ย้อนอดีต ค้นหารัก

   2” เจ้าหญิงองค์ใหม่

  หลังจากที่ฉัน  ชิน่า ไนท์บารอนไพส์  ได้ทะเลาะกับ นายสามบุคลิก โรอัล เซลล์

ฉันก็ต้องโดน เทศนา จาก ซุส พ่อบ้านประจำตระกูล จนหูชา เลยล่ะ ส่วนนายโรอัลน่ะเหรอ ไม่เห็นโดนบ่นเลยอ่ะ ลำเอียงชะมัด ส่วนไรอัล ไม่โดนเลย เตรียมพร้อมตลอด เพอร์เฟค มากอ่ะ หล่อเก่งฉลาดไหวพริบดีขยันเท่ ยิ้มเก่ง เป็นดาวเด่นอีก แถมมี ฝาแฝด แต่ฝาแฝดของไรอัล ใช่เลยนายโรอัล แต่ว่าฉันโชคดีน่ะ ที่ได้คนอย่างนาย ไรอัลมาเป็นพ่อบ้านประจำตัว แต่ว่าโชคร้ายที่ถ้าให้นาย ไรอัล มาเป็นพ่อบ้านประจำตัว ล่ะก็ ต้องให้นาย โรอัล เป็นพ่อบ้านประจำตัวอีกคน เพราะ ทั้งสองเป็น ฝาแฝด กัน คุณพ่อบอกว่าดีแล้ว มันดีตรงไหนกันย่ะ โอเค ตอนนี้ฉันก็อาบน้ำเสร็จแล้ว แต่ยังรู้สึกว่าไม่ได้อาบเลย ปกติ ฉันใช่เวลาอาบ สองชั่วโมงขึ้นไปนะ  แต่นี้แค่ สิบนาทีเองน่ะ แล้วก็แต่งตัวฉันใช่เวลาแต่งหน้าทำผม สามชั่วโมงขึ้นไป น่ะ ไม่น่าตื่นสายเลย แต่ไม่เห็นต้อง รีบเลย น่ะ ฉันน่ะไม่ต้องเข้า เรียนก็ยังได้ เพราะฉัน เป็น เจ้าหญิง ประจำโรงเรียนน่ะสิ ออ เจ้าหญิง ประจำโรงเรียนคือคนที่มีและทำห้าอย่างนี้ได้ อย่างแรก มีความสวยเกินบรรยาย อย่างที่สองสามารถทำข้อสอบทุกวิชาได้มากกว่า  95% อย่างที่สาม สามารถทำให้ โรงเรียนติดอันดับ 1 ใน 3 โรงเรียนดีเด่น อย่างที่ สี่คือ มียศถาบรรดาศักดิ์ เกี่ยวข้องกับกษัตริย์ อย่างที่ห้า อยู่ในตระกูลที่มีชื่อเสียง และเป็น เชื้อพระวงศ์  และถ้าได้เป็นเจ้าหญิงจะสั่งอะไรใครก็ได้ ทำอะไรก็ได้ ไม่เข้าเรียนก็ได้ มีห้องส่วนตัว มีตึกเฉพาะของเจ้าหญิงแต่เป็นตึกรวม เจ้าหญิงจะมีเพียง ห้า คนเท่านั้น แต่ถ้ามีผู้มีคุณสมบัติ มากกว่าห้า คนล่ะก็ จะเพิ่ม คุณสมบัติไปอีกหนึ่งข้อ ซึ่งจะสลับไปเรื่อยๆ จะไม่เหมือนกัน และเจ้าหญิงทุกคนจะได้เข็มกลัดรูปมงกุฎสลักเพชร ไปคนละอัน

     โรงเรียนที่ฉันเรียนเป็นโรงเรียนหญิงล้วนน่ะ     โรงเรียนนี้สอนทุกอย่างเกี่ยวกับ เจ้าหญิงชื่อว่า THE PRINCESS SCHOOL.

แล้วโรงเรียนที่นายโรอัลเรียนเป็นโรงเรียนชายล้วน ชื่อว่า  THE  PRINCE  SCHOOL.

ใช่แล้ว นายไรอัล ก็เรียนที่นั้น แต่ที่นั้น น่ะ ไม่มี เจ้าชายเหมือนโรงเรียนฉันหรอก

โอเค เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า

          “ ว๊ายๆ ถึงโรงเรียนแล้ว ” ฉันกระโดดลงจากรถ ทันที่ เมื่อรถจอด

          “  ยัยชิน่า เดินดีๆหน่อย เดี๋ยวไปสะดุดความรักของใครเข้า จะไม่ดีนะ” โรอัลทัก

          “ หน่อยแนะ อีตาบ้าโรอัลลล  กลับถึงบ้านเมื่อไรนายโดนแน่ ”

          “ ได้เดี๋ยว จะรอน่ะ ยัยคุณหนูปากร้าย ฮิฮิ ”  รีบขับรถหนีทันที

          “ อีตาบ้า คอยดูน่ะ  -“-  ฉันถึงบ้านเมื่อไรนายตายยยยย ”  ฉันตะโกนออกไป ทั้งๆ ที่รู้ ว่านายโรอัล ไม่มีทางได้ยินแน่ แต่ก็ น่ะ โมโหนิน่า

          “ อ้าว คุณชิน่า มาทำอะไรตรงลานจอดรถ ค่ะ ”

          “ อะ เออ คุณมิตรแลนด์ด้า  อรุณสวัสดิ์ค่ะ ”  มิตรแลนด์ด้า เจ้าหญิงองค์ที่สาม ของโรงเรียน ออเพิ่งรู้ใช่มั้ย ว่าเรานับ ตำแหน่ง เจ้าหญิงด้วย ใช่แล้วเรานับ

          “ เราไปห้องประชุม สำหรับเจ้าหญิง กันเถอะค่ะ พอดีว่ามีเจ้าหญิง องค์ใหม่มาน่ะ ”

          “เจ้าหญิงองค์ใหม่หรอ รีบไปดูเถอะ ”  รีบวิ่งนำไปยังตึกสำหรับเจ้าหญิง

     ถ้ารู้ว่ามีเจ้าหญิงองค์ใหม่มาฉันต้องรู้สิ ทำไมคร่าว นี้ ......

          “ อ้าวคุณ ชิน่า คุณ มิตรแลนด์ด้า สวัสดีครับ ” การ์ดหน้าตึกทัก

          “ อ่า ” ฉันตอบไปสั้นๆ

          “ สวัสดีค่ะ ” มิตรแลนด์ด้าทักการ์ดอย่างเรียบร้อย โธ่หัดรีบๆ หน่อยสิ

     ในที่สุดฉันก็ มาถึงห้องประชุม  เหนื่อยเป็นบ้าเลย

          “ ก๊อกๆๆ ”

          “ เชิญค่ะ ” เสียงตอบมาทางข้างในประตู

          “ เออ ” ฉันเปิดประตูเข้าไป

          “ สวัสดีค่ะ คุณคงเป็น ชิน่า ใช่มั้ย ค่ะ ” เสียงใสๆ ของใครบ้างคน

          “ สวัสดี ค่ะ คุณคือ ” ฉันถามกลับไปเมื่อเห็น สาวน้อยผมสีน้ำตาลคนหนึ่ง                 

          “ ลืม บอก ชิน่า ไปเลย ขอโทษ น่ะ ” เมรีน่า เจ้าหญิงลำดับที่ สี่พูดขึ้น

          “ ........... ”

          “  ชิน่า นี้ เกเฮนน่า  มาเป็นองค์หญิงลำดับที่ห้าแทน  ฟูลูเครต้า  ”

          “ แล้ว ฟูลูเครต้า ละไปไหน ” ฉันถาม เมรีน่า

          “ ฟู คือว่า ฟูลู...เครต้า เออ ”

          “ ทำไม ฟูลูเครต้า ทำไมละ ”

          “ เออ คือฟูลูเครต้า   คือ ฟูลูเครต้า มีแฟนนน ”

          “ แต่ มีแฟน ก็ไม่เห็นผิดนิ ”

          “ ใช่เพราะ ชะนั้นจึงได้มีการตั้งกฎสำหรับ เจ้าหญิงขึ้นมานะสิ ” ชายปริศนาพูดขึ้น รู้สึกว่าตอนนี้ ชิน่า หนาว สะพรัง ไปทั้งตัว  

     อะไรกันความรู้สึกนี้ อะไรกันอย่านะ อะไรๆ เสียงนี้ ทำไมๆ เสียงๆนี้มัน ไม่ๆ อย่านะๆ ขอร้อง หยุด ที่เถอะ ช่วยด้วยๆ แฮะๆๆ ไม่ไหวแล้ว ช่วยด้วยๆ แฮะๆๆๆ

“ โรอัล ”

{ นี้ๆ ยัยแม่มดหัวหงอก }

{ ชื่อ ชิน่า ย่ะ เรียกให้มันถูกๆ หน่อยสิ }

{ นี้ ชิน่า }

{ อะไรหรอ โรอัล }

{ โตขึ้นไปนะ ฉันกับไรอัล เธอจะแต่งงานกับใคร }

{ เฮ้ย พูดอะไรนะ เราเพิ่ง 8 ขวบนะ }

{ นั้นและ ถ้าโตขึ้นนะ }

{ งั้นถ้าให้ฉันเลือก ระหว่างเธอ กับ ไรอัล ละก็ ฉันขอเลือก }

{ เลือกใคร }

{ เลือก ฉันขอเลือก.......... }

          “ อ่า ”

               “ ตื่นแล้วหรอ แม่องค์หญิง ” ชายคนหนึ่งพูด

               “ นายเป็นใคร ”  ฉันถามเขาไป

              “ เธอไม่จำเป็นต้องรู้ ” เขาตอบฉันมา เหมือนว่ามันไม่ใช่คำตอบเลย

              “ นายช่วยฉันทำไม ”

              “ สงสารมั้ง ”  เขาพูดเสียงนุ่นนวล แต่ว่า เสียงนี้ มันไม่เหมือนกับเสียง ที่ได้ยินตอนนั้นเลย จะว่าไปแล้วทำไมเรา ถึงได้กลัวเสียงนั้นนะ เพราะอะไรกันนะ ไม่เห็นจำได้เลย

              “ นิ เธอนะ ” เขาถามฉันมา

              “ อะ อะไร ” ฉันพูด

              “ ทำไมตอนนั้น เธอถึงเป็นลม ไปซะละ ”  เขาถามฉันมา

              “ ไม่รู้สิ ใครจะไปรู้ ฉันไม่ได้กินข้าวเช้า มั้ง หรืออาบน้ำไม่พอ ก็ไม่รู้ ” ฉันตอบเขาไป อย่างกวนประสาท เชอะ หล่อก็ไม่หล่อ ไม่ถูก สเปก ไม่ชอบ ไม่พูดด้วย สวยๆ อย่างฉัน

          “ ฉันถามเธอดีๆ แล้วนะ ยัยหัวขาว ”

          “ มีผมสีขาว แล้วมันผิดตรงไหน ย่ะแล้วก็ไม่ใช้สีขาวด้วย ” ฉันตอบกลับไปอย่างอารมณ์เสีย ฉัน รีบลุกจากเตียง         

     “ เฮ้ ระวังหลงนะ ”  แหนะๆ ออกมาจากห้องแล้วยังแซว อีก ไอ้บ้า