มาเฟืยสุดป่วนกวนหัวใจยากูซ่าสุดแสบ{18+}

ตอนที่2

หลังจากถามขัอมูลจากนายคิมอันน้อยนิดมาฉันก็รีบไปทำธุระต่อ ~ mama lu lu~ ใครกันนะโทรมาตัอนฉันอารมณ์เสีย "ว่า" (ลิเซืย) ใครวะเสียงคุนๆ "ใครคะ" (นี่แกจำฉันไม่ได้จริงหรอ)  "เออ......" (เฮ้ย....เธอคงจำฉันไม่ได้จริงๆ) เสียงปรายสายเหมือนนัอยใจ (ฉันก็คือหลินอี้) "ออ" ฉันเพิ่งนึกได้ ก็เล่นโทรมาเบอร์อืนนิใครจะรู "แล้วแก่มีเรื่องไรละถึงโทรมา" (ว่างปะ) "ไม่อะต้องไปทำธุระต่ออีก" (ธุระของแก่คือการไปตามพี่ชายแก่อะหรอ) ก็มันจริงอย่างที่หลินอี้พูด พี่อะไรเอาเเต่ไปหาผู้หญิง "อ่า..." (ไม่ไปหาพี่แก่วันเดียวมันคงไม่เป็นไรหรอก) "เออคือ..."  (ไม่ตองมาเออเลย มาหาเพื่อนไม่ได้เลยใช้ไหม) "โอเคๆฉันจะไปหาเธอ" (ดีมาก งันแก่มาทีี่ผับ M SKA โอเคงันแค่นี้นะ) เงิบ นันมันผับที่พวกยากูซ่าชอบไปนิ แล้วยัยหลินไปทำไหมที่นั้น ฉันขับรถเปลี่ยนเส้นทางที่จะไปหาพี่แล้วตรงไปยังที่ผับ M SKA ทันที่ ฉันเข้ามายังโรงจอดรถ ~ mama lulu ~ (ถึงยัง) "ถึงแล้ว" (รีบๆมาเลยฉันมีคนจะแนะนำ) "อือ" อะไรอีกเนี่ยอย่าบอกฉันนะว่ายัยหลินมันจะจับคู่ให้ฉันอีกนะ คนที่แล้วนายเจเจนันอีกแล้วไหนจะจองเจอีกฉันละปวดหัววังว่าครังนี้จะไม่มีอีก หลังจากที่คิดอะไรสาระพัดฉันก็เดินเข้ามาข้างในร้าน "ทางนี้" เสียงยัยหลินตะโกน ฉันเดินตามที่ยัยหลินเรียกมายังโชนวีไอพี "มานี้เลยยัยเซืย" "ทำไหมเธอถึงให้ฉันมาที่นี้" "ไม่มีไรหรอกนะ" คำว่าไม่มีของยัยหลินนะเซื่อไม่ไดัครังที่แล้วก็พูดยังนี้ "แก่คงไม่จับคู่ให้ฉันอีกนะ" "" ยิมมันไหมความว่วไงฮะ "ฉันจะกลับ" ฉันกำลังลุกแต่ก็มีเสียงแขกที่ไม่รับเชินพูดขึ้น "ขอโทษนะครับที่มาช้าพอดีรถติดนะครับ" "ไม่เป็นไรหรอกคะพวกเราก็เพิ่งมาถึงนะคะ เชินนังก่อนนะคะ" ยัยเพื่อนบ้าทำไหมตัองดึงฉันมานังด้วยเนี่ยฉันจะกลับบ้านอะ ดูสายตามันมองฉันดิอี้ๆ "คุณคือเพื่อนของคุณหลิงอี้หรอครับ" "คะ:)" "ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผมเคทีครับ" นายนี้ก็หล่อดีนะหน้าออกญี่ปุ่นผมสีน้ำตานทองอือใช้ได เฮ้ยนี่เราคิดไรอยู่เนี่ย "คะยินดีที่่ได้รู้จักเช่นกันคะ ฉันลิเซืยคะ" ฉันยิมทักทายถึงแม้ในใจนะอยากจะไปจากที่นี้ ฉันละเบื่ยพวกผู้ชายเเบบนี้จริงที่คิดแค่เรื่องอย่างว่า "คุณชอบทานไรเป็นพิเศษไหมครับ" "ก็มีบ้างคะแต่ส่วนมากทานได้หมดคะ" "ฉันขอตัวกลับก่อนนะคะพอดีฉันต้องไปทำธุระต่อนะคะพวกคุณคุยกันไปก่อนเลยนะคะ" แง้ๆยัยเพื่อนบ้าทิ้งเพื่อนได้ลงคอ "ดื่มนี่ก่อนนะครับ" เคทีส่งแก้วเกล้าให้ฉัน "ขอบคุณคะ" ฉันรับเเก้วเหล้ามาดื่มที่เดียวหมด "อร่อยไม่ครับ" "คะ" ทำไหมฉันเริ่มง่วงแล้วฉันดื่มไปไม่กี่แก้วเอง "เป็นไรครับ" "ไม่เป็นไรคะ เออฉันขอตัวกับก่อนนะคะ" ฉันกำลังลุกแต่ก็ลมลงไป "ผมว่าเดียวผมไปส่งเองนะครับ" เคทีเข้ามาพยุงฉันออกจากหัองนัน "คุณคะนี่เรากำลังจะไปไหนคะ ทางนี้ไม่ใช้ทางออกนิคะ"ฉันพยายามจะแกะมือเคทีออกแต่ต้อนนี้ฉันแถบไม่มีแรงเลย "ใครบอกว่าฉันจะพาเธอกลับบ้านกัน ฉันจะส่งเธอไปเสวยสุขกับฉันยังไงละ หึๆๆ" "ปรอนฉันนะ" ฉันพยายามดันตัวออก "55555" "ช่วยดัวย" ฉันจับต้นแขนของผู้ชายคนหนึ่ง เขาหันมามองฉันก่อนที่เคทีจะดึงฉันไป