[FNAF] ปริศนาร้านเฟรดดี้

6.6

เขียนโดย yamiji

วันที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 18.27 น.

  18 คืน
  14 วิจารณ์
  31.58K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 19.56 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

6) ถูกจับได้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตึกๆๆๆๆ     ในที่สุดฉันก็วิ่งมาถึงบ้านสักที ฉันรีบเข้าบัานไปอาบนำ้แต่งตัวแล้วแสร้างทำเป็นตื่นแล้วทันที แล้วจากนั้นฉันก็รีบวิ่งขึ้นบันไดไปทันทีฉันรีบหยิบกระเป๋านักเรียนขึ้นมาสะพายทันทีแต่ว่า...

เอียด.....เสียงพี่ชายเปิดปะตูเข้ามาในห้องพอดี

"อ้าว!นาโนะตื่นแล้วเหรอ"

"ค่ะ พี่ชาย"ฉันพยายามทำตัวให้ดูปกติที่สุด

"แต่ว่าปกติถ้าฉันไม่ปลุกเธอก็ไม่ตื่นนี่แม้แต่วันเสาว์อาทิตย์"พี่ชายตอบด้วยสีหน้างงนิดๆ

"ก็วันนี้หนูมีทุระต้องรีบไปที่โรงเรียนก็เลยตื่นเช้ากว่าปกตินิดหน่อย ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันไปก่อนนะค่ะ" ฉันพูดแล้วรีบเดินหนีทันที

"เดียวก่อนสิ"พี่ชายพูดพร้อมดึงมือฉันไว้

"มะ...มีอะไรรึเปล่าค่ะ(ซวยล่ะงานเข้า)"ฉันตอบด้วยเสียงสั่นๆ

"วันนี้เธอมีพิรุดแปลกๆนะเป็นไรรึเปล่า"พี่ชายพูดพร้อมกับบีบมือฉันไว้แน่น

"พะ..พี่ชายปล่อยมือฉันได้หรือยังค่ะ"ฉันพูดพร้อมกับพยายามดึงมือตัวเองออกจามมือพี่ชาย

"พอเถอะฉันรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าเธอแอบหนีไปเมื่อคืนเธอไปไหนมา"พี่ชายถามด้วยสีหน้าจริงจัง

"กะ..ก็ไม่ได้ไปไหนนี่คะ"ฉันพยายามทำเสียงให้เป็นปกติแล้วโกหกไป

"โกหก!"พี่ชายตะโกนเสียงดังก่อนที่จะเหวี่ยงร่างฉันจนฉันเซไปนั้งอยู่บนเตียงแล้วพี่ชายก็ใช้สองมือกั้นทั้งสองทางไว้เพื่อไม่ให้ฉันหนี

"เจ็บนะพี่ทำอะไรเนีย"(ยังคงปิดบังความจริงต่อไป)

"เลิกปิดบังสะทีรีบๆพูดความจริงมาสะ แล้วพี่จะปล่อยตัวไป"

"ค่ะเข้าใจแล้วบอกก็ได้(ขื่นไม่บอกความจริงคงโดนพี่ชายตัวเองกดแน่ๆ)"ฉันรีบตอบไป

"คือว่าเมื่อคืนฉันไปเป็นยามที่ร้านเฟรดดี้มาค่ะ"

"อย่าบอกนะว่าเธอไปตามหาเบอะแสของนานะทีร้านนั้นน่ะ"พี่ชายพูดด้วยสีหน้าตกใจนิดๆ

"อืม"

"นี่เธอเป็นบ้าไปแล้วรึไงนานะน่ะอาจจะไม่ได้อยู่บนโลกนี้แล้วก็ได้เธอควรจะตัดใจเรื่องนี้ได้แล้ว รู้ไหมว่าการกระทำของเธอตอนนี้น่ะมันไรประโยชน์มากเลยนะรู้ไหม" พี่ชายตะคอกใส่ฉัน

"พอสักทีคนอย่างพี่จะไปเข้าใจอะไร ตัวเองก็ไม่ใช้พี่แท้ๆเรื่องอะไรจะมาเข้าใจหนูล่ะ พี่น่ะมันงี่เง่าๆๆๆๆๆๆ"พอฉันพูดจบเจ้าสิ่งที่เรียกว่านำ้ตาก็พากันหลั่งไหลออกมา

"พี่ขอโทษนะที่พูดแรงไปถึงพี่ห้ามไม่ไห้ไปเธอก็คงจะแอบไปเหมือนเมื่อคืนอยู่ดีสินะ"

"จริงเหรอขอบคุณนะ"ฉันยิ้มทั้งนำ้ตา

"อืม เพราะงั้นเลิกร้องไห้สะนะ"พี่ชายพูดพร้อมกับเอามือลูบหัวฉันจากนั้นพี่ก็ออกจากห้องไป

ส่วนฉันก็รีบปาดนำ้ตาที่หน้าออกแล้วแบกกระเป๋าวิ่งไปโรงเรียนก่อนที่จะสาย

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา