอ" มิกซ์พูดแล้วหัวเราะเยาะออกมา
"ไอ้เวรเอ้ย!! " ซันจะเข้าไปซัดอีกรอบแต่คราวนี้ฉันกอดแขนซันไว้ก่อน
"ซัน เราเข้าไปในงานดีกว่านะ ขอร้องละ"
ฉันพยายามคะยั้นคะยอเต็มที่ เห็นท่าทางซันไม่ยอมอะไรเลย ฉันจึงผลักซันเข้าไปในงานทันที ป๊ากับม๊าดูงงนิดหน่อยที่เห็นซันทำหน้าอารมณ์เสียหัวยุ่งๆ เหมือนไปฟัดกับหมาที่ไหนมา ฉันฝากซันไว้กับป๊าให้ป๊าคุม ซันทำท่าจะตามฉันมาอีก ฉันแค่จะไปห้องน้ำต้องตามเฝ้าอีกหรือไง ฉันเลยทำไม้ทำมือประมานว่า ไม่งั้นจะฟ้องป๊า ให้ป๊าจัดการ ซันเงียบไม่พูดอะไรอีก แล้วทำหน้าตาอารมณ์เสียหนักกว่าเดิม =_='
ฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำ แล้วเดินเลาะผู้คนออกมา
ควับบบ
ยังไม่จบค่ะ อีตามิกซ์โผล่มาจากไหนไม่รู้เข้ามาดึงมือฉันไว้อีกแล้ว มีปัญหาอะไรกับข้อมือฉันนักหนา แล้วเขาก็ก้มลงมากระซิบที่ข้างหูของฉัน
"คืนนี้เธอน่าโดนอุ้มที่สุด"
ฟึ่บบ O_O
"กรี๊ดดดดดดดด"
ไม่ทันขาดคำ อีตามิกซ์ก็รวบแขนรวบขาฉันอุ้มพาดบ่าแล้ววิ่งออกประตูหลังงานทันที =[]=
ฉันดิ้นๆ ปากก็ร้องไปด้วย แต่ร้องไปก็เท่านั้นเพราะไวมาก ตอนนี้ฉันออกมานอกงานแล้วมันไกลเกินกว่าที่จะร้องเรียกให้ใครช่วย
"ปล่อยฉันนะ ซันช่วยเค้าด้วย ซันนนน"
ฉันพยายามส่งเสียงเรียกซัน แต่ซันออกมาไม่ได้ แล้วป่านนี้คงอยู่กับป๊าไปไหนไม่ได้
"เงียบบบ"
มิกซ์พูดพร้อมกับจับฉันยัดเข้ารถบีเอ็มสีดำของเขาคันเดิม แล้วเพื่อกันฉันหลุดออกไปหมอนั่นก็ดึงเอาเชือกไนล่อน ย้ำไนล่อนที่แม่งหนาๆอ่ะ มาผูกฉันติดไว้ที่เบาะนั่งข้างๆคนขับพอมัดเสร็จก็วิ่งอ้อมมานั่งฝั่งคนขับแล้วขับรถออกไปโดยที่ไม่มีใครสงสัยอะไรเลย ให้มันได้แบบนี้สิ
"จะพาฉันไปไหน"
"ไปตื้ด -_-"
"นายช่วยจริงจังหน่อยได้มั้ย!" ฉันขึ้นเสียง
"ฉันล้อเล่นเหรอ?" มิกซ์หันมาส่งสายตา
"ใช่ นายล้อฉันเล่น"
"ฉันอุ้มเธอมาจริง จับเธอมัดจริง อยู่ด้วยกันสองต่อสองนี่คือความจริง ล้อเล่นตรงไหนครับ"
"โอเค ต้องการอะไร?" ฉันถาม
"ขโมยเธอกลับบ้าน -_-"
"ฉันไม่ใช่สิ่งของนะ" ฉันดิ้นไปดิ้นมา โอ้ยยย หมอนี่มันโรคจิต T^T
"ก็แฟนเธอมาต่อยผม ไอ้ห่านั่นทำผมเจ็บนะ"
ไอ้ห่านั่นมันคือพี่ชายฉันนะ พูดให้มันดีๆหน่อย -*-
"แล้วจับฉันมาทำไมล่ะ"
"ชดใช้ผมซะ ที่ทำให้คืนนี้ผมไม่สบอารมณ์"
"เดี๋ยวนะ!"
ไม่นะนี่ฉันต้องชดใช้เรื่องอะไร? ทำให้เขาเจ็บเหรอ?
แล้วเขาก็หันมองฉันด้วยแววตาหิวกระหายที่คล้ายกับหมาป่า
"เตรียมใจไว้"
ลูกแกะอย่างฉัน....
"แม่สาวชุดแดง"
".......!!!!!" จะเหลือขนอะไรล่ะะะ!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ