คู่รักคู่ฟิน ยิ่งดิ้นยิ่งรัก (Yaoi)

ณ สนามบิน (เร็วไปไหม)

และแล้ววันนี้ก็มาถึง วันที่พวกเราทุกคนต้องส่ง 'เพื่อน' กลับ(ป่า) ไม่ใช่ละ กลับอังกฤษ สักที !

"บัทโชคดีน้ะ..อย่าลืมกลับมาหาพวกเราบ้างละ" พี่แต๋ม(เปิดฉาก) อำลาคนแรก

"ขอบคุณคับ..พี่แต๋ม"  และไม่นานพี่แต๋มก็เดินออกไปคนที่ต่อจากพี่แต๋มก็คือพี่แพรนั่นเอง

"บัทคุง..ถึงเราจะไม่สนิทกัน..แต่ฉันก็คิดเสมอนะว่านายเป็นเพื่อนคนสำคัญของฉัน..ไม่แพ้พวกน้องๆเลย" พี่แพรพูดพร้อมยิ้มให้อิบัท

"ขอบคุณคับพี่แพร" คนถัดมานั่นก็คือ อิบิ้นเองคร๊าบบ 

"บัทคุง" อิบิ้นพูดพร้อมกอดอิบัท แต่แปลกผมไม่รู้สึก หึง เลยแม้แต่นิสเดียว (วันนี้กินยาเขย่าขวด)

"แล้วฉันจะกลับมาน้ะ..ขอบคุณสำหรับที่ผ่านๆมานะบิ้นคุง..ขอบคุณจริงๆ" 

"อา..แล้วฉันจะรอนะ" ว่าแล้วทั้งสองก็เลิกกอดกัน (คนต่อมา) ก็คือ สามสาวบลูเบอร์รี่นั่นเอง พี่แอน(ยัยปีศาจ)  พี่เลซี่ และ เจ๊พลอย ทั้งสามเดินมาจับมืออิบัทพร้อมกัน

"โชคดีนะ..แล้วพบกันใหม่นะ..บัทคุง" ทั้งสามพูดพร้อมกัน(นัดกันมา)

"อา..ขอบคุณพวกนายทั้งสามน้ะ..ฉันจะไม่ลืมเลย" (คนถัดมาาา) อิม่อน

"พี่บัทคับ...อย่าลืมคิดถึงผมด้วยนะคับ"

"อา..แน่นอนฉันจะคิดถึงนาย..ตลอด" ว่าแล้วทั้งสองก็กอดกัน รู้สึกเหมือนแสงอะไร วิ๊งๆ นะ? และไม่นาน อิทอมกับซากุก็เดินเข้าไปหาอิบัท

"พี่บัท..ไปแล้วไปลับ..ต้องกลับมานะคับ" กูนึกว่าจะ ไปแล้วไปลับอย่ากลับคืนมา สะงั้นอีก =0=

"ฮ่าๆ..คับผม" ตอนนี้ก็คงเหลือผมคนเดียวแล้วสินะ ผมค่อยๆเดินเข้าไปหาอิบัท ก่อนที่ก็ถูกอิบัทคว้าตัวเข้าไปกอด 

"ขอให้สมหวังนะ...มีอีกอย่างที่ฉันจะบอกนาย" อิบัทกระซิบ

"อะไร?" ผมกระซิบตอบ

"บิ้นคุง..เขารักนายมากนะ..แล้วนายละ..กลับไปถามใจตัวเองซะนะ..แล้วก็อย่าปล่อยให้บิ้นคุงหลุดมือไปละ..ฉันมีเรื่องจะพูดแค่นี้ละ" ว่าแล้วอิบัทก็เลิกกอดผมก่อนที่จะหันไปโค้งให้ทุกๆคน แล้วก็หันหลัง.....! ผมรีบคว้ามืออิบัทเอาไว้

"ขอบใจ..และแน่นอนฉันจะไม่ปล่อยให้คนดีๆอย่างเขาหลุดมือไปได้" 

"ให้มันได้ยังงี้สิ" อิบัทพูดพร้อมลูบหัวผม ผมตอบมันกลับไปสั้นๆว่า

"ซาโย..นาระ" บัทยิ้มให้ผมก่อนที่จะเดินจากไป.....จนลับสายตาพวกเราทุกคน

"เท่านี้พวกเราก็...กลับกันเถอะ" ว่าแล้วพี่แต๋มก็เดินนำพวกเราไป ไม่นานอิบิ้นก็คว้ามือผมไปจับ(จับมือเดินด้วยกัน) ก่อนที่เราสองคนจะหันมายิ้มให้กัน