Magic Lawsuit คดีเวทมนตร์

ณ บ้านพักหลังภูเขา เวลา 08.30 p.m.

'กว่าจะถึงที่หมาย เล่นซะเหนื่อยเชียว'  อาร์เธอร์บ่นพึมพำอยู่ในใจ ก่อนเดินไปที่หน้าประตูบ้าน ก๊อก ก๊อก!!!

" ปู่ครับ ผมหาแล้วนะครับ อีกอย่าง อย่า..อย่าลืมสัญญาที่ให้ไว้นะครับ" อาร์เธอร์ตะโกนออกไป

แต่ก็รู้แก่ใจแล้วว่า ปู่ไม่ได้อยู่ในบ้าน มันเหมือนทุกวันที่ตอน ปิดเทอมหน้าร้อนของเด็กชายอายุ 5 ขวบต้องมาอยู่กับปู่ ที่บ้านพักหลังภูเขา ปู่มักจะทิ้งเขาไว้คนเดียวในช่วงเช้า ตอนแรกๆ เด็กชายก็รู้สึก กลัวปู่ของตนทิ้งไว้ให้อยู่คนเดียว แต่พอนานๆไป มันก็ชินเสียแล้วที่ได้อยู่คนเดียวในบ้านพัก...

" อาร์เธอร์ ยืนเหม่ออยู่ได้ รีบเข้ามาสิเดี๋ยวเป็นหวัด" เสียงของปู่ ทำให้อาร์เธอร์ตื่นจากภวังค์

ปู่ได้พาอาร์เธอร์มาที่ห้องรับแขกของบ้าน สภาพยังพอใช้ได้ แต่ของบางอย่างก็ไม่ได้นำไปทิ้งหรือขายทั้งที่สภาพชำรุด

" นั่งก่อนสิอาร์เธอร์ " ปู่ได้เชิญเขาให้ลง ก่อนไปหาเครื่องดื่มมาให้

" ปู่ครับ ช่วยบอกความลับได้มั้ยครับ" อาร์เธอร์ทวงสัญญา

' ปู่ฮะ สักวันหนึ่งปู่ต้องบอกความจริงกับผม นะฮะ' เด็กชายยื่นนิ้วก้อยมาให้ปู่เพื่อทำสัญญา

ส่วนเด็กชายก็เฝ้ารอเวลาที่ปู่จะสมควรบอกความจริงกับตน.....

" คงถึงเวลาสมควรแล้วสินะ ที่หลานควรรับรู้ความจริง" ปู่พูดพลางยื่นแก้วโกโก้ร้อนให้หลานรัก ก่อนที่จะพูดต่อ

" ตอนเด็กๆ หลานคงสงสัย ทำไม?ปู่ไปไหนมา แล้วก็....แล้วก็เรื่องที่พ่อกับแม่ของเธอที่รู้ " ปู่พูดทิ้งท้ายให้ชวนฉงน

" รีบบอกมาสิครับ " อาร์เธอร์พูดขึ้น

" คำตอบของปู่ไปไหน คือ ปู่ไปอีกโลกหนึ่ง ซึ่งตอนนั้น ฝั่งนั้นมีเรื่องโกลาหล ส่วนความลับที่พ่อกับแม่รู้ คือ  หลานเป็นลูกครึ่งระหว่างมนุษย์กับชาวอนาตาเซีย หรือง่ายก็เป็นพ่อมด  ตอนแรกๆ แม่ของเธอเพิ่งรู้ว่า พ่อของเธอเป็นพ่อมด แม่ของเธอก็ไม่กลับบ้าน จนพ่อของเธอไปตามแล้วเคลียร์เรื่องจนจบ " ปู่พูดคลายความสงสัยของอาร์เธอ จนหมด

" เหมือนจะลืมบางอย่าง อ้อ! ใช่หนังสือ หน้าหนึ่งจะถูกพับไว้" ปู่ลุกขึ้นตรงไปชั้นวางหนังสือ ก่อนหยิบหนังสือเล่มหนึ่งออกมาให้อาร์เธอร์

" มันไม่ใช่ความจริง ใช่ไหมครับ" อาร์เธอร์เงยหน้ามองปู่

" มันคือความจริง อีกอย่างอย่า!ลืมอ่านมัน เพราะมันสำคัญตัวหลาน " ปู่บอกอาร์เธอร์

เช้าวันต่อมา ณ คฤหาสน์ตระกูลแอดเลอร์ โฮล์มส์ เวลา 09.45 a.m.

แอ๊ด! เสียงประตูเปิดออก

" กลับมาแล้วหรอลูก เป็นอย่างไรบ้าง สนุกมั้ย? " ผู้เป็นแม่ถามด้วยความเป็นห่วง

" ไม่เป็นไรครับ " อาร์เธอร์ตอบกลับ แล้วเดินขึ้นข้างบน ปัง! เสียงปิดประตูห้องนอนของอาร์เธอร์

" พ่อครับ ไปทำไรให้อาร์เธอร์โกรธ " ชายหนุ่มผู้เป็นพ่ออของอาร์เธอร์ถามขึ้น

" ก็อาร์เธอร์ มันรู้ความจริงแล้วน่ะสิ ความลับที่เธอสองคนรู้ เขาได้รับรู้รับฟังหมดแล้ว " ชายชราตอบคำถาม

ภายในห้องนอนของอาร์เธอร์ ตอนนี้ในห้องไม่มีแสงสว่างที่จะเล็ดลอดเข้ามา มีแต่ความเงียบเข้าปกคลุม บนเตียงนอนมีร่างหนึ่งร่างนอนหลับพริ้มเพรา และคิดว่า ' มันคงเป็นความฝันสินะ ' แล้วผลอยหลับไป ส่วนหนังสือที่ได้จากปู่ ซึ่งวางไว้บนโต๊ะข้างๆคอมพิวเตอร์ ได้เปิดหน้าหนึ่งที่ถูกพับไว้....

โปรดติดตามตอนต่อไป.........