love's fat รักนะไอ้อ้วน
เขียนโดย 
maji_winner
วันที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 22.18 น.
แก้ไขเมื่อ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 21.27 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) เบบี้(?)เบลลล
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ป๊าหม๊า บิว เบลไปเรียนก่อนนะ" เสียงใสๆของเด็กหนุ่มตัวกลมเอ่ยขึ้นหลังกินข้าวเสร็จ ทำให้สมาชิกในบ้านคิ้วขมวดทันที เนื่องจากไม่อยากให้เด็กหนุ่มตัวกลมออกไปไหนมาไหนคนเดียวถึงเด็กหนุ่มจะอ้วนก็เถอะ
"เบลไม่ไปพร้อมพี่เค้าหล่ะ"เสียงทุ้มของชายวัยกลางคนแต่หน้าตายังหล่อเหลาเอ่ยถามลูกชายคนเล็ก
"นั้นสิทำไมไม่ไปพร้อมกัน"บิวเอ่ยถามเด็กน้อยของเค้าเพราะไม่เข้าใจเด็กน้อยตรงน้อย
"ก็เบลไม่อยากรบกวน"เบลเอ่ยไปตามความจริง
"รบกวนอะไร ทางผ่านของพี่พอดี"
"ใช่ลูก ไปพร้อมพี่เค้านั้นแหล่ะ"
"ก็ได้ครับ"เบลต้องเอ่ยตกลงเมื่อเห็นว่าเถียงไปก็แพ้อยู่ดี
ณ Follow high schooll
"เบลเดี๋ยวตอนเย็นบิวจะมารับนะคร้าบบบ ฟอดดดดดด"กล่าวจบก็จัดการฟัดแก้มอันนุ่มนิ่ม(?)นั้นทันที
"ครับ จุ๊ปป บายยย^^"คนเป็นน้องก็จุ๊ปแก้มไปที่หนึ่ง
เมื่อรถคันหรูแล่นออกไป ร่างอันกลมๆ(?)ก็เดินเข้าไปในโรงเรียนทันทีเมื่อเดินมาสักพักก็.......
"เบบี้เบลลลลลล คิดถึงจัง"เสียงแปดปรอท(?)สาวน้อยหน้าตาหน้ารักนามว่ายูริ พร้อมกับกอดคนตัวอ้วนทันที
"คิดถึงเหมือนกัน ทิตช่วยเอาลิงออกไปจากเค้าหน่อยจิ"ประโยคเอ่ยกับยูริ ประโยคถัดมาเอ่ยกับอาทิตหนุ่มหล่อประจำกลุ่มอย่างออดอ้อน มีหรือหนุ่มหล่อจะทนไหวก็ต้องหวั่นไหวเป็นธรรมดา
"ชิ ว่ายูเป็นลิงหรองอนแล้ว"ว่าจบก็ปล่อยมือแล้วกอดอกสบัดหน้าทันที
"อย่าไปสนมันเลยเบลเราไปกันเถอะ"อาทิตย์เอ่ยอย่างเอือมระอากันนิสัย(ตอแหล)ของเพื่อนแล้วก็คว้าเอามือนุ่มนิ่มร่างอันกลมๆแล้วก็เดินออกไปไม่สนใจคนที่ตะโกนไล่หลังโดยไม่อายใคร
"คิคิคิ"ร่างอันกลมๆได้เพียงแต่หัวเราะกับพฤติกรรมของเพื่อนรักทั้งสองอย่างมีความสุข
"พวกนาย!!ยูงอนอยู่นะ!!ง้อยูก่อนดิ!!"
พักเที่ยง
"เบล ทิตกินไรดีอ่ะ"
"เบลอยากกินอันนั้นอ่ะเดี๋ยว..."
"ไม่ต้องเบลไปจองที่เถอะเดี๋ยวทิตไปซื้อให้"
"แล้วยูหล่ะ"
"ไปชื้อเอง - -"
"ใช่สิ๊ ยูไม่ใช่เบลนิ"
"ชิ เบลไปจองโต๊ะเถอะ ป่ะยูไปซื้อข้าวกัน"
"เออ เบลยูไปซื้อข้าวก่อนไปหาที่นั่งรอนะ"
"อืม"
-----part bell-----
ดีครับ ผม ชื่อ นันทกานท์ วัฒนาศิริธิกุล ชื่อเล่น เบล อยู่ม.5 แล้วครับ สูง167 หนัก78 เออผมเป็นคนอ้วนหน่ะครับ แต่คนรอบข้างเป็นห่วงผมมากไม่อยากให้ไปไหนมาไหนคนเดียวไม่รุทำมั้ย ตอนนี้ผมก็ได้โต๊ะแล้ว เล่นโทรศัพท์นั่งรอดีกว่า ส่งสัยพวกมันมาแล้วมั้งเห็นคนเดินไปนั่งตรงข้าม "ทิต แล้วข้าวเบลอ่ะ"ผมพูดทั้งๆที่นั่งกดโทรศัพท์อยู่
"ไม่คิดจะเงยหน้าทักกันเลยหรอเบ-บี้-เบลล"เสียงใครสักคน
เสียงแบบนี้
มันคือ
คือ
'คริสโตเฟอร์'
"คริสโตเฟอร์.."
"นึกว่าจะจำกูไม่ได้ชะอีก"จำไม่ได้ก็โง่หล่ะ
"เออ...ยูไปซื้อข้าวหน่ะ"คือรู้สึกแบบมันกำลังจีบยูอยู่
"กูบอกหรอว่ามาหายู"แล้วมึงมาหาใครว่ะ
"แล้ว...."
"เมื่อเช้ามึงมากับใคร"เมื่อหรอเออ
"เอ๋???"
"กูถามว่า เมื่อเช้ามึงมากับใคร!!"ตะคอกมั้ยน่ากลัว
"เอออ..."
"ทำไมเบลต้องตอบนาย"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
