ตำนานห้องน้ำโรงเรียน

10.0

วันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 11.45 น.

  12 ตอน
  10 วิจารณ์
  15.57K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 มีนาคม พ.ศ. 2558 19.06 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) โรงเรียน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ห้องน้ำโรงเรียนนี้น่ะมันกว้างสุดๆไปเลยล่ะสามารถเล่นซ่อนแอบได้เลยด้วยซ้ำเห็นเค้าบอกกันว่าห้องน้ำที่นี่น่ะมีผีด้วยนะ!"

"เห็นเค้าว่ามีคดีฆาตกรรมเกิดขึ้นด้วยแต่เขาให้เก็บเป็นความลับ!!"

"ทำไมอ่ะ?"

"ถ้าเกิดรู้ว่ามีคนตายโรงเรียนก็เสียชื่อเสียงพอดีน่ะสิ"

"ถ้าเข้าห้องน้ำในตอนหลังห้าโมงตำนานมันจะเกิดขึ้นแหละ เขาเล่ากันเอานะว่าที่นี่เคยเป็นห้องน้ำปกติทั่วไปแต่ ผอ.คนเก่าเกลียดห้องน้ำที่แคบและสกปรกจึงสร้างให้มันใหญ่และเป็นอาคารสำหรับห้องน้ำโดยเฉพาะจนวันหนึ่งมีเด็กสาวมาใช้ห้องน้ำแห่งนั้นแต่แล้วไอ้ผอ. คนนั้นมันกลับข่มขืนนักเรียนสาวและทำการบีบคอเธอจนเสียชีวิตเพื่อฆ่าปิดปากจากนั้นมันก็เริ่มหั่นคอของหญิงสาวจนกระทั่งหลุดจากบ่า..."

"หูยยยย~" ทุกๆคนต่างพากันอุทานเมื่อคิดภาพตาม

"จากนั้นก็เกิดตำนานขึ้นเขาว่าเห็นหญิงสาวในห้องน้ำในตอนเย็นถือแค้นมากๆเธอถือขวานไว้และหัวของเธอนั้นมีหัวกระต่ายครอบอยู่ถ้าหากใครได้เจอเธอหลังห้าโมงคนนั้นจะต้องตายสถานเดียวมีทางเดียวคือตามหาหัวของเธอ!"

"แล้วเคยมีใครรอดมั้ย?"

"ไม่มีเลย..."

"ไร้สาระน่า! ฉันอยู่มาเกือบปีมันยังไม่เคยมีอะไรเลย!" ฉันบ่นใส่กลับพวกเพื่อนของฉันทันที

"เอ้า! ไม่เชื่อก็ลบหลู่ไม่ได้นะจ๊ะ" ยัยมายพูดออกมา

ฉันเดินหนีจากยัยพวกนั้นเพื่อไปตามหาสมุดที่มันหล่นหายไปไหนก็ไม่รู้ ถ้าฉันหาไม่เจอฉันต้องโดนครู บุษบา พาเพลิน ว๊ากใส่หน้าแน่ๆ T0T

"มันอยู่ไหนฟร้ะห๊ะ?!!" ฉันบ่นพึมพำกับตัวเอง

"เธอน่ะตามหาอะไรอยู่?" เสียงชายปริศนาเอ่ยขึ้น

"ตามหาสมุดเล่มสีชมพูน่ะมันคือผลการวิจัยของครูบุษบาเกี่ยวกับกล้วยไม้น่ะ"

"ใช่เล่มนี้รึเปล่า?"

ฉันหันหลังกลับไปก็พบกับนักเรียนที่ไม่คุ้นหน้าเลยแถมยังจมูกโด่งเป็นสันคิ้วเข้มๆและผิวขาวผมสีดำสนิทกับตาสีฟ้าทำไมนายหล่อขนาดนี้นะ.. ><

"ตาไม่กระพริบตาเลยนะหลงความหล่อฉันอยู่รึเปล่า?"

"แหวะหลงตัวเองจังนะฉันขอสมุดคืนได้ไหม?" หล่อแล้วไงล่ะยะหลงตัวเองเกินไปก็ไม่ดีหรอก!!

"ฉันก็เป็นนักเรียนใหม่ด้วยสิถ้าฉันคืนเธอพาฉันทัวร์โรงเรียนนี้ไหมล่ะ?" ตาหนุ่มขี้เก๊กพูดออกมา

"นี่ๆๆ ฉันไม่ว่างที่จะพาสุนัขเดินชมรอบโรงเรียนหรอกนะ" ฉันตอกตานั่นกลับไป

"นี่เธอหาว่าฉันเป็นหมาเหรอ! ยัยเตี้ย!" กรี๊ดดด!! ไม่ยอมๆๆ ฉันออกจะสูงตัง164เซนติเมตรนะ!

"นี่นายปากสุนัข!~ เอาสมุดมาเดี๋ยวนี้นะ!"

"ไม่ให้เว้ยยัยเตี้ย! พาฉันทัวร์ก่อนดิเดี๋ยวให้คืน"

"ได้~~" ฉันตอบกลับไปไม่รู้อะไรซะแล้วพ่อหนุ่มน้อยมากับฉันเหมือนมาลงนรกเลยนะ โฮ๊ะๆๆๆ

"งั้นพรุ่งนี้เจอกันตอนห้าโมงนะโอเค้?"

"โอเค!!"

โปรดติดตามตอนต่อไป...

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา