To aru majutsu no Twelve

9.0

เขียนโดย Number12

วันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 21.03 น.

  2 ตอน
  0 วิจารณ์
  4,609 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 10.07 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) EP2. Minimain high เมืองแห่งการศึกษา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

   แอ๊ด~เสียงเปิดประตูดังขึ้น

"กลับมาแล้ว!..อ่าวๆ นี้ฆ่ากันอีกแล้วเหรอ?" ชายในชุดสูทสีเทาใส่เสื้อคลุมสีขาวทับอีกทีพูดหลังจากที่เปิดประตูเข้ามา

"หึ!..ก็พี่ทเวลว์เค้าหาเรื่องเอง...แบร่:p"

"ทเวลว์..ถึงลูกจะไม่รู้จักตายก็เถอะ..แต่เงื่อนไขการฟื้นคืนต้องมีไฟฟ้ากระตุ้น.!" สิ้นสุดคำพูดของชายชุดสูทเขาใช่ที่ช็อตไฟฟ้าช็อตไปที่ตัวของทเวลว์

รอยแผลทั่วร่างของทเวลว์เริ่มสมานกันจนสนิด

   ตึก~ตึก เสียงหัวใจของผมเริ่มดังอีกครั้ง

"อรุณสวัสดิ์ครับพ่อ^^" หลังจากที่ลืนตาขึ้นแล้วพบกับชายในชุดสูทนั่งจ้องผมอยู่

"ห้าว~งั้นพ่อไปนอนละ" ชายผู้เป็นพ่อยืนขึ้นแล้วเดินตรงไปที่ห้องตัวเอง

   พ่อของผมชื่อชิน(ดอกเตอร์ชิน) เป็นคนของศูนย์วิจัยด้านพลังเหนือธรรมชาติที่เมืองแห่งการศึกษามินิเมียนไฮท์

   มินิเมียนไฮท์คือที่สำหรับพัฒนาทักษะให้แกร่งขึ้น และคนที่ยังไม่รู้ทักษะของตัวเองก็จะได้รับการฝึก โดยจะแยกประเภทแต่ละทักษะ เวทมนตร์ พลังจิต และพลังเหนือธรรมชาติ

   มินิเมียนไฮท์นั้นสร้างขึ้นหลังจากที่มนุษย์ค้นพบพลังที่ซ่อนอยู่ในตัว สร้างขึ้นเป็นเมืองใหม่ทางตอนบนของประเทศไทย ซึงบ้านของผมก็ตั้งอยู่ในมืองนี้ พลังที่ผมมีอยู่ตอนนี้คือไม่ตายแต่ไม่ถึงกับเป็นอมตะเพราะเงื่อนไขการพื้นคืนคือกระแสไฟฟ้า

ส่วนน้องสาวของผมเป็นพลังที่ได้รับจากธรรมชาติโดยแท้จริง โดยการทำพันธะสัญญากับภูติ

แต่ว่าก็มีคนอื่นที่ทำได้เหมือนกัน

    พลังส่วนใหญ่จะเกี่ยวข้องกับเทคโนโลยีเกือบทั้งหมด เงื่อนไขการอัญเชิญภูติของน้องสาวผม

คือต้องใช้มือถือในการอัญเชิญ มือถือนั่นเป็นรุ่นพิเศษที่พ่อผมเป็นคนสร้างขึ้น

รูปร่างก็เป็นแผ่นกระจกใสบาง1มิล ความกว้างของหน้าจอราวๆ5นิ้ว

"ซิ~อิตาพี่โรคจิต-^-" น้องสาวของผมเชิดหน้าทั้งที่นั่งอยู่บนโซฟา

"เอ๊ะ..?"

"อิตาพี่หื่น>///<" ตอนนี้ผมกำลังค่อมน้องสาวบนโซฟา น้องสาวผมตอนนี้น่ารักชมัดแก้มที่กำลังกลายเป็นสีชมพู

"ก็พี่มันโลลิค่อนนี้หน่า^^" ผมให้กับน้องก่อนที่จะ

   จุ๊บ~ผมจูบไปที่ริมฝีปากของน้องสาว

   ปัง~เสียงปืนดังลั่น กระสุนขนาด9มม.เจาะเข้าที่กลางกะบาลของผม ด้วยแรงของกระสุนทำให้ผมหล่นจากโซฟา

"ห้าว~ไม่ไหวๆ ลูกชายคนนี้!" เสียงของตาลุงผู้เป็นพ่อที่กำลังถือปืนอยู่

"ฟ้า ถึงข้าวเที่ยงค่อยปลุกพี่เค้านะ ห้าว~ง่วงชมัด" สิ้นสุดเสียงก็เดินกลับเข้าห้อง

"คร๊า~แต่หนูว่าอย่าปลุกเลยจะดีกว่านะค่ะ^^" เสียงของน้องสาวตะโกนไล่หลังผู้เป็นพ่อ

"จ้าๆ..แต่ก่อนอื่นช่วยทำความสอาดพื้นที" เสียงที่ดังออกมาจากห้อง

"คร๊า~"

"ในนามของชั้น..ผู้ทำพันธะสัญญากับภูติทั้งแปด..ขออัญเชิญภูติแห่งน้ำ..และภูติแห่งลม"

"ฝากด้วยนะ^^"

"รับทราบ"

-------------

See you next time! เจอปืน (อ่ะ~ผมพึ่งโดนนี่นะ-^-)

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา