Tohoru- The eggsis of heaven

  "หาาา ฉันเนี่ยนะ"ฉันพูด

  "ฮะ! ไอ้พี่ซื่อบื้อเนี่ยนะ" คาโอรุพูด แหมไอ้เด็กเลวฉันได้ที่1 จะเป็นไรไปสงสารเธอจังเลยคาโอรุที่สอบไม่ได้ที่ 1 เหมือนพี่น่ะ โฮะๆๆๆๆๆ(หล่อนสงสารพร้อมกับเยาะเย้ยได้ไงยะ) 

   "เห็นความสามารถของพี่รึยังน้อง หึๆๆๆๆๆๆๆ"ฉันพูดเยาะเย้ยน้องแฝดของตัวเอง

    "นี่ๆ อัตจังตอนเที่ยงไปกินข้าวที่ไหนดี"อ่าวโดนเมินงั้นรึ ไอ้น้องเลววแกไปคุยกับคนอื่นทั้งๆที่ฉันยังพูดไม่จบงั้นรึ แต่่ช่างมันเถอะคนเก่งไม่แคร์ค่ะ (แบบนี้เค้าเรียกว่า กิ่งก่าได้ทองนะ)

"กริ๊งงงงง"เสียงกระดิ่งหมดคาบโฮมรูมดังขึ้นและครูวิชาคณิตศาสตร์ก็เดินเข้ามาในห้อง

"เอาล่ะ รู้ผลคะแนนแล้วใช่ไหม งั้นครูจะเริ่มสอนต่อเลยนะ ขณะที่ครูสอนอยู่ฉันก็เหลือบไปเห็นไข่มุกเด็กสาวที่เก่งวิชาคณิตศาสตร์เป็นที่สุดไม่เคยมีใครเทียบได้กำลังนั่งหลับในคาบ ใช่ฉันพูดไม่ผิดหรอกยัยนั่นกำลังนั่งหลับในคาบถึงจะเก่งวิชาคณิตก็เถอะ แต่หล่อนกล้ามากนะยะที่มางีบในชั่วโมงของครูที่โหดที่สุดในโรงเรียน "คุณไข่มุก กล้าดียังไงมาหลับในคาบของครูออกมาทำโจทย์ข้อนี้เลยถ้าทำไม่ถูกไปวิ่งรอบสนาม 200 รอบ " นั่นไงพูดไม่ทันขาดคำ ยัยไข่มุกเอ๋ยหาเรื่องขาหักซะแล้วสิ เมื่อได้ยินอย่างนั่นเธอจึงลุกขึ้นบิดขี้เกียจแล้วเขียนแสดงวิธีทำโดย ไม่ มอง โจทย์!!???หลับจากนั้นก็กลับมา หลับต่อ ฉันก็เลยลองมองไปทางคุณครูที่กำลังตรวจคำตอบอยู่ซักพักจากนั้นครูก็หันมาสอนพวกเราต่อโดยไม่บ่นอะไรแสดงว่าถูกอ่ะดิโครตเทพเลย//กราบงามๆ

"พี่ๆ ไข่มุกมันถูกเหรอ!?"คาโอรุถามด้วยความตกใจ

"ใช่มั้ง"ฉันตอบคาโอรุก่อนที่จะหันไปสนใจกระดาษด้านหน้าที่จริงก็ไม่ได้อยากจะหันไปซักเท่าไหร่หรอกความจริงน่ะอยากคุยต่อกับคาโอรุให้มากกว่านี้ถ้าไม่ติดที่ว่า..............

"คุณ โทโอรุ!" พี่เทพพพพพพพพครูโครตโหดเลยเจ้าค่าาาาาายังไม่ทันได้คิดเลยด้วยซ้ำเสียงอันโหดร้ายเรียกหาา T^T

                                หาเรื่องตายแล้วไหมล่ะโทโอรุ........

" คุณโทโอรุ ออกมายืนหน้าห้อง"เสียงปีศาจพูดด้วยน้ำเสียงดุๆ ถ้าใครไม่กลัวก็ไม่ใช่คน...ดังนั้นด้วยความกลัวฉันจึงรีบวิ่งมาข้างหน้าห้อง..."กล้าดียังไง ถึงกล้าคุยในห้อง"เสียงนางมารฉันกลัวจนไม่กล้าตอบได้แต่ทำตาน่าสงสารเหมือนจะร้องไห้เผื่อครูจะลดโทษให้บ้าง ขณะที่กำลังทำตาน่าสงสารนั้นฉันก็เหลือบไปเห็นเด็กสาวเจ้าของผมแกละต่ำสีน้ำตาลอ่อนกำลัง แลบลิ้นใส่ฉันด้วยท่าทีสะใจซึ่งผู้หญิงคนนั้นเป็นใครคไม่ได้นอกจากคาโอรุไอ้นอกเวร ถ้าหลุดออกไปจากขุมนรกนี่ได้ล่ะก็ฉันจะฆ่าน้องให้ดูเป็นขวัญตาเลยเดี๋ยวเถอะ อย่าหาว่าไม่เตือนนะ

( คนเขียน:แล้วคาโอรุจะไปตรัสรู้กับแกไหม โทโอรุ:ช่างหัวมันแซ่) 

อะไรกันทั้งๆที่ฉันส่งสายตาอันน่ากลัวไปทางมันแล้วนะ ยัยคาโอรุยังแลบลิ้นใส่ฉันอย่างไม่สนใจโลก...

"คุณ คาโอรุออกมายืนหน้าห้อง" เสียงคุณครูที่เรียกน้องสาวของฉันให้ออกมายืนหน้าห้องฉันอยากสมน้ำหน้าแกจริงๆคาโอรุ ถ้าไม่ติดที่ว่าฉันก็ยืนอยู่หน้าห้องด้วยเหมือนกัน แต่ก็นะ หึๆๆๆๆ เห็นความสามรถของพี่รึยังน้อง(ความสามารถอะไรของแกหะ:คนเขียน สายตาร่วมทุกข์ร่วมสุขไงล่ะ หึๆๆๆๆๆๆๆๆ:โทโอรุ ) 

"ครูจะทำโทษพวกเธอสองคนยังไงดีเนี่ย" ครูไม่ได้ปล่อยให้ฉันคิดอะไรเรื่อยเปื่อยไปมากกว่านี้จึงรีบคิดแผนการลงโทษหัดโหดร้าย 

"งั้น วิดพื้นรอบสนาม50รอบปฏิบัติ" หลังจากที่ครูพูดจบก็จับฉันและคาโอรุเขวี้ยงไปที่สนามกีฬาในตอนนี้สิ่งที่ฉันคิดมีเพียงอย่างเดียวคือ โลกนี้ช่างโหดร้าย

--------------------------------ตัดไปตอนเลิกเรียน------------------------------------

"โอ๊ย!แขนสวยๆของฉันจะมีกล้ามขึ้นไหมเนี่ย ข้าวเที่ยงก็ไม่ได้กินเรียนก็ไม่ได้เรียน งานก็ค้าง การบ้านก็เยอะ คุณครูก็โหด บลาๆๆๆๆ"คาโอรุบ่นตลอดทางเดินกลับบ้าน

"นั่นสินะ นี่โรงเรียนเจ้าหญิงหรือโรงฝึกทหารเนี่ยโหดโคตรเลย"ฉันพูดเชิงเห็นด้วยกับน้องสาว

"พี่ทำธุระเสร็จแล้วเหรอ อีกตั้ง10นาทีแหนะถึงจะถึงเวลานัดเร็วจังเลยเนอะ"คาโอรุเปลี่ยนเรื่องคุยมาสนใจเรื่องของฉันแทน

"ธุระอะไรไม่มีหรอก"ฉันพูด

"อ่าวนี่แสดงว่าพี่ยังไม่ได้ไปเอาของรางวัลกับครู ประจำชั้นเราน่ะสิ"คาโอุพูด

เอ๋เดี๋ยวนะของรางวัล ธุระ อืมอา 'โทโอรุ ตอนเย็นมาหาครูด้วยนะ' เฮ้ยนึกออกแล้ว

"ซวยแล้วงั้นพี่ไปก่อนนะเดี๋ยวสาย"ฉันพูดกับคาโอรุและและส่งสัญญาณว่าไม่ต้องรอให้น้องก่อนไป

"ย้ากกกกกกกก!"ฉันวิ่งสุดชีวิต ถึงครูประจำขั้นของห้องฉันจะไม่โหดแต่ถ้า่ช้าล่ะก็โดน จับ เชือด แน่เพราะงั้นต้องเรียบไปดีนะที่พวกเราเดินออกจากบ้านมาไม่ไกลเลยทำให้ถึงเร็วขึ้น

-----------------------------ณ ห้องพักครู--------------------------------------------

"แฮกๆ ม...มาแล้วค่ะ" ฉันพูดเหมือนคนหมดแรงใกล้ตาย(ก็จริงนั่นแหละ)

"สาย 5 วินะคะ"ครูพูด

"ข..ขอโทษ..ค..ค่ะ"ฉันพูด

"ช่างมันเถอะ เอาล่ะโอปอลต่อจากนี้โทโอรุคือคู่หูของเธอ เพราะงั้นออกมาได้เเล้ว"สิ้นเสียงครูพูด ก็มี อัลลิคอร์นที่มีลำตัวและปีกสีฟ้าแผงคอและหางสีม่วง มีลูกปัดประดับอยู่ที่ปีกโผล่ออกมาจากหลังของครูประจำชั้น อัลลิคอร์นตัวนั้นน่าตาน่ารักสุดๆไปเลยเจ้าค่าาา (อัลลิคอร์น= ยูนิคอร์น+เพกาซัส)

"โทโอรุ! นี่คือโอปอลคู่หูของเธอ"ครูพูด

"ค่ะ"ฉันตอบรับด้วยความเต็มใจ

"ฉันไม่ยอมรับเจ้างั่งที่เป็นเพื่อนหรอก"อัลลิคอร์นที่ดูเหมือนจะชื่อโอปอลพูดขึ้น เจ็บจังโดนว่า

"แต่โทโอรุจังสอบได้ที่1เลยนะ"ครูเถียงโอปอลต่อ ตอนนี้ฉันรักคุณครูที่สุดเลยยย

"ฉันว่าเดาจนได้ที่่1 มากกว่ามั้ง เพื่อนของฉันน่ะต้อง ใจดี อ่อนโยน รักเพื่อน ฉลาด เก่งไปทุกๆด้าน แล้วยัยนี่น่ะมีอะไรดียังไงซะฉันก็ไม่มีทางยอมรับคู่หูแบบนี้หรอก ไปล่ะ"หลังจากด่าจบไอ้อัลลิคอร์นใจทรามก็หายหัวไป

"ครูคะ หนูนะเป็นคนไม่ดีเหรอ โอปอลถึงเกลียดหนูน่ะ"ฉันถามครู

ครูเอามือลูบหัวฉันเบาๆก่อนตอบว่า "คู่หูของโอปอลที่เหมาะที่สุดคือเธอนะ โทโอรุ"