ปัญหาระหว่างเรา

ผัวะ คมขวานราวเคียวยมฑูต กระชากวิญญาณ ผ่าแกนคอขาดสะบั้น ตุบ ศีรษะของหญิงสาวล่วงลงกะพื้น ร่างไร้วิญญาณเธอศิโรราบกับพื้นอย่างสุดสยอง มือขวานแฝงกายในความมืด เขามองร่างที่เขาฉุดวิญญาณเมื่อครู่ เขาสะเยะยิ้มมุมปาก แล้วจึงมอง ร่างน้อยที่สั่นเทา มุมห้องไร้เสียงใดหลุดออกจากลำคอเเม้แต่น้อย เเน่นล่ะ พ่อเเม่เสียไปอย่างสยองต่อหน้าต่อตาคงรู้สึกคล้ายดวงใจแตกสลายราวชิ้นส่วนของชีวิตหักคาอก ถึงฉะนั้น ร่างน้อยก็ไร้น้ำตาเเห่งความโศกเศร้า แม้จะของเขาจะกำมีดยาว8นิ้วมันไม่ได้ช่วยอะไรเขาสิ้นหวังและกำลังมาก

มือขวานก้าวเดินมาหา ร่างน้อย อย่างเยือกเย็น เขาค่อยๆวางขวานเเละยื่นมือมา" คุณหนูครับ คุณหนูมาเป็นของๆผมนะครับผมจะยกคุณหนูให้สูงที่สุดจนไม่มีใครเทียบเลยครับ"เสียงของเขาอบอุ่นและอ่อนโยนมากเเต่ ความกลัวที่แผ่ซ่านไปทั้งร่างกับการกระทำที่ทำกับบุพการี มันไม่มีทางเจือจางด้วยความอ่อนโยน

มือขวานคงเข้าใจเขา เขาจึงค่อยๆอุ้มร่างน้อยขึ้น"ไม่เป็นไรคุณ คุณต้องกลัวผม" มือขวานพูดพลางปัดฝุ่นตามเสื้อ "ที่ผมฆ่าไปก็แค่ ก้่างขวางคอที่จะทำให้คุณไม่ได้เป็นราชาของใบนี้ ต่างหากอย่าไว้อาลัยกะแค่ปลาซิวปลาสร้อยเลย มาเป็นราชาของผมเถอะ.."

"ไม่เอาเราไม่ต้องการปล่อยเรา"

"'งั้นผมไปก่อน ถ้าคุณหนูพร้อมผมจะมาอีกครั้ง"เเละมือขวานก็ค่อยๆประทับริมฝีปากบนหน้าผากของร่างน้อย

ลาก่อนครับ