My(boy)friend ถึงฉันจะแสบ แต่ก็รักนายนะ

สวัสดีค่ะ ฉันชื่อฮิมาวาริ ฮิเมะ อยู่ม.ต้นปี2ค่ะ! ห้อง2/B ฉันไม่มีเพื่อนในห้องสักคนเพราะคนในห้องฉันไม่เข้าใจฉันสักคน แต่เพื่อนนอกห้องก็พอมีเยอะนะคะ >< เอาหล่ะวั้นนี้ฉันต้องนั่งคนเดียวเพราะเพื่อนต่างห้องฉันนั่งจนไม่มีที่แล้ว วันนี้คือวันติวสอบของทางโรงเรียนของฉันค่ะ นั้นก็คือติวLAS เอ๊ะๆ คงงงกันสิ ทำไมโรงเรียนฉันถึงเป็นแบบนี้ ฉันอยู่โรงเรียน3ภาษา ไทย-อังกฤษ-ญี่ปุ่น โดยแบ่งโซนกันก็คือ ใครที่ชอบภาษาอังกฤษจะอยู่ตึกอังกฤษอยู่ในสถานที่ห้องเรียนแบบอังกฤษโดยตรง โรงอาหาร ห้องสมุด ยิ่งกว่าอยู่ในพระราชวัง! โอ้! พระเจ้า ส่วนฉันเด็กญี่ปุ่น จะเรียนแบบญี่ปุ่นเลย แถมมีห้องสมุดที่เต็มไปด้วยมังงะ แถมมีร้านขายชุดคอสเพลย์ รวมถึงโรงอาหารยังมีอาหารแบบญี่ปุ่นหาย ทำให้เหมือนอยู่บ้านเกิดฉันเลยค่ะ >< ตอนนี้เรากำลังนั่งในศาลาหอประชุม จัดแบบไทยๆมากๆๆๆๆ *-* มันฟินนนนน เฮ้อ~

"เอ่อ...ขอนั่งด้วยได้ไหมคะ?" ฉันพูดถามผู้หญิงคนหนึ่งด้วยรอยยิ้มที่สดใส

"ด...ได้ค่ะๆ" เธอตอบมาอย่างเก้ๆกังๆ อ่า...แบบนี้ประหม่าเราสินะ

ไอแอร์เย็นๆปะทะที่แขนฉันทำให้ต้องหยิบเสื้อหนาวมาใส่

ดอกกุหลาบข้างนอกหน้าต่างของศาลาผลิบานรับแสงอาทิตย์ยามเช้า...ข้างนอกคงร้นกว่าข้างในสินะ...

"เราชื่อฮิมาวาริ ฮิเมะ เรียกเราว่าฮิเมะก็ได้นะแล้วเธอหล่ะชื่ออะไร?" ฉันถามผู้หญิงคนที่ฉันนั่งข้างๆและขอนั่งด้วยเมื่อสักครู่

"ฉันชื่อฝัน เรียกฉันว่ายูเมะก็ได้ ฉันเรียนอยู่ห้อง2/A ส่วนตรงนี้ก็มีตะไคร้ แล้วก็นามิ จ้า"

"อ๋อ ฉันอยู่ห้อง2/B ยินดีที่ได้รู้จักนะ :) "

มีเพื่อนเพิ่มแล้วๆ ฉันพึมพำพร้อมคุยกับเพื่อนใหม่ทั้งหมดไปเรื่อยๆ

8:30AM.

เฮ้อ...มีแต่เรื่องให้อ่านทั้งนั้น ภาษาไทยง่ายเกินไปรึเปล่านะ แค่คิดวิเคราะห์เอง...

"ดอกไม้จะช้ำหมดแล้ว...จะเอาไปให้พี่เขาดีไหมเนี่ย" นามิพึมพำ

"แกดีกว่านะ ดูฉันนี่สิ ต้องเขียนจนมือหงิก" ตะไคร้ชี้ขวดแก้วของเธอ ที่เขียนประโยคหลายๆประโยคในขวดโหลเต็มไปหมด

"วาเลนไทน์นี้ฮิเมะจังไม่มีของให้ใครหรอจ๊ะ?" ยูเมะถามฉัน พร้อมกับเขียนข้อความใส่รูปหัวใจ

"มีแต่ให้รุ่นพี่ที่ปลื้มหน่ะ ปลื้มตั้งแต่ประถมแล้วหล่ะ" ฉันลืมบอกไป นี่คือวันวาเลนไทน์ เฮ้อ...

"ฮายาโตะๆ!" เอ๋? ยูเมะเรียกใครหน่ะ?

ฉันจึงหันไปมองพบผู้ชายคนหนึ่งสูงประมาณ170-175 กำลังมองมาที่โต๊ะเราอยู่

"ตรงนี้ว่างนะ" ยูเมะชี้ตรงหัวโต๊ะข้างฉัน

ข้างฉัน?! เดี๋ยวนะ....

"ขอบคุณนะ" เขาพูดพร้อมกับยิ้มให้

"อย่าลืมไปหยิบชีทตรงนั้นนะ"

เขาพยักหน้าก่อนจะเดินไปหยิบชีท

เอ่อ...แปลกๆแฮะ มีผู้ชายมานั่งโต๊ะผู้หญิงล้วน!

หลังจากที่...ฮายาโตะ(?)ไปหยิบชีท ฉันก็ทำตัวปกติ เพราะฉันชินกับการอยู่กับผู้ชายอยู่แล้ว เพราะฉันต้องอยู่แต่กับน้องชายและญาติที่เป็นผู้ชาย น้อยครั้งที่จะเจอญาติผู้หญิงแต่ดันเป็นทอมอีก(หล่อด้วย) แต่น่าแปลกคือทำไมเขาไม่ปฏิเสธนะ...ช่างเถอะ...มันคือเรื่องบังเอิญที่เขาได้นั่งที่นี่ก็ได้...

ฉันหยิบโทรศัพท์ของตัวเองมาเปิดดู ก็เรียนมันน่าเบื่อนี่นา

"นี่มันเรื่อง Kagerou Project* นี่นา" ยูเมะทำตาวาววับเป็นประกาย

"ฉันชอบหน่ะ สนุกมากๆ"

"ใช่ๆ สนุกมาก" เธอตื่นเต้นดีใจที่เจอคนถูกคอ

"ฉันก็คิดแบบนั้นนะ" เขาพูดออกมาน

"อ...อื้อ" ฉันพยักหน้าตอบรับแล้วหยิบหูฟังมาเสียบเข้ากับโทรศัพท์ของฉัน

"นี่...เราขอฟังเพลงด้วยได้ไหม" เขาถามฉันพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า

"ได้สิๆ" ฉันให้หูฟังเขาข้างนึง อา...ไม่ได้นะฮิเมะ จะมาแอบชอบหมอนี่ไม่ได้นะ ไม่ได้ๆ

แล้วฉันก็นั่งเปิดเพลง Yuukei Yesterday** เพลงที่ฉันชอบหล่ะ

"~~~" เขาฮัมเพลงไปพร้อมฉัน

อา...มีแต่เสียงเพลงกับเขาและฉันหรอไงนะ อ๊ะ?! เผลอคิดมั่วๆอีกแล้ว (. . )( . .)(. . )( . .)ห้ามชอบเขานะฮิเมะ!

"ชอบเรื่องนี้มากเลยหรอ?" เขาถาม

"อื้อ แต่ก็มีเรื่องอื่นที่ชอบนะ" เพลงจบพอดี

แถมดันแรนดอมเป็นเรื่องที่ฉันจะพูดกับเขาพอดี! -O-;

"เพลงนี้นี่ไง ฉันก็ชอบเรื่องนี้นะ"

"เรื่องอะไรงั้นหรอ?"

"shigatsu wa kimi no uso*** "

"(' ')?" เขาทำหน้างงใส่ฉัน ทำเอาฉันเกือบหลุดขำ

ฉันจึงเขียนชื่อเรื่องลงgoogle เปิดรูปให้เขาดู...

"อ๋อออ... เรื่องนี้เราว่าจะดูเหมือนกัน ^ ^ "

*Kagerou project อันนี้อนิเมะที่โด่งดัง -.,- อยากดูเปิด google เลยครับ ฟฟฟ

**Yuukie Yesterday เป็นเพลงประกอบของ Kagerou project

***Shigatsu wa kimi no uso เรื่องนี้สนุกแนะนำครับ สปอย นางเอกตายตอนจบฮะ

นิยายยังอัพไม่หมดนะฮะ แค่ประมาณ 40-60% นะฮะ ><~